Morgunblaðið - 10.12.2020, Blaðsíða 59

MINNINGAR 59
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 10. DESEMBER 2020
✝ GunnhildurJúlía Júl-
íusdóttir fæddist
11. júní 1951. Hún
lést á Sjúkrahúsi
Akraness þann 27.
nóvember 2020.
Foreldrar hennar
voru Hans Júlíus
Þórðarson, f. 11.
mars 1909, dáinn
28. október 1998,
og Ásdís Ásmunds-
dóttir, f. 18. ágúst 1912, dáin
21. júní 1985.
Systkini Gunnhildar eru:
Guðrún Edda, f. 1938, Ragn-
heiður, f. 1940, d. 2019, Emilía
er Ásdís Elín Pryiani, f. 29.
mars 1985. Sambýlismaður
hennar er Birgir Örn Hansen,
f. 29. september 1985. Barn
þeirra er Gunnhildur Pryiani
Hansen, f. 21. febrúar 2015.
Gunnhildur ólst upp á Akra-
nesi og hlaut þar hefðbundna
skólagöngu. Hún lauk sjúkra-
liðanámi bæði í Svíþjóð og á Ís-
landi og starfaði á Heilsugæsl-
unni á Akranesi við
heimahjúkrun. Gunnhildur
lauk einnig námi sem fótaað-
gerðafræðingur og vann við
það á Akranesi í mörg ár.
Útför Gunnhildar fer fram
frá Akraneskirkju þann 10.
desember 2020 og hefst klukk-
an 13. Streymt verður frá út-
förinni á vef Akraneskirkju,
https://www.akraneskirkja.is
Virkan hlekk á streymi má
nalgast á https://www.mbl.is/
andlat
Ásta, f. 1942,
Þórður Ásmunds-
son, f. 1944, d.
2020, Ásdís Elín, f.
1946.
Gunnhildur gift-
ist eftirlifandi
maka sínum
Smára Hann-
essyni, f. 1948,
þann 9. ágúst
1969. Foreldrar
hans voru Hannes
Ágúst Hjartarson, f. 8. júní
1924, d. 2. mars 2004, og Þor-
gerður Bergsdóttir, f. 24. maí
1928, d. 6. október 2008.
Barn Gunnhildar og Smára
Í dag kveðjum við Gunnhildi
Júlíu systur okkar sem féll frá 27.
nóvember síðastliðinn eftir hetju-
lega baráttu við krabbamein síð-
ustu mánuði.
Við vorum sex systkinin sem
ólumst upp á Vesturgötu 43 á
Akranesi en við misstum Ragn-
heiði systur okkar sumarið 2019
og Þórð bróður í september síð-
astliðnum. Þetta hefur verið
ótrúlegur tími og mikill missir
fyrir okkur öll. Gulla var yngst af
okkur systkinum og var einstak-
lega glaðvært barn, alltaf kát og
sísyngjandi. Hún var dugleg og
vinnusöm og sem unglingur vann
hún við þjónustu bæði á Hvann-
eyri og Þingvöllum. Hún var ung
þegar hún kynntist Smára sínum
og voru þau sem eitt alla tíð, sam-
stiga í öllu sem viðkom lífi þeirra
og áhugamálum. Hún átti mjög
auðvelt með að koma fram bæði
syngjandi og við leik með Skaga-
leikflokknum þar sem þau voru
bæði þátttakendur. Gulla hafði
fallega rödd og naut þess að
syngja enda mikið sungið í okkar
fjölskyldu.
Gulla var lærður sjúkraliði og
fótaaðgerðarfræðingur og átti
það vel við hana því hún var ein-
staklega umhyggjusöm og hafði
góða og hlýja nærveru. Hún
starfaði á sjúkrahúsum, við
heimahjúkrun og mikið með aldr-
aða bæði hér á landi og í Svíþjóð.
Fólkið sem hún annaðist elskaði
hana því hún gaf svo mikið af sér.
Eftir að þau Smári komu heim
frá Svíþjóð stofnaði Gulla fótaað-
gerðarstofu sem var í húsinu
þeirra við Vesturgötu 43 og þang-
að sóttu margir því hún kunni sitt
fag en auk þess fengu hennar við-
skiptavinir hlýju og gott viðmót.
Gulla var mikill fagurkeri og
stílisti, hún kunni svo sannarlega
að gera fallegt í kringum sig.
Heimili þeirra Smára var unun á
að líta enda voru þau samhent í
því að gera það fallegt. Þegar þau
fluttu heim frá Svíþjóð keyptu
þau hluta af æskuheimilinu okkar
og bjuggu þar með mömmu og
pabba. Þau voru einstaklega nat-
in við þau bæði og erum við
systkinin mjög þakklát fyrir það.
Síðar kom svo Dísella litla og var
hún augasteinn þeirra allra en
einstakt samband varð á milli
hennar og pabba okkar.
Gulla var mikið jólabarn og
hafði gaman af því að gera heim-
ilið jólalegt. Hún var snemma í
því að skreyta og var jafnvel búin
að dekka upp jólaborðið nokkrum
dögum fyrir jól. Örlögin eru
stundum skrýtin en svo vildi til
að pabbi okkar orti sönglag um
hana þegar hún var lítil þar sem
jólin koma við sögu og hefur það
oft verið sungið í gegnum tíðina.
Svona er fyrsta versið:
Gunnhildur Júlía jólarós,
étur súkkulaði,
hún er eins og engjarós,
útsprungin í hlaði
(Júlíus Þórðarson)
Gulla og Smári áttu svo því
láni að fagna að eignast yndislegt
barnabarn sem ber nafn ömmu
sinnar. Stórt skarð hefur nú
myndast í okkar systkinahóp og
við munum sakna Gullu systur
mikið sem fór allt of fljótt. Við
kveðjum þig elsku systir, minn-
ingarnar munu lifa, hvíl þú í friði.
Þínar systur,
Edda, Emilía og Dísella.
Elsku Gulla móðursystir mín,
mikið á ég eftir að sakna þín.
Ég leit alltaf á þig sem vinkonu
mína alveg frá því ég var barn, þó
það væru 15 ár á milli okkar. Þú
varst einstök frænka og í mínum
huga áttuð þið Smári heima í æv-
intýrahúsi, risinu á Höfðabraut-
inni. Að vera heima hjá þér í
dekri var það besta sem ég vissi
en þú varst einstaklega natin við
okkur litlu frænkur þínar eins og
öll systkinabörn þín. Það voru all-
ir svo velkomnir til þín og þú
gerðir allt svo skemmtilegt.
Akranes á sumrin var skemmti-
legur tími en heimsóknirnar til
þín voru eftirminnilegar og æv-
intýralegar, minningarnar eru
hlýjar.
Minningarnar frá Svíþjóð
vekja líka hlýju og yl, bæði til
ykkar Smára og Raddýjar og
fjölskyldu. Eitt sumarið fékk ég
að fara ein til þín sem var ferm-
ingargjöfin mín. Ég var 14 ára að
fara í fyrsta skipti til útlanda ein,
þvílíkt ævintýri og mér fannst ég
vera fullorðin. Þið Smári tókuð
svo vel á móti mér og þú varst bú-
in að undirbúa þetta vel. Verið
var að opna nýja öldulaug í Lundi
sem við urðum að prófa, við hjól-
uðum, skokkuðum og versluðum
og svo ótal margt fleira. Þetta var
svo eftirminnileg ferð í marga
staði. Sumir töldu okkur vera
systur en einhverjir mæðgur,
annað fannst þér skemmtilegra
en hitt en þessu höfum við oft
hlegið að í gegnum tíðina. Ég fór
heim stíliseruð af þér í nýjum
skólafötum og með jogging-galla
á alla fjölskylduna svo við værum
öll í stíl.
Þú hefur alltaf verið einstök í
mínum huga en þegar ég varð
fullorðin gerði ég mér betur
grein fyrir því hvað þú varst ein-
staklega natin, hvernig þú hugs-
aðir um ömmu og afa, hvað þið
Smári gerðuð mikið fyrir Vest-
urgötuna og hvað þú varst sér-
staklega smekkleg og úthugsaðir
hvert einasta smáatriði. Þú varst
sko fagurkeri og stílisti af lífi og
sál og stundum furðaði ég mig á
því hvar þú fyndir alla þessa fal-
legu hluti og þessar samsetning-
ar. Þú tókst þetta alla leið enda
var öll fallega fjölskyldan þín
höfð í stíl við sérstök tilefni og
jafnvel afi líka. Við náðum svo
nýjum tengingum í gegnum
börnin okkar, fallegu fötin sem
þú keyptir á Dísellu þína fékk
Freyja mín svo seinna að njóta.
Þú bjóst til svo fallega umgjörð
utan um fæturna, þitt fag, ávallt
með Smára þér við hlið. Á þess-
um tíma sýndir þú mér svæða-
nuddspunktana sem ég hef pælt í
síðan.
Síðustu mánuðir hafa tekið á,
óréttlát barátta en þú sýndir
bara seiglu og jákvæðni allt fram
á síðasta dag sem hafði áhrif á
svo marga. Ég er svo þakklát fyr-
ir að hafa fengið þennan tíma
með þér en hefði gjarnan viljað
hafa hann lengri. Minningin um
einstaklega hlýja, gefandi og
umhyggjusama frænku lifir og
ég veit að þú ert komin í hlýjan
faðm ömmu og afa og systkina
þinna. Ég óska þess að góður
guð gefi ykkur styrk, elsku
Smári, Dísella, Birgir og Gunn-
hildur, missir ykkar er mikill.
Ingibjörg Guðmundsdóttir.
Nú fagna þeir englarnir aðrir
þeim engli sem burt héðan fór
á jólum er fannhvítar fjaðrir
falla til jarðar sem snjór.
Svo eyðast öll erfiðu sárin.
Hann yfir þig breiðir sinn væng,
með þíðu svo þerrar hann tárin
í þögn undir dúnmjúkri sæng.
(Kristján Hreinsson)
Guð geymi þig ávallt, elsku-
leg.
Þín frænka,
Lára Hagalín.
Í dag kveðjum við yndislegu
móðursystur mína, Gunnhildi
Júlíu Júlíusdóttur.
Gulla var létt í lund, jákvæð
og mjög skemmtileg. Hún var
mikill húmoristi, sá það spaugi-
lega í öllum hlutum, alltaf gam-
an og mikið hlegið.
Hún hafði þægilega nærveru
og átti auðvelt með að nálgast
og tala við fólk. Sjálf man ég
sem krakki hvað hún átti auð-
velt með að ná sambandi við
okkur smáfólkið, sagði henni öll
heimsins leyndarmál. Seinna á
lífsleiðinni gat maður leitað til
hennar, ávallt fengið skilning og
góð ráð.
Gulla gat verið skemmtilega
sniðug, einu sinni fékk hún okk-
ur yngstu frænkur til að fara í
klóra á bak-keppni. Kom sér
makindalega fyrir og lét okkur
klóra sér og nudda sig á bakinu,
gaf okkur öllum einkunn, síðan
fengu allir kók og kúlur.
Það var varla til meiri fagur-
keri en Gulla, alveg sama hvort
um var að ræða heimilið eða föt.
Allt útpælt og allt í stíl. Þau fjöl-
skyldan tónuðu oft saman í
klæðaburði.
Þegar kom að borðskreyting-
um var Gulla alger meistari, bjó
vel að veru sinni á Hótel Þing-
völlum. Hún kenndi mér hvern-
ig ætti að leggja rétt og glæsi-
lega á borð og hvernig ætti að
brjóta saman allskonar servíett-
ubrot. Þegar ég fer í sumarbú-
stað eða hótel tek ég alltaf með
dúk, blómvönd og kertastjaka
eins og Gulla gerði alltaf.
Gulla var rösk og mjög skipu-
lögð, ef hægt var að gera eitt-
hvað fram í tímann þá var það
gert. Öfundsvert hvernig hún
var alltaf búin að leggja fagur-
lega á borð og skreyta allt viku
fyrir jól.
Gulla gat verið mjög ákveðin
og vissi hvað hún vildi. Þegar
Smári kom til skjalanna, þá var
ekki verið að tvínóna við hlutina,
þurftu að fá forsetaleyfi til að
giftast. Þau gengu ung í hjóna-
band, en það var fallegt og far-
sælt band. Alla tíð ríkti mikil ást
og umhyggja, kærleikur og virð-
ing. Þau voru samtaka í öllu, voru
eitt.
Gulla átti auðvelt með leik og
söng, hún hafði gullfallega söng-
rödd. Ég á yndislegar minningar
frá því þegar þau systkin komu
saman ásamt mökum, var sungið
og spilað fram eftir nóttu. Oftar
en ekki tók Gulla einsöng með
Smára á gítarnum, sannkallað
músíkalskt par.
Það var frábært að fá þau
Gullu og Smára til Svíþjóðar þeg-
ar við fjölskyldan bjuggum þar.
Þar kynntist maður þeim enn bet-
ur þar sem þau bjuggu hjá okkur
fyrstu mánuðina og ávallt mikill
samgangur á milli eftir það. Þetta
voru yndisleg ár og mikið brallað,
jól, áramót, páskar, „midsomm-
ar“, „kraftskivor“ og sól & sæla.
Eftir heimkomu þeirra Gullu
og Smára til Íslands urðu þau svo
gæfusöm að eignast sólargeisla
frá Ceylon, hana Dísellu, gullmol-
ann í lífi þeirra. Lífið var full-
komnað með hennar tilkomu.
Seinna á lífsleiðinni kom yndis-
legi Birgir inn í líf Dísellu og ann-
ar gullmoli kom í heiminn, Gunn-
hildur Pryani, augasteinn þeirra
allra.
Erfitt er að kveðja hana Gullu,
kall hennar kom allt of snemma.
Hún tók veikindum sínum með
miklu æðruleysi, heyrði hana
aldrei kveinka sér, var með já-
kvæðnina ávallt að leiðarljósi.
Hvíli þú í friði, elsku Gulla mín,
veit að það hefur verið tekið vel á
móti þér, ert í faðmi ömmu, afa,
mömmu og Þórðar.
Kveðja,
Melkorka.
Um leið og við minnumst Gullu
er gott að ylja sér við minningar á
þessari sameiginlegu göngu okk-
ar í gegnum lífið.
Sagan byrjar haustið 1958 þeg-
ar við urðum skólasystur í Barna-
skóla Akraness og allar götur síð-
an höfum við verið í sambandi og
ekki bara í skóla heldur unnum
við á sama vinnustað.
Minningin um Gullu er lituð
gleði og ýmsum uppátækjum
ungdómsáranna sem verða ekki
tíunduð hér.
Hún var bara svo skemmtileg
og mikill gleðigjafi og munu þær
minningar fylgja okkur um ókom-
in ár.
Blómin falla, fölskva slær
á flestan ljóma.
Aldrei hverfur
angan sumra blóma.
Þannig varstu, vinur, mér
sem vorið bjarta.
Það sem gafstu
geymist mér í hjarta.
Ilma sprotar, anga lauf,
sem aldrei falla.
Drottinn launi
elskuna þína alla.
(Sigurbjörn Einarsson)
Innilegar samúðarkveðjur
sendum við Smára og Dísellu og
allri fjölskyldunni.
Jóhanna Jónsdóttir
(Hanna) og Rún Elfa
Oddsdóttir (Lella).
Sorgin situr í brjósti mér
hún hvíslar hægt og mjúkt.
Tárin finna sér leið.
Hringurinn að lokast.
Þú byrjar aftur á nýjum stað.
Ekki fleiri gyðjuferðir
í kaffihús og fatabúðir að skoða
skart og máta.
Ný peysa nýr kjóll festi og
kápa.
Við svo smart eftir þessar
borgarferðir.
Mikið talað og leyndarmál sögð
það fannst okkur gaman.
Nú ertu farin samt ekki langt.
Takk fyrir samfylgdina elsku
Gulla.
Þínir vinir.
Ásta Salbjörg Alfreðsdóttir.
Bjarni Þór Bjarnason.
Elsku Gulla okkar hefur kvatt
allt of snemma eftir skammvinn
veikindi.
Gunnhildur (Gulla) starfaði í
þrjá áratugi á Heilsugæslustöð-
inni á Akranesi við heimahjúkr-
un. Hún sinnti starfi sínu af fag-
mennsku, alúð og mikilli hlýju.
Öllum þótti vænt um Gullu og
tóku ástfóstri við hana, jafnt
skjólstæðingum sem samstarfs-
fólki. Gulla var líka einstaklega
skemmtileg og alltaf var líflegt í
kringum hana. Að hlusta á hana
segja frá eða hlæja að sjálfri sér
fékk okkur samstarfsfólk hennar
oft til að grenja úr hlátri, hún var
leikari af guðsnáð. Hún var alltaf
ein af stelpuhópnum í heima-
hjúkrun; þó að síðustu árin hafi
aldursmunurinn verið nokkur var
ekki hægt að merkja það. Gulla
var mikill fagurkeri og hafði gam-
an af að kaupa fallega hluti enda
var hún stórglæsileg dama alla
tíð. Mesta gleðin í lífi Gullu var þó
fjölskyldan, Smári hennar, sólar-
geislinn Dísella og blómarósin og
nafna Gunnhildur Priyani.
Elsku Smári, Dísella og fjöl-
skylda, okkar innilegustu samúð-
arkveðjur og megi guð og fallegar
minningar styrkja ykkur í sorg-
inni.
Umhyggju og ástúð þína
okkur veittir hverja stund.
Ætíð gastu öðrum gefið
yl frá þinni hlýju lund.
Gáfur prýddu fagurt hjarta,
gleðin bjó í hreinni sál.
Í orði og verki að vera sannur
var þitt dýpsta hjartans mál.
(Ingibjörg Sigurðardóttir)
Fyrir hönd starfsmanna
heilsugæslunnar,
Barbró S. Glad, Ragn-
heiður B. Björnsdóttir,
Ragnheiður Helgadóttir
og Þuríður E.
Geirsdóttir.
Elsku Gulla frænka, nú ertu
farin frá okkur og það allt of
snemma. Upp koma margar góð-
ar minningar um þig. Þú varst
alltaf svo góð og skemmtileg.
Alltaf til í að gera allt með okkur
og húmorinn ekki langt undan.
Ég á margar góðar minningar um
þig og Smára frá því í Svíþjóð
þegar ég var lítil stelpa. Þið feng-
uð stundum að passa okkur Úlla
bróður þegar mamma og pabbi
þurftu að skreppa af bæ. Þá var
nú brallað ýmislegt og þið létuð
margt eftir okkur.
Það var alltaf gott að heim-
sækja ykkur á Vesturgötu 43.
Heimilið sem þið Smári höfðuð
nostrað við á síðustu árum. Það
var einmitt þar sem við Úlli bróð-
ir hittum þig síðast. Það var nota-
leg stund sem mun ylja mér um
hjartarætur.
Ég mun sakna þín, elsku Gulla,
og takk fyrir allar góðu stundirn-
ar. Hvíl í friði, elsku frænka.
Þín systurdóttir,
Þóra Katrín
Gunnarsdóttir
Með miklum söknuði kveð ég
þig, Gulla mín. Það er margt sem
um huga minn fer. Efst í huga
eru stundirnar sem fjölskyldan
kom saman. Þú hreifst alla með
þér með þinni frásagnargleði, við
bókstaflega lágum úr hlátri. Þú
varst líka mjög söngelsk og hafð-
ir næma tilfinningu fyrir tónlist.
Þvílíkur fagurkeri sem þú varst
eins og heimili ykkar Smári bar
sterkt vitni um. Svo ég tali nú
ekki um tertur og borð í afmæli
Dísellu ykkar, sem var skreytt af
mikilli list. Alltaf man ég þegar
þú sagðir mér frá að þið færuð til
Srí Lanka að sækja Dísellu ykk-
ar, þá grétum við báðar gleðitár-
um.
Fyrir fimm árum þegar Birgir
og Dísella eignuðust Gunnhildi
litlu þá kom svo sannarlega ann-
ar gleðigjafi í líf ykkar. Þið Smári
báruð gæfa til að standa saman í
einu og öllu sem eitt í þau 54 ár
sem þið áttuð.
Ferðin sem þið fóruð saman
fjölskyldan til Tenerife fyrir
tveim árum gaf ykkur fjölskyld-
unni mikið. Gulla mín, þú vissir
að sjúkdómurinn myndi sigra. Þú
háðir þessa baráttu með miklu
æðruleysi og hugsaðir mest um
þá sem eftir urðu, þannig varst
þú.
Elsku Smári, Dísella, Birgir og
Gunnhildur, systur Gullu, þær
Edda, Emilía og Dísella. Mikill
harmur er kveðinn að ykkur nú.
Allar fallegu minningarnar um
Gullu munu með tímanum lina
sorgina. Megi Guð vaka yfir ykk-
ur öllum. Elsku Gulla, nú ferð þú
í sumarlandið þar sem margir
taka á móti þér. Megi Guð og allir
englar umvefja þig.
Takk fyrir allt og allt, þín mág-
kona og vinkona,
Ólöf.
Gunnhildur Júlía
Júlíusdóttir
Hún var einstök perla.
Afar fágæt perla,
skreytt fegurstu
gimsteinum
sem glitraði á
og gerðu líf samferðamanna hennar
innihaldsríkara og fegurra.
Fáar perlur eru svo ríkulega búnar,
gæddar svo mörgum af dýrmætustu
gjöfum Guðs.
Anna Lóa
Marinósdóttir
✝ Anna Lóa Mar-inósdóttir fædd-
ist 24. nóvember
1945. Hún lést 13.
nóvember 2020.
Útför Önnu Lóu
fór fram 24. nóv-
ember 2020.
Hún hafði ásjónu engils
sem frá stafaði ilmur
umhyggju og vináttu,
ástar og kærleika.
Hún var farvegur
kærleika Guðs,
kærleika sem ekki
krafðist endurgjalds.
Hún var vitnisburður
um bestu gjafir Guðs,
trúna, vonina,
kærleikann og lífið.
Blessuð sé minning einstakrar perlu.
(Sigurbjörn Þorkelsson)
Takk fyrir allt.
Jóhanna Þorbergsdóttir.
Lengd | Minningargreinar sem birtast í Morgunblaðinu séu ekki
lengri en 3.000 slög. Ekki er unnt að senda lengri grein. Lengri grein-
ar eru eingöngu birtar á vefnum. Hægt er að senda örstutta kveðju,
HINSTU KVEÐJU, 5-15 línur.
Formáli | Minningargreinum fylgir formáli sem nánustu aðstand-
endur senda inn. Þar koma fram upplýsingar um hvar og hvenær sá
sem fjallað er um fæddist, hvar og hvenær hann lést og loks hvaðan og
klukkan hvað útförin fer fram. Þar mega einnig koma fram upplýs-
ingar um foreldra, systkini, maka og börn.
Undirskrift | Minningargreinahöfundar eru beðnir að hafa skírn-
arnöfn sín en ekki stuttnefni undir greinunum.
Minningargreinar