Sjálfsbjörg - 01.07.1988, Blaðsíða 30

Félagsmál
„Ástandið í málefnum fatlaðra
var slæmt en á sama tíma
horfðum við upp á mikla vel-
gengni hjá berklasjúklingum.
Þeir höfðu stofnað SÍBS og lyft
með því grettistaki í sínum
málefnum.
Fyrstu árin var lögð geysi-
mikil áhersla á atvinnumálin.
Það var ekki of mikla atvinnu
að hafa í landinu og þegar að
kreppti urðu fatlaðir að víkja
fyrstir allra. Auk þess var vél-
væðing miklu minni og öll
almenn vinna erfiðari, td. voru
ekki til neinir lyftarar.
Það var því snemma farið að
huga að stofnun vinnustofa og
þegar best lét voru starfræktar
5 vinnustofur á vegum félags-
ins. Þetta voru lítil fyrirtæki og
duttu öll upp fyrir sig. Það var
líka tekið á tryggingamálum og
öðrum hagsmunamálum sem
voru þá með öðrum hætti en
nú. Állt hefur það þokast í
rétta átt.
Tilgangur félaganna var ekki
síst sá að rjúfa félagslega ein-
angrun fatlaðra. Það voru
haldnir tíðir fundir og margs
konar tómstundastarf skipu-
lagt. Ég man eftir að árin 1961-
62 voru haldin regluleg föndur-
kvöld og mikið unnið.“
- Hvernig gekk ykkur að ná
tilfatlaðra?
“Það var misjafnt. Á lands-
byggðinni var betra samband
milli einstaklinga og oft voru
Sjálfsbjargarfélögin einu sam-
tök fatlaðra á stöðunum. í
þeim sameinuðust því allir.
Hér í Reykjavík skilaði fólk sér
ekki eins vel: Margir fatlaðir
kjósa að starfa í almennum
félögum og um það er allt gott
að segja. Við viljum að fatlaðir
séu virkir á sem flestum
sviðum, það er bæði gott fyrir
þá og almenning sem við það
kynnist viðhorfum fatlaðra."
Trausti Sigurlaugsson.
- Hafið þið ekki þurft að tak-
ast á við fordóma í garð fatl-
aðra?
“Jú, því verður ekki neitað.
Einkum bitnar það á þeim sem
mest eru fatlaðir. Þeir verða
stundum fyrir því á skemmti-
stöðum enn í dag. En yfirleitt
er fötluðu fólki vel tekið í þessu
þjóðfélagi. Hér hefur þeim td.
verið sérstaklega vel tekið af
starfsfólki skemmtistaða en
víða erlendis er þeim vísað frá
slíkum stöðum.
Fordómarnir hafa minnkað
mikið. Kannski á það sinn þátt
í því að fatlaðir eru farnir að
stunda skóla meira með
ófötluðum. Skólarnir hafa
verið að opnast fötluðum og
þeir hafa fengið aukin tækifæri
til að mennta sig og undirbúa
sig betur fyrir lífsbaráttuna.
Sem er náttúrulega grundvall-
aratriði, þótt ekki séu allir
gefnir fyrir menntun. Tölvu-
byltingin hefur gert mikið fyrir
fatlaða. Mikið fatlað fólk getur
skilað fullum afköstum á
tölvu.“
- Þið hafið skiptykkur mikið af
ferlimálunum.
“Já, þau eru alltaf mikilvæg.
Best er ef fatlaðir geta ekið
eigin bíl og komist hjálparlaust
í hann og út úr honum. Ferða-
þjónusta fatlaðra var bylting
fyrir hina þegar hún komst á
laggirnar hér á höfuðborgar-
svæðinu."
- Hvernig hefur félagslífið
gengið?
“Það hefur vissulega dofnað
yfir því á síðustu árum. En
miðað við mörg önnur félaga-
samtök er þátttakan sæmileg.
Það koma oft ekki nema 20-30
manns á fundi hjá Dagsbrún
meðan við fáum 50-80 manns á
fundi. Á deyfðinni er meðal
annars sú skýring að brautryðj-
endurnir eru að týna tölunni.
Það kemur því til kasta unga
fólksins að taka upp merkið.“
- Hvernig haldið þið upp á
afmœlið?
“Við héldum árshátíð í mars
og í hana var óvenju vel lagt.
Það stóð til að halda útisam-
komu með grillveislu í júní en
það fórst fyrir vegna veðurs.
Stærsta afmælisgjöfin til félags-
ins verður þó vinnustofan sem
mér sýnist ætla að takast að
koma í gang á árinu. Að vísu
eru ýmis ljón í veginum en ég
sé ekki annað en að það
hafist,“ sagði Trausti Sigur-
laugsson.
28 SJÁLFSBJÖRG