Morgunblaðið - 11.11.2021, Blaðsíða 14

14 DAGLEGT LÍF
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 11. NÓVEMBER 2021
Kristín Heiða Kristinsdóttir
khk@mbl.is
Þ
að er mjög erfitt að vera
ekki lengur í kór þegar
maður er vanur því öll
menntaskólaárin. Þetta
hefur svo mikið að gera með félags-
lífið, að hitta vini sína og syngja sam-
an. Við erum búin að vera saman í
þessari kóraklíku alla skólagönguna
og söngþörfin er knýjandi eftir að
leiðir skilur við útskrift. Það göfgar
og græðir að syngja saman og þess
vegna gekk ég til liðs við þennan
nýja kór,“ segir Stefán Nordal, nýút-
skrifaður stúdent frá Mennta-
skólanum í Hamrahlíð og fyrrver-
andi meðlimur skólakórs MH, en
hann gerði sér lítið fyrir og samdi
kórverk sem heitir Kvöldljóð og var
frumflutt í lok október í Háteigs-
kirkju af nýstofnuðum kór útskrif-
aðra menntaskólanema. Hreiðar
Ingi Þorsteinsson stjórnar kórnum,
en hann stjórnar einnig skólakór
MH.
„Það vill svo til að í þessum ný-
stofnaða kór eru einvörðungu fyrr-
verandi nemendur MH, en þetta hef-
ur lengi verið í vinnslu að stofna kór
fyrir þá sem eru útskrifaðir úr fram-
haldsskóla, því það hefur vantað
vettvang fyrir nýútskrifað fólk sem
er með söngreynslu og vill syngja
áfram. Þessi nýi kór er mjög vel
heppnaður og við þurfum ekki að
vera mjög mörg, við erum bara
sautján núna í þessum nýja kór,“
segir Stefán, sem er líka í Hamra-
hlíðarkórnum hjá Þorgerði Ingólfs-
dóttur.
Hreifst af texta langafa síns
Þegar Stefán er spurður hvern-
ig það hafi komið til að hann réðst í
það verkefni að semja kórverk segir
hann það hafa verið sjálfsprottið.
„Þetta var algerlega mín hug-
mynd, en þegar maður er að syngja í
kór áttar maður sig svolítið á tón-
smíðinni í tónlistinni og hjá mér
vaknaði löngun til að gera eitthvað
sjálfur. Ég var ekki með neitt ákveð-
ið í huga en þegar ég fékk að gjöf
ljóðabókina Úr landsuðri, eftir lang-
afa minn, Jón Helgason, þá fann ég
þar texta sem mér fannst hrífandi og
heitir Kvöldljóð. Ég hugsaði með
mér hvað það gæti verið flott að tjá
þennan texta í tónlist, svo ég byrjaði
að glamra á píanóið. Ég velti fyrir
mér hvernig ég gæti málað þennan
texta í tónmáli og eins og með margt
annað, ef maður leggur vinnu í það,
þá tekst það að lokum.“
Stefán segir að vissulega hafi
það verið krefjandi verkefni að setja
saman heilt kórverk, en þar sem
hann hefur lært á píanó frá því hann
var sex ára, þá hefur hann kunn-
áttuna til að spila allar raddirnar
fjórar.
„Mér fannst skemmtilega
krefjandi að semja allar raddirnar
og láta þær fléttast saman. Vissu-
lega var það áskorun að skipta höfð-
inu í fjóra hluta og hugsa hvað hver
og einn gerir en ná um leið sam-
hljómi þegar ég hefði lagt línurnar.
Mér fannst þetta virkilega
skemmtileg glíma.“
Frestunin varð til góðs
Stefán fór með kórverkið sitt á
sínum tíma fullskapað til stjórn-
anda síns í MH-skólakórnum,
Hreiðars Inga, og fékk góð við-
brögð.
„Ég sagði honum að ég hefði
verið eitthvað að glamra og sýndi
honum nóturnar og spilaði fyrir
hann á píanóið og honum fannst það
alveg ljómandi,“ segir Stefán og
bætir við að hann hafi samið verkið
fyrir einu og hálfu ári, þegar hann
var aðeins átján ára.
„Þetta hefur því legið lengi og
fengið að malla, en það stóð til að
flytja verkið í upphafi síðasta árs
þegar ég var enn í skólakórnum.
Við vorum búin að æfa það og planið
var að frumflytja það í Færeyjum,
en þá skall á covid svo ekkert varð úr
kórferðinni þangað. Vissulega var
svekkjandi að geta ekki flutt verkið
og eftir það lá þetta í dvala hjá mér,
en þegar Hreiðar vakti upp þennan
nýja kór útskrifaðra menntskælinga,
þá var hann voða spenntur og vildi
endilega að við flyttum þetta kór-
verk mitt á okkar fyrstu tónleikum.
Ég hafði í raun svolítið sleppt takinu
á þessu, og mér finnst mjög fallegt af
honum að gefa mér þetta tækifæri,“
segir Stefán og bætir við að hann
hafi örlítið betrumbætt tónverkið
fyrir frumflutninginn nú í október.
„Ég lagaði eitt og annað og
Hreiðar benti mér líka á ýmislegt,
það var mjög gott að hafa hann við
hlið mér við að fínpússa þetta. Þegar
við sungum þetta með skólakórnum
þá þekkti enginn verkið, en núna
þekkir kórinn verkið betur og fyrir
vikið var auðveldara að keyra þetta í
gang og gefa því meiri hraða. Frest-
unin á frumflutningnum varð því á
endanum fyrir bestu.“
Erum bara afi og barnabarn
Í ljósi þess að Stefán sækir í
kórverki sínu í eigin rann, í texta
langafa síns Jóns Helgasonar og býr
auk þess að Jóni Nordal afa sínum
sem fyrirmynd í tónskáldi, er ekki úr
vegi að spyrja hvort þetta sé í blóð-
inu eða hvort fyrirmyndirnar hafi átt
þátt í að hann lét vaða og samdi tón-
verk aðeins 18 ára.
„Þegar ég er með afa mínum,
Jóni Nordal tónskáldi, þá talar hann
ekkert um tónlistina sem hann sem-
ur, við erum bara afi og barnabarn
saman að spjalla. Aftur á móti þekki
ég vel að syngja verk eftir hann í
kórnum, til dæmis Smávinir fagrir,
og fleiri verk, og auðvitað hef ég far-
ið á tónleika þar sem verkin hans eru
flutt. Fyrst og fremst er það mikil
hvatning fyrir mig að búa að honum
sem fyrirmynd og það er góður
stökkpallur fyrir mig að fólk í kring-
um mig sé á þessu sviði. Ég hugsaði
ekkert meðvitað um að ég þyrfti að
setja saman tónverk, mig langaði
bara til þess, en kannski er þetta í
blóðinu líka, hver veit. Ég er mjög
heppinn að hafa afa minn og annað
fólk í kringum mig sem gerir það að
verkum að það er mjög aðgengilegt
fyrir mig að fá heildarsýn á þetta.“
Stefán er núna að klára fram-
haldspróf í Tónlistarskólanum í
Reykjavík. Þegar hann er spurður
hvort hann stefni á nám í tónsmíð-
um, í ljósi þess að hann hefur samið
heilt kórverk, segir hann að svo geti
vel verið.
„Ég er að bræða með mér hvort
ég læri eitthvað tónlistartengt eða
sviðstengt, sem reyndar speglar
hvort annað, sviðsverk og tónverk.
Ég er búinn að vera lengi í tónlistar-
námi og langar líka að að læra meira
tengt sviðslistum og sviðsleik, en
mig langar líka að vinna í tónlistinni,
því mun ég ekki hætta. Enda er ekk-
ert mál að vinna á mörgum sviðum
lista, þetta tengist allt, nú tekur fólk
sér leyfi til að grufla í öllu samtímis
og leyfa öllu að blandast saman,
enda geta ólíkar listgreinar gengið
saman hönd í hönd,“ segir Stefán
sem er einn þeirra sem leika í sviðs-
verkinu Heimsendingu sem sýnt er á
Loftinu í Þjóðleikhúsinu, og fjallað
er um hér framar í blaðinu.
Tvítugt tónskáld stígur fram
„Ég hugsaði með mér
hvað það gæti verið flott
að tjá þennan texta í tón-
list, svo ég byrjaði að
glamra á píanóið,“ segir
Stefán Nordal sem samdi
kórverk 18 ára gamall.
Morgunblaðið/Eggert
Við flygilinn heima
Stefán Nordal hefur
lært á píanó frá því
hann var sex ára.
Um næstu helgi, laugardag til
sunnudag 13.-14. nóvember, hefst
Haustsýning Grósku, félags
myndlistarmanna í Garðabæ, kl.
13.30. Sýnendur eru að þessu sinni
tuttugu og þrír og þemað er
frjálst. Fyrir vikið má búast við
mikilli fjölbreytni. Sýningin er
haldin í Gróskusalnum á annarri
hæð við Garðatorg í Garðabæ. Í til-
kynningu kemur fram að „í stað
opnunarhófs við upphaf sýningar
verði móttökuhóf fimmtudaginn 18.
nóvember kl. 19-22, en þar munu
Guðrún Ágústa Gunnarsdóttir og
Tinna Margrét Hrafnkelsdóttir
syngja og flytja tónlist upp úr kl.
19. Léttar veitingar verða í boði og
tækifæri gefst til að spjalla við
myndlistarmennina sem verða við
sýninguna.
Garðbæingar jafnt sem aðrir eru
hvattir til að koma og gleðjast með
Grósku en gæta þó að sótt-
vörnum.“
Haustsýningin verður síðan opin
áfram helgarnar 20.-21. og 27.-28.
nóvember frá klukkan 13:30-17:30.
Haustsýning Grósku í Garðabæ 2021 hefst um helgina
Fjölbreytni í frjálsu þema hjá
rúmlega tuttugu listamönnum
Ljósmynd/Sjöfn Ólafsdóttir
Gróska Listamennirnir í Grósku eru margir og ólíkir, sem og verkin þeirra.
Mörkin 6 - 108 Rvk.
s:781-5100
Opið: 11-18 virka daga
12-15 laugardaga.
SINGLES DAY TILBOÐ Í NETVERSLUN!
- 20% AFSLÁTTUR AF ÖLLUM VÖRUM* -
*gildir ekki af skartgripum og öðrumwww.spennandi-fashion.is