Stefnir - 01.03.1951, Side 14

12
STEFNIR
ÞaS er hið jákvæða viðhorf til
heilbrigðinnar.
Síðustu árin hafa verið sam-
felld sigurganga fyrir læknavih-
indin, og stöndum við nú langt-
um betur að vígi, hvað þetta
snertir en nokkur önnur kynslóð
á undan okkur, og ættum við að
geta gert okkur bjartar framtíð-
arvonir, ef rétt væri á málum
haldið.
Hinar miklu drepsóttir miðald-
anna eru nú aðeins fjarlæg saga.
Taugaveiki og barnaveiki hafa
nærri verið þurrkaðar út.
Berklaveikin hefur minnkað
stórkostlega, og ætti innan ekki
margra áratuga að geta verið úr
sögunni, ef ekki verður linað á
sókninni.
Þannig mætti lengi telja
marga hina næmu sjúkdóma, að
þeir eru annaðhvort að hverfa,
eða orðnir miklu viðráðanlegri
en áður var.
En hafa menn þá höndlað heil-
brigðina?
Því er fljótsvarað neitandi; og
þarf því til staðfestu ekki annað
en benda á hina miklu útbreiðslu
hinna svokölluðu hrörnunarsjúk-
dóma, sem enn hrjá mannkynið,
svo að manni stundum liggur við
að efast um gildi þeirrar lenging-
ar ævikvöldsins, sem þegar hefur
orðið. Hér er um að ræða sjúk-
dóma, svo sem krabbamein, sjúk-
dóma í blóðrásarkerfi, gigt í
margvíslegum myndum, svo og
maga- og taugasjúkdóma. Þetta
eru þó allt sjúkdómar, sern mik-
ið má vinna á móti með heilsu-
verndarráðbtöfunum á ýmsum
sviðum, ef ráð er í tíma tekið
og veltur á miklu, að almenning-
ur fái í þessum efnum þá fræðslu,
sem nauðsynleg verður að teljast,
ef vænta á árangurs.
Það sammerkt með þeim
sjúkdómum, sem hér á undan
voru nefndir, að þeir eiga sér
allir mjög langan aðdraganda, að
minnsta kosti áður en þeir fara
að valda áberandi einkenmim, en
upphafið mun oft vera að finna
í röngum lifnaðarháttum ýmis-
konar, t. d. óheppilegu mataræði,
óhollu umhverfi o. s. frv. o. s.
frv., og gera menn sér ekki alltaf
nægilega ljóí-a grein fyrir, hvert
stefnir í þessum efnum, l'yrr en
um seinan.
Líkamsvélin hefur nefnilega
þann undraverða eiginleika, öll-
um vélum fremur, að geta skilað
öllu starfi, þótt ýmsir hlutar
hennar séu mjög farnir að slitna.
Þetta á sér raunar stað, í minni
stíl, með allar vélar, þar á meðal
bifreiðina okkar og mótorbátinn,
en þar þykir hlýða að láta fara
fram skoðun með vissu mdlibili,