Strandapósturinn - 01.10.2007, Síða 80

lá hún í beini línu yfir hæðir og mela og í Reykjarfjarðarvatn. Úr
Reykjarfjarðarvatni að norðanverðu lá hún upp snarbrattar skrið-
ur og upp á Taglið, sem er mikill hryggur er liggur vestur úr
Glissu. Mikinn snjó lagði oftast sunnanverður í Taglið og leysti
seinn og stundum alls ekki og var þá gripið til þess ráðs að leggja
girðinguna á skaflinn og varð það þá hlutverk gæslumannsins að
sjá um að hún héldist uppistandandi yfir sumarið. Reynt var að
moka minni skafla er girðingin var lagfærð eftir veturinn og urðu
það oft firna djúp göng. Snarbratt var einnig að norðanverðu nið-
ur af Taglinu en þar setti aldrei niður eins mikinn snjó. Þaðan lá
girðingin svo niður hæðir mela og móa allt í sjó fram milli Selja-
nes og Ofeigsfjarðar.
Eins og áður hefur komið fram var girðingin byggð úr gaddavír
og rekastaurum og var firna vel lögð og vönduð. Þráðbein þar til
hún þurfti að breyta um stefnu Einnig var girðingarstæðið vel
valið með tilliti til snjóalaga. En þarna er víða mjög snjóþungt,
sérstaklega frá Mjóadal og norður fyrir Tagl. En ótrúlega stóðst
girðingin vel af sér hin miklu snjóalög.
Við lagningu girðingarinnar tapaði Reykjarfjörður góðu beit-
arlandi er var Breiðidalur. Þangað hafði fé sótt mikið sérstaklega
fyrripart sumars er gróður var að taka við sér undan snjónum. En
það kom ekki að sök vegna þess að í Reykjarfjarðarlandi var mikið
og gott beitiland.
Þrátt fyrir að girðingin hafi upphaflega verið vel unnin og vel
lögð var mikil vinna við að lagfæra hana eftir veturinn og var það
hlutverk okkar bræðranna í Reykjarfirði eftir að faðir okkar Pétur
Friðriksson tóki við umsjá girðingarinnar af Guðmundi Valgeirs-
syni í Bæ.
Við byrjuðum strax og snjóa leysti eða um leið og sauðburð
lauk og unnum svo áfrarn eftir því sem fært var. Mjög misjafnt var
hversu illa girðingin var farin eftir veturinn og fór það mikið eftir
snjóalögum. Þegar komið var upp fyrir Breiðadal var legið við í
tjaldi og það fært norðar eftir því sem á verkið gekk.
Mjög var það misjafnt hvernig var að vinna þetta verk. I góðri
tíð og miklu sólfari var dásamlegt að fylgjast með því hvernig vor-
ið hélt innreið sína. Astfangnir fuglar nýkomnir yfir hafið, sungu
undursamlega og hugðu að maka og hreiðurgerð. Ilmurinn úr
78