Heilbrigðisskýrslur - 01.12.1929, Side 84

82
5. Fatnaður og matarfíerð.
Læknar láta þessa getið:
Rvík. Kvenbúningur skjóllítill og' tollir í útlendri tízku sem áður.
Skipaskagct. Hvað klæðaburð snertir, er hið sama að segja og áður.
Börn eru yfirleitt klædd hlýjari klæðum en fullorðna fólkið; ganga
þau flest í ullarnærfötum og ullarsokkum allt til fermingaraldurs,
en þá nær tízkan tangarhaldi á þeim, og vill þá hver apa eftir öðrum;
sést þá ekki annað en háir hælar og silkisokkar.
liorgarnes. Silkisokkarnir smálæðast út um sveitirnar; heimaunnu
vaðmálsfötin og ísl. skórnir eru að hverfa.
Reykhóla. Um klæðnað karla og kvenna er inargt hægt að segja, en
í engu verulegu mun hann frábrugðinn því sem tiðkast yfirleitt til
sveita á íslandi. Þó er minna kaupstaðarsnið á honum en víða er í
sveitum annars staðar. Karlmenn ganga margir að vinnu í einföldum
hlífðarfötum úr léttu efni yzt fata. Stúlkur nota aðallega ísl. ullar-
sokka nema á tyllidögum. Af skófatnaði nota menn nú almennt hér
heimatilbúna gúmmískó — hreinasta vandræða skófatnað. Fæturnir
eru sírakir í skónum, hvernig sem viðrar, enda hef ég beinlínis séð
afleiðingar þess á fótum manna, einkum barna (eczem).
Sífíu. Fæði mun vera í meðallagi hvað efni fæðunnar snertir, en
matartilbúningur er misjafn og víða ábótavant. Sérstaklega er grát-
legt að vita hvað litið er vandað til brauðgerðar eins og þó er mikið
af því notað. Tíðast er að brauðin séu gerðarlaus og hálfhrá.
Vestmannaeyja. Kvenfólk hér er vel búið, þótt í silkisokkum gangi.
Ég er kominn á þá skoðun, að þessi fótabúnaður, sem mér i fyrstu
virtist lélegur, herði þær og stæli, geri þær hvikari i spori og mýkri í
hreyfingum. ,,Hitinn“ verður hvort eð er frá þeim sjálfum, þegar þær
eru á göngu og eigi þær ekki að sálast úr kulda, verða þær að ganga
hratt.
6. Áfengisnautn.
Læknar láta þessa getið:
Rvík. Vínnautn talsvert mikil.
Skipaskaga. Áfengisnautn er hér ekki mikil; lítilsháttar ber þó á
því, að ungir nienn fái sér Spánarvín úr höfuðstaðnum við hátíðleg
tækifæri, og vill þá brenna við, að meira sé sopið en góðu liófi gegnir.
Borgarnes. Vínnautn virðist lítil; menn hafa ekki lyst á Spánarvín-
unum og þykja þau dýr; ýmsir þrá mjög að eiga brennivínslögg til há-
tíðabrigða og gott öl vildu menn gjarnan kaupa.
Isafj. Áfengisnautn fer hér nú injög vaxandi og er vínbúð ríkisins
hin mesta spillingarstofnun. Með góðærinu er peningaveltan ineiri en
áður og of mörgum útfalt féð, einkum unglingum og einhleypingum,
þegar aðgangurinn er svo greiður að áfenginu. Er talið að hér í bæn-
um og' grendinni sé nú drukkið á ári fyrir nokkuð á annað hundrað
þúsund krónur, enda áflog og ryskingar ölóðra manna daglegt brauð.
Er mönnum hér fátt meira áhugamál en að fá ráðna einhverja bót á
þessum ófögnuði.