Dagblaðið Vísir - DV - 05.03.2021, Blaðsíða 19

Hvers vegna kemur þessi umræða
alltaf upp aftur og aftur?
Hvernig skilgreinir maður
snyrtilegan klæðnað?
Hvernig er þetta erlendis?
Ef kjósendur kjósa þingmenn sína á
þing, eru þeir ekki að kjósa þá með öllu
sem því fylgir, þar með talið þeirra per-
sónulega stíl?
Hvers vegna þurfa karlmenn að vera í
jakka en konur mega sleppa því?
Eru gallabuxur snyrtilegur klæðnaður?
En jogginggallar frá frægum hönnuðum?
Ættu þingmenn að mega klæðast
hrekkjavökubúningum og öskudags-
búningum?
En að hafa bara ákveðinn klæðnað sem
allir klæðast eins og íslenska þjóð-
búninginn eða lögmannaskikkjur?
Getur klæðaburður ekki látið
þingmenn virka eins og yfirstétt?
EYJAN 19DV 5. MARS 2021
SPURNINGARNAR
BJÖRN LEVÍ GUNNARSSON
„Ég hef ekki hugmynd. Þorsteinn hefur líklega einhverja skoðun á því en ég
hef ekki hugmynd um af hverju þetta er svona mikilvægt. Fólk bara klæðir
sig snyrtilega og eftir því sem það sjálft telur snyrtilegt. Ég veit ekki hver
annar ætti að dæma um það. Ættum við að hafa svona fataskynjarapípara
– svipað og vopnaleit, sem pípir og segir: Hey, þú ert í ljótum fötum, út með
þig? Svo finnst mér ekki rétt að það sé forseti sem rekur fólk fram og til
baka úr þingsal eftir smekk. Ég kem til með að setjast þarna við og við sem
varaforseti. Á ég þá að fara að reka jakkafataklædda fólkið úr pontu af því
að mér finnst það ekki snyrtilegur klæðnaður?“
Reglan hefur verið snyrtilegur klæðnaður og eins og sagt er í handbókinni
Háttvirtur þingmaður: Karlmenn í jakka og engar sérstakar reglur fyrir kon-
ur nema bara snyrtilegur klæðnaður. Ég rek augun í þetta „hefur verið“.
Það þýðir ekki að reglan sé heldur að hún hafi verið í fortíðinni. Hver fyrir
sig metur svo hvað þeim finnst snyrtilegur klæðnaður. Það er ekki spari-
klæðnaður eða fínt púss. Maður er í vinnu þar sem maður þarf að geta verið
aðeins hlýlegri, en ekki stífklæddur í þröngum jakkafötum eins og eru í tísku
núna – svona aðþrengd jakkaföt. Ég væri eins og spýtukarl í slíku. Ég kem
ekki nálægt svoleiðis. Ég verð að geta sest niður.“
„Í aðalatriðum eru reglurnar alveg eins nema þá kannski helst í Noregi. Þar
eru fleiri atriði tiltekin eins og ekkert trúðsnef, ekki of mikið af skartgripum
fyrir konur og ekki of farðaðar, en ekkert mikið annað. Þegar þessum
reglum eða viðmiðum hefur verið beitt þar hefur það helst verið þegar
þingmenn hafa verið í fatnaði með áletrun sem telst til áróðurs. Ég skil
alveg slík viðmið, en skil líka að stundum er áróðurinn þess virði að brjóta
gegn þessum viðmiðum því stundum eru atvikin það alvarleg að það þarf
að koma því á framfæri á eins háværan hátt og maður getur.“
„Að sjálfsögðu. Við erum hér til að sinna sannfæringu okkar og hluti af
þeirri sannfæringu birtist í fatnaðinum. Ef fötin skapa manninn þá er ekkert
nema heiðarlegt að maður klæði sig eins og maður sjálfur er. Á maður að
klæða sig upp í einhverjar aðrar umbúðir og þykjast vera annar en maður
er? Ég er allavega ekki af þeim skólanum.“
„Ekki hugmynd heldur. Mér finnst það mjög undarlegt. Ég sá þingmann
renna fyrir skjá nýlega sem var í mjög fínni lopapeysu. Ég væri alveg til í
að vera í lopapeysu. Ég myndi sennilega aldrei gera það því mér verður svo
heitt, en ég væri til í að mega það. Spurning hvort ég mætti mæta í kjól.
Er það klæðnaðurinn eða kynið sem skiptir máli? Það væri áhugavert að
skoða og rótar í hausnum á mér af og til.“
„Getur verið það, já.“
„Já, ég sé ekkert að því, ef fólkið sem klæðist honum finnst hann snyrti-
legur. Jón Þór mætti í leðurjakka og það var merkjavara og hann komst upp
með það því það var eitthvert merki. Það er smá merkjasnobb svo kannski
kæmist maður heldur upp með merkjavöru en annað.“
„Það flaug í gegnum hausinn á mér á öskudaginn hvort maður gæti mætt
með grímu. Þessi formlegi klæðnaður er ein af þessum hefðum sem maður
veltir fyrir sér hvers vegna eru. Ef þetta er til að sýna þinginu virðingu –
hverjum erum við að sýna virðingu? – Sjálfum okkur, þinginu eða öðrum á
þinginu? Hvernig sinnir maður sínu hlutverki ef maður þarf að vera annar
en maður sjálfur? Ég get alveg skilið að einhver móðgist ef ég mæti ekki
girtur í ræðustól Alþingis en mér finnst það ekki vera mitt vandamál.“
„Ég væri í alvörunni meira til í það heldur en einhverjar óljósar geðþótta-
reglur. Um leið og þú ert kominn með óljósar geðþóttareglur er hægt að beita
þeim eftir hentugleika gagnvart sumum umfram aðra. Það er eitthvað sem
við þurfum að forðast.“
„Jú, tvímælalaust. Þorsteinn sakaði mig um að snobba niður fyrir mig og
mér fannst það rosalega merkilegt, sérstaklega þegar kvartað er undan því
að ég sé ekki að klæða mig sérstaklega upp fyrir starfið. Ég skil hann og
virði hans skoðun að vilja klæða sig upp fyrir starfið. En er hann þá ekki að
snobba upp fyrir sig? Ég er venjulega ekki í skyrtu og jakka en mér finnst
það viðeigandi fyrir þennan vettvang að vera snyrtilegur í klæðnaði. Ég
myndi alveg vilja hafa meira úrval en jakka. En ég virði þetta eins og er og
sinni því á þennan hátt í staðinn.“
Björn Leví segir hvern og einn geta ákveðið hvað er snyrtilegt. MYND/ALÞINGI
Fólk bara klæðir sig eftir því
sem það sjálft telur snyrtilegt.