Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.2007, Blaðsíða 139
Frá Jökuldalsfólki
Jóakim Rafnsson faðir þeirra systkina
kom í fylgd Guðrúnar dóttur sinnar frá
Sigtúnum í Munkaþverársókn árið 1824 að
Litla-Steinsvaði, þá orðinn ekkill í annað
sinn. Þar sem hann var um þær mundir
kominn á áttræðisaldur, má ætla að hann
hafi tekist þessa ferð á hendur vegna bama
sinna og í skjóli þeirra. Hann dvaldist um
hríð í Tungu á vegum Guðrúnar dóttur
sinnar. Hún var vinnukona í Blöndugerði
frá 1830, en þar bjuggu þá hjónin Magnús
Guðmundsson og Valgerður Bjarnadóttir
(9276,9310), og eftir dauða Valgerðar varð
Guðrún síðari kona Magnúsar. Á þessum
tíma eignaðist Magnús Meðalnes, fékk það
gefíns (sjá Ættir Austfirðinga) og fluttu þau
þangað árið 1840 og vom gefin saman um
haustið hinn 29. október, og hinn 20.
nóvember 1842 fæddist sonur þeirra sem
skírður var Eiríkur. Ekki urðu börn þeirra
fleiri, og Magnús lést árið eftir hinn 29.
ágúst 1843. Eftir það gekk Guðrún að eiga
Jón Sigurðsson frá Rangá (4524), en eigi
lifðu börn þeirra.
Jóakim kom frá Galtastöðum í Tungu að
Hnefilsdal árið 1834 og var í skjóli
Steinvarar um hríð. Árið 1843 fóm þau
mæðgin austur í Fell, að Meðalnesi, til
Guðrúnar sem þar bjó þá með seinni manni
sínum Jóni Sigurðssyni eins og áður er fram
komið. Þá er Jóakim sagður örvasa
gamalmenni, og skyldi það vera furða, hann
þá kominn á tíræðisaldur. Hann dó í
Meðalnesi hjá dóttur sinni hinn 13. október
1846, talinn 96 ára, en hefur líklega verið
eitthvað yngri (93. ára). (/ Þjóðsögum Jóns
Arnasonar I. hefti bls. 278, einnig í Grímu
17. h. bls. 48, Reykja-Duða, er sagt frá
Jóakim þá er hann var ungur maður heima í
Eyjafirði, hvar stúlka nokkur sóttist eftir
honum, en hún fórst í snjóflóði og var eftir
það talin vera fylgispök við hann).
Steinvör fór til baka að Hnefdsdal hvar
hún er á manntali 1845, en fór aftur að
Meðalnesi fyrir 1850, og var hjá systur
sinni og mági næstu ár, en þau bjuggu í
Meðalnesi til vors 1854 er þau fluttu að
Brekkuseli í Tungu hvar þau bjuggu upp frá
því. (Sjá hér á undan um orsök þess að þau
fluttu frá Meðalnesi). Steinvör var hjá þeim
í Brekkuseli, en árið 1860 mun hún hafa
farið til dóttur sinnar og tengdasonar, þeirra
Guðrúnar og Sigurðar sem þá voru
húsmennskufólk eða við bú í Teigaseli á
Jökuldal, og hjá þeim andaðist hún snemma
árs 1861, hinn 6. janúar á 71. aldursári, en
ekki getur sóknarpresturinn um dánarorsök.
Ekki lét hún auðæfi eftir sig, en tvær dætur
hennar, þær Guðrún Guðmundsdóttir sem
fædd var á Gagurstöðum rúmum þrjátíu
árum fyrr og bjó í Teigaseli nú um stundir,
og Lilja Jóhannsdóttir sem fædd var á Neðri
Dálksstöðum fímmtíu ámm fyrr, hverrar
dvalarstaður var ókunnur yfirvaldinu á
þessum tima, erfðu reitur móður sinnar
þegar útfararkostnaður hafði verið dreginn
frá. Þá hefur Lilja dóttir hennar að líkindum
verið í Laxárdal nyrðra, ellegar þar um
slóðir, eins og áður er fram komið.
Eiríkur Magnússon og Guðrúnar
Jóakimsdóttur ólst upp hjá móður sinni og
stjúpa, og tók síðan við búi í Brekkuseli.
Kona hans var Guðrún Hallgrímsdóttir,
Péturssonar frá Hákonarstöðum (7219), og
fór gifting þeirra fram, eftir þrjár lýsingar
að þeirrar tíðar hætti hinn 24. október 1863,
þá bæði vinnandi í Brekkuseli, og voru
móðir hans og stjúpi í hominu hjá þeim
hjónum. Guðrún andaðist hinn 17. júní
1883, talin 77 ára, en þá mun bóndi hennar
hafa verið látinn fyrir nokkru. Hún varð
langelst barna Jóakims, en Steinvör systir
hennar varð sjötug sem telst vera nokkuð
hár aldur að þeirrar tíðar mælikvarða, en
tæplega er hægt að segja að Sigurður sem
varð um fimmtíu ára hafi erft langlifi föður
síns sem komst nokkuð á tíræðisaldurinn.
Þau Eiríkur og Guðrún bjuggu í Brekkuseli
137