Blik - 22.04.1947, Side 6

2
B L I K
MAGNÚS GUÐMUNDSSON:
Gamll bærinn á Eystri-Vesfurhúsum
Eins og margir eldri Vest-
mannaeyingar vita, er ég fæddur
að Vesturhúsum árið 1872.
Ég man allvel eftir mér til-
tölulega ungum, — . en ekki
meira um það að þessu sinni.
Magnús sonur minn hefir beð-
ið mig að skrifa eitthvað upp frá
gamalli tíð, og lána sér það til
upplestrar á fundi Iðnaðar-
mannafélags Vestmannaeyja og
datt mér þá í hug að lýsa húsa-
skipan á Eystri-Vesturhúsum,
þegar ég var barn að aldri, og
segja ef til vill eitthvað fleira frá
lífi þess fólks, sem þar bjó þá.
Ég var þar daglegur húsgang-
ur eins og heima hjá mér.
íbúðarbyggingin ásamt eld-
húsi og fjósi var portbyggð og
byggingin sjálf krossbyggð. Ein-
ar dyr voru á bænum gegn suðri.
Frá dyrunum lágu löng göng alla
leið inn í eldhús, sem var nyrzt
i byggingunni og allstórt. Vest-
urendi þess var afþiljaður og
var hann nefndur búr. Þar voru
geymdar m. a. margar tunnur af
endum mínum hér í Eyjum. Ég
minnist hans í dag eins og svo oft
áður.
Hann var góðum námsgáfum
gæddur. En ekki er það mér
minnistæðast, heldur skyldu-
ræknin, velviljinn, fórnarlundin
og áhuginn, hin vel gerða sál
æskumannsins.
„Skammvinna ævi, þú verst í
vök, þitt verðmæti gegnum lífið
er fórnin.“ segir þjóðskáldið okk-
ar.
Helgi Scheving var fús til að
fórna og enn nýtur æskulýður
skólanna fórnarvilja hans og á-
huga fyrir aukinni menningu
og hamingju æskulýðsins.
Fyrir það starf gat hann sér
orðstír, sem seint mun fyrnast
og mætti með lífi sínu og starfi
vera andlegur viti æskulýðsins í
þessum bæ. Hann bendir ykkur,
ungu menn og konur, sem hér
eruð stödd, á leiðina, sem þið
skuluð halda.
Með þeirri einlægu ósk minni,
að æskulýður sá, er hér elzt upp,
megi læra að feta í fótspor hans
og unna hugsjónum hans, leggj-
um við hér krans á þetta leiði
og biðjum Guð að blessa ávallt
minningu Helga Schevings og
allra slíkra æskumanna og gera
okkur hana hugleikna og minnis-
stæða.