Strandapósturinn - 01.10.2007, Qupperneq 94

honum í Reykjavík þar til farið var á Þingvöll. Á Þingvöllum var
mikið um að vera og hátíðlegt, þó rigndi nú einn daginn. Pabbi
minn, Magnús Gunnlaugsson, var í úrvalsflokki Ármanns í fím-
leikum og tók þátt í sýningu flokksins á Þingvöllum. Eflaust voru
fleiri fimleikaflokkar með sýningu en mér er ekki kunnugt um
það.
Þegar kom að heimferð dvöldu þau aftur á heimili Tryggva
Þórhallssonar. Það stóð ekki vel á ferðum með Lagarfossi svo afí
fór að tala við Tryggva um að hugur hans stæði nú mjög til að
komast heim, þar sem kona hans lá veik af fótarmeinum, og þætti
sér leitt að þurfa að bíða. Þá sagði Tryggvi afa frá því að í Reykja-
vík væru staddir tveir þýskir flugmenn sem byðu upp á útsýnisflug
þegar veður leyfði. Varð það nú að ráði að panta þessa flugmenn
ef takast mætti að komast norður fýrr en áætlað var. Afí talaði við
Hjálmar Halldórsson, sem var símstöðvarstjóri á Hólmavík, og
bað hann að láta ekki vita um ferðir þeirra að Osi fyrr en allt væri
öruggt. Eflaust hafa þau þurft að senda farangurinn með Lag-
arfossi.
Þetta var sjóflugvél og farið var af stað með sex manns um borð.
Allt gekk vel þar til komið var í Gilsfjörðinn. Þá var að leggjast að
þoka og það leist flugmönnunum ekki á. Þeir renndu því vélinni
upp í fjöru og þar skildu leiðir. Afi borgaði svo þarna í fjörunni og
flugvélin komst fljótt á loft aftur og sneri suður. En Osfólkið
komst þarna til bæja og fékk hesta og mann með til að komast
norður. Klukkan sex um morgun komust þau heim, nokkru fyrr
en skipið kom til Hólmavíkur. Þessa frásögn af ferðinni á Þingvöll
hef ég mest eftir Nönnu Gunnlaugsdóttur, sem man þetta mjög
vel, en hún mun hafa verið f 9 ára þegar ferðin var farin.
Svo leið tíminn. Magnús Gunnlaugsson, pabbi rninn, og
Aðalheiður Þórarinsdóttir, móðir mín, bjuggu nú á Ytra-Ósi með
okkur systurnar Þóru, Mörtu og Nönnu. Seinna bættist Þórarinn
í hópinn en hann var skírður þegar ég var fermd. Leiðir pabba og
mömmu lágu einmitt fýrst saman á alþingishátíðinni á Þingvöll-
um, svo sú ferð var örlagarík. Líklega um f 940 urðu búsetaskipti
á Innra-Osi. Þá keyptu jörðina Magnús Guðjónsson og Aðalheið-
ur Loftsdóttir, en þau höfðu búið í Hrappsey á Bieiðafirði. Þau
komu með 11 börn í litla húsið í innri bænum. Þau voru góðir
92