Stefnir - 01.03.1951, Qupperneq 6

4
STEI’NIR
það, sem er því hagkvæmast. Á
undanförnum vöruskortstímum
hefur fólk hins vegar nevðst til
að kaupa ýmsar vörur, sem ekki
hafa komið að fullum notum og
þannig oft og tíðum orðið fyrir
óþarfa útgöldum. I skjóli vöru-
skortsins hafa verzlanir einnig
fengið tækifæri til þess að leggja
næstum því viðskiptafjötra á al-
menning með því að selja þeim
einum ýmsar fágætar vörur, sem
hefðu haft tiltekin skipti við verzl-
unina. Gengu kaupfélögin þar
fram fyrir skjöldu, enda höfðu
þau bezta aðstöðu. Geta það ekki
talizt heilbrigðir verzlunarhættir
að neyða fólk til að skipta við
tilteknar verzlanir með öll sín
viðskipti til þess að geta tryggt
sér nokkra metra af nauðsynlegri
vefnaðarvöru eða ávaxtadós.
Vöruskorturinn veldur einnig
baktjaldakaupum og sérréttind-
um og maður hefur haft það á
tilfinningunni, að verzlanirnar
gerðu manni persónulegan greiða
með því að selja manni ýmsar
vörur, sem erfitt hefur verið að
ná í. Þetta veldur auðvitað því,
að verzlanirnar þurfa ekki að
leggja sig mikið fram um vöru-
vöndun eða að geðjast viðskipta-
vir.unum. Þótt margir kaupsýslu-
menn hafi að vísu haldið í heiðri
góðum og gömlum verzlunarsið-
um, verður það því miður ekki
sagt um alla.
Vinnudeilurnar.
EN ÞAÐ er undir þjóðinní
sjálfri komið, hvort hún fær til
frambúðar að eiga kost á að velja
úr nauðsynjavörum í verzlunum
eða hrej>pir aftur viðskiptaspill-
inguna, svarta markaðinn og
aðra þá óáran, sem istefna hinna
„tómu búða“ hefur í för með sér.
Og það er kynlegt, að þetta skuli
vera stefna þeirra manna og
flokka, sem þykjast vera að berj-
ast fyrir hag alþýðunnar.
Frumskilyrði þess, að hægt sé
að tryggja þjóðinni sæmileg kjör,
er að framleiðslan stöðvist ekki.
Gengislækkunin var á tsínum tíma
neyðarúrræði til þess að koma
í veg fyrir stöðvun framleiðsl-
unnar. Allir heilvita menn munu
játa það, að atvinnuvegum þjóð-
arinnar er nú um megn að greiða
hærra kaup. Með ráðstöfunum
ríkisstjórnarinnar nú í verzlunar-
málunum er gert mikið átak til
þess að bæta ástandið í verzlun-
armálunum og hag almennings á
því sviði. Þrátt fyrir erfitt ár-
ferði hefur ríkisstjórninni einn-
ig tekizt að gera ríkisbúskapinn
hallalausan. Hvort tveggja eru