Bibliotheca Arnamagnæana - 01.06.1979, Page 231

217
leggia fro langs med eina langsillu i krokana, sem fressbetur halide
torfenu i skordum, bæde i, og mille krokanna. frad tre heiter torf-velir.
[Sjå R 17 og T 7],
21 Rya Norv. et dan. trefel.
22 eg rade loqvor. Norv. paa Thellemarken dicunt: vil i rode (o:
ræda). iidem hafa og opt frå particulam kun, pro os. ut: at rode med kiin.
Saa er og hia freim og odrum bændum briikanlegt frad pronomen: doch
sive docker. I eller Eder. dochers o: Eders [Sjå D 6].
23 Rq/ kalla dansker so vel fra svortu steina (sem vier kollum agath)
sem reka af sio og loga, sem frå raudgulu.
24 at rimia. Remmia est verbum Norvegicum, qvo sonus hirci et capræ
designatur. Pontopp. p. 488.
S. 17v
lf sniojlod Norv. sneefonn.
2t skrida Norv. fieldskreed.
3 svipe epter framlidna menn, kalla Dansker igiengangere. frad er triia
freirra, ad igie<n)gangerne heyre å næturnar allt sem um frå er talad, og
freir vilia vita, enn eckert å dagenn, medan sol er å lopte.
4 sata Norv. Sæte eru smærre enn hiå oss, sem freir dreifa ef frær eru ei
vel frurrar edur binda saman, ef frær eru frurrar, eins og hiå oss. [Sjå S
68],
5f sodulgiord å heste Norv. salkiiir.
6 sæ-kyr. Dansker hafa somu relationer sem freir kalla haftyr og
soeqvæg. idem haffruen å ad vakta frad og geima, fraug naut eru smal og
laung og nett Eru alldrei hyrnd. Korne haftyren yfer eina landkii og
bestige hana, å hun frriå kalfa, hvar af sa frridie hleypur strax i strondena
nema1 fyrer hann sie hallded einum seck og latenn frar i fædast, frå
kyrenn ber hann, fro blifur hann ei leinge å lande, enn hiner blifa sem
onnur naut.
7| spi'kare (se: nagle) Norv. sp'fke.
R 24: Pontoppidan så sem J.O. vitnar hér til, er Erik Eriksen Pontoppidan
(1616-1678), og ritid er Grammatica Danica. Hauniæ 1668. Jon ritnar til his. 488,
en tilvitnadur stadur er å his. 481. Ordid remja er par tekid ef'tir riti Christen
Jenson: Den Norske Dictionarium eller Glosebog. Kbh. 1646. Sjå nyja utgiifu
Torleiv Hammas i Ældre norske sprogminder III, Kria 1915, 63.
S 6 1): -I-hann.