Strandapósturinn - 01.06.2003, Qupperneq 31

járnnagla, sem kallaðir voru „spíkarar“og voru 15-20 sm langir.
Timbrið í bryggjuna lét Eiríkur Guðmundsson á Dröngum saga
úr rekavið og flutti það „frameftir“ á Voninni en svo hét trillu-
bátur sem hann átti.
En nú voru að renna upp nýir tímar með nýjum hugmyndum
og nýrri tækni; steinsteypan var að ryðja sér til rúms í hafnar-
gerð víðs vegar og breytti öllum möguleikum þar sem hafnarskil-
yrði voru erfið. Hér var því ekki látið staðar numið á Norður-
firði.
Arið 1947 eða 1948 var enn ráðist í framkvæmdir og steypt all-
breið og löng bryggja í framhaldi af trébryggjunni. Margt mætti
tína til í sambandi við efnisöflunina í bryggjuna en látið nægja
að segja frá því að grjótið sem notað var til að fýlla hana með var
flutt á bringingabátunum og tekið á fjörunum beggja megin
fjarðarins. Þetta var nokkuð tafsöm vinna því einungis voru not-
aðir steinar sem voru vel viðráðanlegir. Voru steinarnir bornir í
bátana og þeir síðan tíndir, stein fýrir stein, upp í bryggjuna og
hún fýllt þannig áður en bryggjugólfíð var steypt. Yfírsmiður og
verkstjóri var Skarphéðinn Njálsson á Krossnesi.
Þetta hafnarmannvirki breytti miklu. En þar sem bátarnir
flutu ekki að bryggjunni um háfjöru og ekki hægt að fá skipin
til að bíða þar til félli að var áfram brugðið á það ráð að skipa
vörunum upp í Vóginum, en þeim tilvikum fækkaði verulega.
Nú gat „flóabáturinn" líka stungið stefni að bryggjunni þegar
vel stóð á sjó.
En þessi framkvæmd var síður en svo lokamarkið. Það náðist
ekki fýrr en fjórum áratugum síðar. Næstu áratugina má segja að
stöðugt hafi verið unnið að hafnarhótunum. Bryggjan var lengd
og breikkuð og talsvert fé fór í endurbætur því steypan vildi
grotna á tímabili. Samfara þessu var ekki látið undir höfuð leggj-
ast að innleiða aðferðir sem létt gætu störfin. Til að mynda var
strax reist allhátt mastur framarlega á bryggjunni og á það sett
bóma og handspil þannig að hægt var að hífa vörurnar upp úr
bátunum. Þessi tæki voru síðan leyst af hólmi, fyrst af gamalli
skurðgröfu og síðan var settur þar fullkominn vökvakrani sem
endurnýjaður var eftir þörfum.
Um 1980 var hafist handa við gerð hafskipabryggju og varnar-
29