Dagblaðið Vísir - DV - 05.03.2021, Blaðsíða 22

B erglind Guðmundsdótt­ir er hjúkrunarfræð­ingur, móðir, ástríðu­
kokkur og athafnakona. Hún
venti sínu kvæði í kross fyrir
nokkrum árum, sagði upp
dagvinnunni og setti alla sína
orku í að gera ástríðuverkefn­
ið að fullu starfi, en í dag er
Berglind með eitt vinsælasta
matarblogg landsins og á kafi
í alls konar spennandi áskor­
unum. Hún hvetur konur til að
treysta sjálfum sér, skapa sér
sín eigin tækifæri og halda
áfram þótt á móti blási.
Tók sénsinn
„Ég byrjaði með uppskrifta­
síðuna Gulur, rauður, grænn
og salt árið 2012. Ég er hjúkr­
unarfræðingur að mennt og
var á þessum tíma að vinna
á BUGL. Um tíma var ég að
vinna að blogginu samhliða
vinnunni en ákvað svo að taka
áhættuna og einbeita mér al­
veg að síðunni, það var orðið
mjög mikið að gera.
Ég hef unnið að henni jafnt
og þétt frá stofnun og þetta
hefur verið virkilega gaman.
Ég er svolítið týpan sem
byrjar á einhverju en hætti
svo. Þannig að ég kom sjálfri
mér á óvart með hvernig ég
hef enst í þessu og hvað mér
þykir þetta endalaust gaman.
Ég hef ástríðu fyrir þessu og
verkefnin eru skemmtileg,
fólkið sem maður kynnist er
æðislegt og svo hef ég fengið
tækifæri til að vinna að alls
konar spennandi verkefnum
tengdum þessu, eins og að
halda fyrirlestra og að skrifa
bækur.
Það skemmtilegasta við
þetta er að ég get í rauninni
gert það sem ég vil – ég er
bara að leika mér. Er ég ekki
að selja þér þetta?“ spyr
Berglind og hlær dátt.
Hætti í dagvinnunni
„Eftir að ég vann hjá BUGL
fór ég að vinna hjá SÓL sál­
fræði­ og læknisþjónustu og
var þar í ár og hætti svo þar og
fór að einbeita mér að síðunni.
Hjá SÓL fannst mér starfið
vera orðið meira eins og hlið­
arstarf. Starfið var skemmti­
legt og samstarfsfólkið líka,
en ég fann að hjartað mitt var
ekki alveg í þessu.
Ég var alltaf að skjótast
eitthvert, ljósmyndarar voru
að koma til mín, ég að drösl­
ast um með kökur. Ég var
alltaf eitthvað að stússast og
hugur minn var í þessu sem
ég er að gera núna en ekki hjá
SÓL. Þá fannst mér bara gott
að horfast í augu við það. Svo
ég hætti.“
Alltaf hjúkrunarfræðingur
Berglind hefur ekki litið til
baka eftir að hún tók stökkið
og óttaðist lítið að áhættan
myndi ekki borga sig.
„Ég bý yfir þeim eiginleika
að kunna ekki að hugsa fram í
tímann. Það var kannski ógn­
vekjandi að hafa hætt í dag­
vinnunni þegar kom að því að
EKKI SITJA HEIMA OG BÍÐA
Matgæðingurinn Berglind Guðmundsdóttir hikar ekki við að taka áhættu
og skapar sín eigin tækifæri. Fyrir nokkrum árum hætti hún í dagvinn-
unni til að láta draumana rætast og hún hefur aldrei litið til baka.
greiða reikninga á tímabili en
ég fór aldrei í það að ímynda
mér hvað það versta væri
sem gæti gerst – þá hefði ég
kannski aldrei gert þetta.“
Að elska það sem maður
gerir er að mati Berglindar
afar mikilvægt.
„Ef maður er ekki spenntur
fyrir vinnudeginum, spenntur
fyrir að tækla verkefnin sín –
þá er líklega kominn tími til
að gera eitthvað annað. Ég er
samt alltaf hjúkrunarfræð­
ingur svo ég get farið aftur
að vinna við það. En ég elska
bara svo mikið það sem ég er
að gera í dag að ég vona að
það bara gangi, og gott betur
en það.“
Eldar í flýti
Það mætti ætla að dugnaðar­
forkur á borð við Berglindi
hefði aðeins fleiri klukku­
stundir í sólarhringnum en
við hin. Í það minnsta á blaða­
maður afar bágt með að töfra
fram dýrindis máltíðir á tím­
anum milli vinnu og háttatíma.
„Mér finnst felast hvíld í
Erla Dóra
Magnúsdóttir
erladora@dv.is
Berglind lagði allt í sölurnar til að láta drauminn rætast. MYND/STEFÁN KARLSSON
Ég hef alveg lent á vegg og
þurft að stoppa mig af.
því að elda – það er, ef ég hef
tíma. Ég er bara eins og aðrir
að stundum hefur maður bara
tímann milli fimm og sjö og
þá eldar maður í flýti – meira
bara til að drífa þetta af. Það
er líka þannig hjá mér. Þá er
gott að geta gripið í eitthvað
einfalt og fljótlegt og ég hef
reynt að miða að því á síðunni
og hafa uppskriftir ekki of
flóknar og ekki með of mörg
hráefni.“
Ákvað að slá í gegn
Berglind ákvað strax að ná að
gera bloggið vinsælt og vann
að því hörðum höndum að
koma sér á framfæri.
„Ég einsetti mér það strax
að bloggið yrði vinsælt þegar
ég byrjaði. Við konur ákveð­
um oft að gera eitthvað, að
taka stökkið en tölum okkur
sjálfar svo niður, tölum um
þetta sem áhugamál, eða
eitthvað sem við gerum bara
fyrir okkur sjálfar.
Ég var „hinn öfginn“. Ég
ákvað strax að ef ég léti verða
af þessu þá yrði þetta fyrir­
tæki, yrði almennilegt og yrði
hörku vinna. Svona hugsaði ég
strax í byrjun og þar birtist
í mér einbeitt keppnisskap
og einbeittur vilji til að gera
þetta að einhverju stærra.“
Berglind kynnti síðuna sína
með því að leita til fyrirtækja
og fjölmiðla og segist hafa
fengið góðar viðtökur, en engu
að síður fengið um milljón nei
á móti fjórum já­um.
„Síðan með tímanum fer
vinnan að skila sér, þá kemur
uppskeran eftir svona tvö til
þrjú ár og þá fara viðbrögðin
að vera jákvæðari og fólk er
farið að þekkja til síðunnar.“
Óvissan verst
Það hlýtur að vera nokkuð
ógnvekjandi að segja upp
öruggu starfi með traustum
tekjum til að fara að starfa
sjálfstætt.
„Óvissan er erfiðust. Þarna
er ég búin að taka ákveðið
stökk og veit ekkert hvort
þetta muni ganga upp eða ekki
og það eru líka sveiflur í þess­
um bransa – stundum gengur
vel og stundum gengur verr.
Peningaskorturinn getur
hins vegar líka verið hvati.
Ef þú átt ekki pening, getur
ekki borgað reikninga, þá geta
sprottið út frá því góðar hug­
myndir. Ég hef til dæmis ver­
ið með fyrirlestra, matreiðslu­
námskeið og þetta hefur ýtt
mér út í að gera hluti sem ég
hefði annars ekkert endilega
gert. Þannig að þetta er það
erfiðasta en að sama skapi það
besta.“
Það sem helst kom Berg lindi
22 FÓKUS 5. MARS 2021 DV