Sjálfsbjörg - 01.07.1964, Qupperneq 39

að tilhlutan ríkisvaldsins og hlýtur það að
vera hlutverk okkar sjálfra að marka
stefnu og bera fram raunhæfar tillögur í
þeim efnum. Annar þáttur í lausn þessa
máls er myndun byggingafélaga öryrkja,
sem nytu réttinda sem hæfðu sérstöðu
þeirra í þjóðfélaginu. Slíkum samtakahóp-
um myndi kleift að lækka verulega bygg-
ingakostnað, með þvi að taka fyrir stærri
áfanga í einu. Hins vegar gætu þeir ein-
staldingar, sem teldu sér það hentara að
vera út af fyrir sig, hagað sínum fram-
kvæmdum upp á sitt eindæmi, en takmark-
ið hlýtur að verða að stefna ótrautt að
því, að líkamleg fötlun hindri engan mann
í því að geta búið við eðlilegt heimilislíf.
Þetta virðist vera mikið sagt, en að þessu
verður að stefna.
Eitt er það, sem hafa verður í huga við
lausn þessa máls, og það er aðstaða þeirra,
sem ekki geta annað heimilisverkum,
nema að mjög takmörkuðu leyti. 1 slík-
um tilfellum þarf að koma á fót heimilum,
þar sem hægt er að fá alla nauðsynlega
aðstoð. Að fá tilbúinn matinn eftir því,
sem nauðsynlegt er, að fá vissa þætti
heimilisverkanna framkvæmda, en hafa þó
sitt eigið heimili, hvort sem þar er um að
ræða einstaklinga eða hjón. Að hafa sitt
eigið heimili, er fyrir mörgum svo mikil-
vægur þáttur í lífshamingjunni, að leggja
verður alla áherzlu á að skapa möguleika
til þess að enginn, sem þráir slíkt, þurfi
að fara þess á mis vegna ytri aðstæðna.
Það eru mikilvægir hlutir, sem bíða úr-
lausnar. Það er mörgum og stórum Grett-
istökum að lyfta, en sameinaðir stöndum
við, og ef við berum gæfu til þess að
standa saman og sækja fram að settu,
djörfu marki, þá munum við reyna, að
„þótt kletturinn virðist sem himinn hár,
við höfnum þar uppi um síðir.“
Það er gott að hafa mikla hluti að berj-
ast fyrir, þótt logn og meðlæti lífsins hafi
af mörgum verið talið hámark lífsgæf-
unnar, þá verður það gjarnan svo, að
baráttulaust meðlæti veldur hfsleiða, en
stormurinn, andbyrinn viðrar af okkur
molluna, stælir okkur og veitir hressandi
lífsnautn. — „Já, fjör kenni oss eldurinn,
frostið oss herði, f jöll sýni torsóttum gæð-
um að ná; bægi sem kerúb með sveip-
anda sverði silfurblár ægir oss kveifarskap
frá“.
Fram til starfa, til átaka. Minnumst
þess, að stríðið, baráttan, er blessun, —
því „ef þú hefðir ekkert við að stríða,
engan sigur hlýtur þú í raun“. — Fram
til nýrra áfanga, torfærurnar eru til þess að
sigrast á þeim. Heil hildar til, heil hildi
frá, þegar þar að kemur.
S T A K A
Ort á þingi Sjálfsbjargar í Reykjavík 1963,
Orðaskeyti þutu þar,
af þroska og vizku barizt,
með Braga örvum einnig var,
ákaft sótt og varizt.
Guðlaugur Sigurðursson, Siglufirði.
SJÁLFSBJÖRG 39