Sjálfsbjörg - 01.07.1981, Blaðsíða 24

Sjálfsbjörg - 01.07.1981, Blaðsíða 24
Helga Sigur jónsdóttir: „Mér hefur alltaf þótt gaman að vinna” „Móðir mín var einstök kona. Hún var aldrei í nein- um vafa um það hvað ég ætti að gera. Hún vildi að ég færi í skóla, en ég man að hinar konurnar voru að ráðleggja henni hvað hún ætti að gera við „aumingjann". Já, það var svolítil tilhneiging til að kalla fatlaða menn aumingja en sjálfsagt átti það ekki að vera í niðrandi merkingu." Það er Vikar Davíðsson sem segir þetta þegar við ræðum saman um líf og starf hans sjálfs, sem hefur verið lamaður á fótum frá 10 mán- aða aldri, og um málefni fatl- aðra almennt. Og svo sannar- lega hefur aumingja-spáin ekki ræst á Vikari, því að hann hefur öll sín 57 ár „lif- að lífinu lifandi" meðal þeirra sem ganga heilfættir og tekið þátt í daglegum störfum og rekstri þjóðfé- lagsins sem hann er hluti af. Rétt eins og hver annar. Vikar fæddist á Patreks- firði og ólst þar upp í stór- um systkinahópi, næst yngst- ur 7 systkina. Föður sinn missti hann þegar hann var aðeins sex ára en móðir hans var ein af þessum f jölmörgu íslensku konum sem ekkert var ómáttugt. Hún kom öll- um börnunum til manns og hún kunni að ala upp fatlaða drenginn þannig, að hann öðl- aðist það sjálfstraust og and- legan styrk sem hverjum og einum er nauðsynlegur til að standast áföll lífsins. „Já, æskuheimili mitt var gott og hefur mótað mig mik- ið og kannski ekki síður þetta litla sjávarþorp og féiagarnir þar. Ég var aldrei látinn finna að ég væri eitthvað öðruvísi. Ég var alltaf með í leikjum og ef ég komst ekki með af sjálfsdáðum þá var ég tekinn á „langabak“ og borinn. Vikar lauk prófi frá Versl- unarskóla íslands og fór að því búnu að vinna hjá Sjóvá. Þar vann hann í 19 ár en brá sér þá vestur og gerðist hótel- stjóri í Bjarkarlundi á sumr- in en vann hjá Kaupfélagi Króksfjarðarness á veturna. — Síðan lá leiðin aftur til Reykjavíkur og s.l. 15 ár hef- ur Vikar unnið hjá ístaki. Þar vinnur hann við launaút- reikninga og fleira sem lýtur að starfsmannahaldi. „Er eins konar tengiliður milli fyrirtækisins og starfsfólks“, segir hann. Hann er giftur 22 SJÁLFSBJÖRG
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Sjálfsbjörg

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Sjálfsbjörg
https://timarit.is/publication/1654

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.