Editiones Arnamagnæanæ. Series B - 01.10.1962, Blaðsíða 127

111
Duergrinn snerizt þ;u aptur ij steininn. komandi
ut innan lijtils tijma halldanndi ai einum budki
3 suo s(egiandi) “hier er lijtil smyrsl er eg vil gefa
þier. þau bera þaa natturv ath eigi megi þier eitur
grannda mega ef þu ert med þeim smurdr. kann eg
6 eigi þier fleire tijdindi ath s(egia) og far þu heill og
uel”. Fenacius þackar honum uel. og dro gullhring af
hendi ser og gaf honum. Reid hann nu sem hans vegir
9 lagu. þar til er dimma tekur og natta. stijgur hann nu
af hesti sijnum og fþrdi hann a bit ij skoginn. og er
hann hefir þetta gert. heyrir hann brach ij skogin.
12 þetta er honum n§r og n§r. hann stendr upp og tekur
vopnn sijn og byr sig sem til bard(aga) og er hann er
buinn ser hann hvar fram kemur madur ef mann skal
ió kalla og rijdr einum vlfallda. saa uar b§di har og digur.
hofudit þuijlijct sem hraunklettur. augun huijt sem
hiegeitlar. þarf þar ecki sogu ur ath gera. ath einga
18 þottiz hann leidiligri skepnu hafa seth. hann hafdi
kylfu ser ij hendi og fleina ij. gengr nu aa mot honum
og heilsar honum. enn er hann saa manninn laa honum
21 uith §slum og m(ælti) “þuij þordir þinn putu
21 þordir þinn] þordir þu 584, llv, þordj þinn 589 d, 27r,
St 7, 43ra.
has thirty maids to serve her and ten knights to protect
her by day and night.
Thus the dwarf ends his account, and returns into his
stone; shortly after he comes out again with a box of oint-
ment which is a protection against poison and gives it to
Fenacius: Fenacius thanks him and gives him a gold ring
in return. Fenacius now rides off, and in the evening
dismounts from his horse and allows it to graze in the
wood. He next hears a noise in the wood, seizes his
weapons, and sees a strange man coming towards him
riding a camel: he is tall and stout, his head is like a huge
piece of lava and his eyes as white as flint, and in his hand
he carries a club and two pikes. He calls out to Fenacius