Bibliotheca Arnamagnæana - 01.06.1979, Page 140
AM 902 b, 4° I, “Munkalifsbokar vibauki”
En kildekritisk studie
Av Ole-Jorgen Johannessen
Innledning
Vi har overlevert en del jorderegistre fra Munkeliv kloster i Bergen fra
mellomalderen. De spenner over tidsrommet fra ca. 1175 til 1463.
Dessuten har vi to etterreformatoriske, ett fra 1591-92 og ett fra 1647-481
som inneholder Munkelivgodset og St. Hans kirkes gods som ble slått
sammen en gang etter reformasjonen. Ved siden av disse registrene er
klosterets brevbok,2 bevart i en avskrift fra 1427, den viktigste kilden for
vårt kjennskap til klosterets eiendomshistorie.3
Det eldste registeret er fragmentarisk overlevert i GI. kgl. Saml. 1347,
4° 62v4 og er ved hjelp av paleografiske og eiendomshistoriske kriterier
vanligvis datert til ca. 1175.5 Ved hjelp av den bevarte avskriften av
registeret fra 1480-90-årene har Hægstad og Bjorkvik kunnet
1 NRA. Rentekammeret. Lensrekneskap. Klosterlen. Jordebok 1591-92. Munkeliv og St.
Hans kyrkjegods. Jordebok 1647-48. Munkeliv og St. Hans kyrkjegods.
2 Codex Diplomaticus Monasterii Sancti Michaelis, Bergensis Diocesis, Vulgo Munkalif
dicti, ed. P. A. Munch. Chr. 1845. Brevene og jorderegistrene er også trykt i DN XII.
3 DN X: 255 og DN XV: 128 er fragmenter av en jordebok for bispestolen i Bergen. Den
inneholder også opplysninger om en del gårder som horte med til Munkelivs
godskompleks. Utgiverne av DN har tidfestet fragmentene noe forskjellig, men Lars
Hamre, KLMN VII sp. 650, har datert dem til kort etter 1531, jfr. s. 135.
4 Uttgitt i DN XVI: 1, CCNM fol. ser. Vol. II s. *26,27 oversettelse s. 128, Pal. Atl. nr. 11,
Norske middelalderdokumenter s. 36-37.
5 Hægstad 1906:9 “synest etter fleire merke ikkje aa kunna vera yngre enn fraa kringum
117,5”, slik og Hægstad 1907:30. Hægstad 1909:9 “fraa den siste helvti av 12te hundr.”
Utgiverne av DN XVI daterer fragmentet til c. 1200. Bjorkvik 1967:63 og Norske
middelalderdokumenter s. 34 daterer avskriften til for 1190 “fordi Herdla ble makeskiftet til
Bergens bispestol mellom ca. 1170 og 1190 (DN VIII: 2)”.