Strandapósturinn - 01.06.2003, Qupperneq 93

Oli E. Björnsson:
Síldar-
draumar
Til eru prentaðar frásagnir af síldarbræðslustöðvunum á
Djúpuvík og Ingólfsfirði (Hrundar borgir, Þorsteinn Matthías-
son 1973). Nokkur saga er líka til, en óprentuð, af Hólmavíkur-
verksmiðju, sem aldrei reis þó að litlu munaði. Nokkurn veginn
jafnt á komið er nú með verksmiðjunum öllum. Kannski mætti
eins segja sögu af þeirri síðastnefndu. Ymsar heimildir til henn-
ar má finna í fundabókum. Auk þess gerðist þessi saga fyrir mín-
um augum og eyrum 10-12 ára gömlum.
Ekki höfðu Hólmvíkingar fyrr byggt hafskipabryggju sína
1936 en upp komu raddir um að nauðsynlegt væri að fylgja mál-
inu eftir með síldarbræðslu á staðnum. Margt bar til þess að svo
fljótt var imprað á þessu. Það er m.a. fullvíst, að uppgangurinn
í Arneshreppi hafði ekki látið Hólmvíkinga ósnortna. í annan
stað hafa saltendur síldar alla tíð vitað, að óhagkvæmt er að
fleygja öllum síldarúrgangi sem til fellur við síldarsöltun. Þá eru
skipstjórar misfúsir að koma inn til hafnar að salta Iítinn hluta
fullfermis og þurfa síðan að sigla langar leiðir burt með afgang-
inn. Að öllu þessu komust Hólmvíkingar smátt og smátt. Með
því fyrsta sem lesa má um þvílík efni, er bréf eitt, frá Bryggju-
91