Heilbrigðisskýrslur - 01.12.1964, Qupperneq 160

1964
158
c. Ef höfð er í huga fyrrgreind ályktun prófessors Dungals, að mað-
urinn hafi verið mjög ölvaður, er hann lézt, hvað er þá sennilegasta
áfengismagn í blóði hans á dánardægri, ef það skyldi reynast rétt,
að blóð tekið úr líki gefi aðra svörun við reducerandi efnum en blóð
tekið úr lifandi manni?
d. Er það réttmæt ályktun af hendi lögmanns sóknaraðila frá sjónar-
miði læknisfræðinnar, ef höfð er í huga krufningarskýrsla prófess-
ors Dungals, að eigi hafi verið um að ræða undanfarandi áfengis-
neyzlu af hendi G. heitins, er hann drukknaði ?“
Matsgerð hinna dómkvöddu lækna er dagsett 22. marz 1966 og hljóð-
ar svo:
„Etýlalkóhól er redúcerandi efni, og er sá eiginleiki oft nýttur til
þess að ákvarða magn þess í blóði eða þvagi. Aðferð þessi er venjulega
kennd við Widmark. Geta má þó í þessu sambandi, að til er önnur og
sérhæfari aðferð til ákvörðunar á etýlalkóhóli en aðferð Widmarks. Er
það svokölluð alkóhóldehydrógenasaaðferð, sem oftast er nefnd ADH-
aðferð. Hefur sú aðferð verulega kosti umfram aðferð Widmarks.
Etýlalkóhól er rokgjarnt efni. Með aðferð Widmarks má þannig
ákvarða önnur rokgjörn, reducerandi efni sem etýlalkóhól væri. Þessi
efni geta því eðlilega truflað ákvarðanir á etýlalkóhóli. Slík efni geta
myndazt in vivo í líkama manna með sykursýki eða fyrir eituráhrif
vissra efna, t. d. metýlalkóhóls og metýlklóríðs. Metýlalkóhól sjálft
getur einnig truflað ákvarðanir á etýlalkóhóli. 1 þessu sambandi má
geta, að samkvæmt Stolman and Stewart (Toxicology, vol. II. p. 126,
Academic Press, 1961) veldur jafnvel sykursýki á mjög háu stigi
(acetonemi) hverfandi litlum truflunum á etýlalkóhólákvörðunum í
blóði.
Líkami manna rotnar eftir dauðann. Ýmsir gerlar valda rotnuninni.
Rotnun á sér stað bæði þar, sem loft leikur um (erób rotnun), og eins
þar, sem loft er ekki til staðar (anerób rotnun). Rotnun er háð ytra
hitastigi. Reynslan staðfestir óvéfengjanlega, að rotnun er mjög lítil
fyrstu dagana eftir andlát, ef lík eru geymd við +4°C.
Hinn látni lá, að því er virðist, í mesta lagi 3 daga í vatni, sem að
mestu leyti er jökulvatn. Var þetta að sumarlagi og því erfitt að áætla
hitastig vatnsins. Ef að líkum lætur, sbr. meðallofthita á sumrum og
hinn stutta tíma, er hinn látni lá í vatninu, hefur hann ekki verið rot-
inn að marki, er blóð var tekið við krufninguna. Um þetta atriði skortir
þó nánari upplýsingar.
Enda þótt hinn látni hafi ekki neytt áfengra drykkja í lifanda lífi,
girðir það ekki fyrir, að etýlalkóhól geti fundizt í litlu magni í líkama
hans. Vafalítið má skýra þetta fyrirbæri á þann veg, að etýlalkóhól
myndist í vefjunum við rotnun eftir andlát, enda virðist magnið þá
standa í hlutfalli við rotnunina. Þannig myndast mjög lítið etýlalkóhól
í blóði, sem geymt er í opnum glösum í kæliskáp við venjulegt hitastig