Dagblaðið Vísir - DV - 26.02.2021, Blaðsíða 25

FÓKUS 25DV 26. FEBRÚAR 2021
festist ég í Aberdeen í marga
daga vegna veðurs), gisti í
hótelherbergjum sem lyktuðu
eins og blautir ullarsokkar og
át meintan mat af „room ser­
vice“ matseðlum. Í einni af
þessum ferðum sendi ég ósk út
í alheiminn. Ég óskaði þess að
ég gæti eytt meiri tíma heima
við í félagsskap barnanna.
Ef ég væri ekki trúleysingi
myndi ég draga þá ályktum
að ég hefði verið bænheyrð á
fullbókstaflegan hátt. Stuttu
síðar kom heimsfaraldur og
öllu var skellt í lás. Undanfarið
ár hef ég eytt öllum stundum
heima við, alltaf í félagsskap
barnanna. Ég ítreka: alltaf. Ég
er ekki svo sjálfhverf að ég
telji að ég hafi valdið kóróna­
veirufarsóttinni en ef fólk
vantar sökudólg í staðinn fyrir
George Soros og Bill Gates
þá er því velkomið að benda
á mig.“ Það er stutt í grínið
hjá Sif sem bætir við: „Þarna
sannaðist hið fornkveðna: „Be
careful what you wish for.““
Glundroði
Skólar í Bretlandi hafa að
mestu verið lokaðir síðan í
mars 2020. „Þeir opnuðu að­
eins síðasta haust, en það
entist ekki lengi. Þegar skól­
arnir hafa verið lokaðir höf­
um við maðurinn minn verið
starfsfólk milli níu og fimm
á daginn en líka kennarar,
leikskólakennarar, matráðar,
ræstitæknar, íþróttaþjálfarar
og skemmtikraftar.“
Aðspurð um hvernig það
sé að vera í fæðingarorlofi
á Covid­tímum svarar hún:
„Það er eins og veröldin hafi
verið dæmd í fæðingarorlof
með mér. Algeng tilfinning
í fæðingarorlofi er FOMO,
eða „fear of missing out“. Nú
þegar allt er lokað og ekkert
er að gera þarf maður ekki að
óttast að maður sé að missa af
neinu. Það er allavega léttir.“
Sif segir lítið vera til sem
heitir venjulegur dagur hjá
fjölskyldunni. Sjálfshjálpar­
ráðum rignir yfir heimsbyggð­
ina eins og eldi og brennisteini
og flest ráða þau þjáðum að
taka stjórn á hlutunum, skipu­
leggja lífið og fataskápinn
eins og Marie Kondo. „En ef
það er eitthvað sem heims­
faraldurinn hefur kennt mér
er það einmitt þvert á móti, að
láta af stjórn.
Það eina sem er í dagatali
„venjulegs“ dags um þessar
mundir er glundroði. Til að
koma einhverju í verk þarf
maður að vera jafnsveigjan­
legur og fimleikastjarna, jafn­
mikið á tánum og ballerína og
jafntilbúinn í slaginn og box­
ari. Ef skyndilega gefst stund
til vinnu milli þess sem hjálpa
þarf krökkunum í „heimaskól­
anum“, gefa þeim að borða,
stilla til friðar þegar þriðja
heimsstyrjöldin brýst út, er
ekkert mikilvægara en að
grípa hana og nýta hana vel.“
Klúður
Covid­19 faraldurinn hefur
leikið Bretland grátt og þó
að smit sé á hraðri niðurleið
eru enn að greinast að meðal­
tali 7.500 tilfelli á dag. „Bresk
stjórnvöld hafa gripið til allra
réttu ráðstafananna í faraldr­
inum. Þau hafa hins vegar
alltaf gert það nokkrum mán­
uðum of seint. Nú síðast bárust
fréttir af því að loks eigi að
fara að hefja eftirlit á landa­
mærum vegna kórónaveirunn­
ar. Ferðamenn frá ákveðnum
„áhættu“­löndum eiga að fara
í sóttkví á hótelum. Ef fólk
lýgur til um hvaðan það kom
á það yfir höfði sér allt að tíu
ára fangelsi. Ég held að margir
foreldrar í Bretlandi sem hafa
haft börnin sín heima öllum
stundum síðastliðið ár líti á
tíu ára fangelsi sömu augum
og þeir líta ókeypis gistingu á
spa­hóteli. Einkaherbergi með
klósetti og matur innifalinn.
Hvílíkt dekur.
Það ríkir þó óvænt bjartsýni
í baráttunni gegn kórónaveir­
unni í Bretlandi sem stendur.
Bretum gengur vel að bólu­
setja. En spyrjum að leiks­
lokum. Bresk stjórnvöld hafa
enn tíma til að klúðra málum
eins og þeim einum er lagið.“
Plató og barnakúkur
Að hverju ertu að vinna sem
stendur – jú, því það er greini-
lega ekki nóg að ala upp börn
og sinna heimili ef maður er
Íslendingur?
„Ef umboðsmaðurinn minn
hér í Bretlandi vissi að ég
væri að spjalla við þig en ekki
að skrifa í nýjustu bókinni
minni sem ég ætlaði að vera
búin með fyrir löngu myndi
hún líklega skjóta mig. Ég er
á lokasprettinum með nýja
skáldsögu sem ég skrifa á
ensku og á fyrstu köflunum í
skáldsögu sem ég skrifa á ís­
lensku.“
Hvernig gengur að finna
tíma í skrif með alla heima?
„Ef maður er ekki nítjándu
aldar Fjölnismaður mundandi
fjaðurstaf í Köben held ég að
það sé almennt erfitt að finna
tíma og rými til skrifta en
maður verður að berjast gegn
því að hversdagsleikinn drepi
niður andagiftina. Stundum
er það þó áskorun. Til dæmis
þegar maður situr við tölvuna
í þvílíkum gír að vísa í Plató
og Sartre og fattar svo allt í
einu að maður er með barna­
kúk á handarbakinu,“ segir Sif
sem skrifaði sinn fyrsta pistil
í Fréttablaðið fyrir áratug.
Pistillinn fjallaði um fyrir­
tæki sem Sif stofnaði á þeim
tíma og líkti hún ferlinu við
það að eignast barn.
Er sú samlíking enn ofar-
lega í huga þér og gætir þú
hugsað þér að stofna annað
fyrirtæki?
„Það ætti að reka hverjum
þeim kinnhest sem ekki hef­
ur eignast barn en ákveður
samt að líkja einhverju við
það að eignast barn. Ef mér
tekst að finna upp tímavélina
skal ég með glöðu geði heim­
sækja þessa yngri og barn­
lausu sjálfa mig og lesa henni
pistilinn.
Það eru þó einhver líkindi
þarna. Þegar maður eignast
barn og þegar maður stofnar
fyrirtæki heldur maður stór­
huga í vegferð með vel skipu­
lagðar áætlanir í farteskinu.
Yfirleitt verður ævintýrið þó
allt öðruvísi en maður hafði
planað.“
Fyrirtækið sem Sif vísar í
er bókaútgáfa sem hún stofn­
aði og rak en seldi seinna For­
laginu.
„Uppátækið þaut af stað og
gekk vonum framar. Ég komst
hins vegar að því að þótt ég
elski bækur leiðist mér fyrir­
tækjarekstur. Það var dýrmæt
lexía. Lífið er of stutt fyrir
leiðinlega hluti.“ n
Það ætti að reka
hverjum þeim
kinn hest sem ekki
hefur eignast barn
en ákveður samt
að líkja einhverju
við það að eignast
barn.
Sif Sigmars-
dóttir er
ofurhetja með
penna.
MYND/
ANTON BRINK