Sjálfsbjörg - 01.07.1981, Qupperneq 36
Ferðasjóður Hátýninga
Fyrir tveim árum síðan
skrifaði ég smágrein hér í
blaðið um Ferðasjóð íbúa Há-
túni 12. Ég ætla aðeins að
endurtaka það sem ég sagði
þar um stofnun sjóðsins og
fyrstu framlög í hann. Sjálfs-
bjargarfélagið á Isafirði er
stofnandi hans, og það má
segja að Margrét Halldórs-
dóttir fyrrverandi formaður
sé ljósmóðir hans og Matthí-
as Kristinsson varaformað-
ur guðfaðir, svo ötullega og
heilshugar hafa þau unnið að
framgangi hans.
Fyrsta fjáröflunarlota
þeirra hófst með því að skrifa
sveitarfélögum á Vestfjörð-
um bréf, með beiðni um
fjárframlög, einnig skrifuðu
þau Sjálfsbjargarfélögunum
samskonar bréf, og brugðust
þau mjög vel við, svo vel að
hægt var að veita öllum, sem
rétt áttu á styrk til Noregs-
ferðar sem nam um 2/3
ferðakostnaðar, einnig nokkr-
um smærri til innanlands-
ferða.
Þegar kom fram á mitt ár-
ið í fyrra, var lítið eftir í
sjóðnum, þá hófu þau Mar-
grét og Matthías aðra lotu,
og nú skrifuðu þau 53 sveit-
arfélögum víðsvegar um
landið. í bréfi sínu benda þau
meðal annars á, að hér í hús-
inu sé saman komið mikið
fatlað fólk héðan og þaðan
af landinu, tekjulaust að
kalla, og að ferðalög endrum
og eins séu þessu fólki ómet-
anleg upplyfting og gleði-
gjafi.
Umræddu bréfi svöruðu 14
sveitarfélög og sendu drjúg-
ar upphæðir. Þessum félögum
færi ég hér með innilegar
þakkir fyrir hönd sjóðs-
stjórnar.
Nú er ég að velta því fyrir
mér, hvort öll bréfin sem ekki
barst svar við hafi farið beint
í bréfakörfuna, eða ef til vill
lent inni í möppu og gleymst
þar. Þetta ætti að koma í ljós
við tiltektir fyrir bæja- og
sveitastjórnakosningar að
vori.
I reglugerð sjóðsins segir
svo meðal annars: „Tekjur
sjóðsins skulu vera frjáls
framlög, gjafir og áheit“.
Undirritaður er lítt þjálf-
aður i jafnvægiskúnstum og
því reynir á góðvilja lesand-
ans, hvort hann heyrir að-
eins hvimleiðan betlitón i
þessu greinarkorni, eða hitt,
að verið er að koma upplýs-
ingum á framfæri. Það þarf
að minna á þennan sjóð, ef
hann á ekki að verða úti í
verðbólguhríðinni.
Margt fólk er haldið ein-
hverri knýjandi þörf til að
gefa, við ættum ekki að vera
verri þiggjendur en hverjir
aðrir.
Allskonar félög og klúbb-
ar hafa mannúðar- og líknar-
mál efst á stefnuskrá sinni,
kannski eigum við þar ein-
hvers staðar hauk í horni, ef
áhrifamenn þeirra frétta af
þessum sjóði.
Það er rétt að það komi
hér fram, að nú hafa verið
veittir á milli 50 til 60 styrk-
ir bæði til utan- og innan-
lands ferða.
Ég vil svo að lokum færa
öllum gefendum, félögum og
einstaklingum innilegustu
þakkir okkar og fullvissa þá
um, að peningum þeirra hafi
ekki verið á glæ kastað.
34 SJÁLFSBJÖRG