Sjálfsbjörg - 01.07.1964, Blaðsíða 43
Heirn komst loks um háttatímann.
Hörð og örðug reyndist glíman.
Eldurinn var ekki dáinn,
innst í barmi leyndist glóð,
sem hlýjað gœti heilli þjóð,
því hetjudáð og hetjuþráin
höfðu ort sin beztu Ijóð.
Aftur Ijós í litla bænum
leyndist undir vetrarsnœnum.
Endurvöknuð vonin bjarta
veitir gleði og helga ró,
sigur lífsins, frið og fró.
Lítil saga — en hetjuhjarta
heiTlar þjóðar bak við sló.
Gættu elds þíns eigin hjarta,
æskuljómans sólarbjarta.
Vertu barn, þá vordís syngur
vákin júní sólaryl.
Vertu fús að finna til,
en ósigrandi tslendingur
úti í norðan hörkubyl.
GLETTUR
HÁLFVITINN Á BÆNUM
Fyrir nokkrum árum var sá orðrómur
upp í sveit á Suðurlandi, að bóndi einn
þar, og sem efnaður var talinn, borgaði
fólki sínu lægra kaup en sæmilegt væri.
Formaður verkalýðsfélagsins í næsta
kauptúni taldi sér skylt að athuga málið
og fór þegar í heimsókn til bónda.
,,Mér er sagt að þú borgir kaupafólki
þínu iítið kaup“, sagði formaðurinn. „Hver
lýgur því?“ anzaði bóndinn. „Annars er
bezt. að kalla á fólkið og vita hvað það
segir“. Var svo gert og komu á vettvang
tveir karlmenn og tvær konur. „Hvað
hafið þið í kaup?“ spurði formaðurinn.
„Sjö hundruð krónur á viku og allt frítt“,
svöruðu karlmennirnir. „Fimm hundruð á
viku og allt frítt“, svöruðu konurnar. „Það
held ég sé nú sæmilegt kaup“, sagði for-
maðurinn. En hefur þú ekki fleira fólk?“
bætti hann við og sneri sér að bónda.
„Það get ég nú ekki talið“, svaraði bóndi,
„nema hálfvitann". „Hvað hefur hann í
kaup?“ „Tja, hann hefur mat sinn og
tóbakstölu í kjaftinn á sér svona við og
við“. „Það er nú fyrir neðan allar hellur“,
svaraði formaðurinn. „Ég vil fá að tala við
manninn“. „Tala við hann, — já, guð vel
komið“, anzaði bóndi glottandi. „Þú ert
nú að tala við hann núna“.
ISLENZK AUGLÝSINGATÆKNI
Kjörbúð vantar ungling, sem hægt er
að nota í pylsur og kjötfars.
•
Forstjóri kom að aðalbókara sínum, þar
sem hann var að kyssa vélritunarstúlkuna.
„Er það fyrir þetta, sem ég á að borga
þér kaup?“ spurði forstjórinn byrstur.
„Nei“, svaraði bókhaldarinn lúpulegur.
„Þetta geri ég kauplaust".
•
VITLAUST PÚÐUR
Litli bróðir: „Af hverju ertu alltaf að
púðra þig í framan, Magga?“
Magga: „Til þess að verða fallegri“.
Litli bróðir: „Nú, þá hlýtur þú að nota
vitlaust púður“.
SJÁLFSBJÖRG 43