Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 2021, Síða 47

Náttúrufræðingurinn - 2021, Síða 47
Tímarit Hins íslenska náttúrufræðifélags 139 SÍÐSUMARS 2019 gerðu greinarhöfundar sér ferð í Veiðivötn á Landmannaafrétti ásamt hollenska listamanninum og ljós- myndaranum Wim van Egmond. Ferðin var farin á vegum Náttúruminjasafns Íslands í því skyni að taka ljósmyndir og kvikmyndir til fræðslu um vatnadýr sem fáir hafa augum litið. Vatnadýrið sem um ræðir er skötuormur. Hann lifir í vötnum og tjörnum, einkum til fjalla, og segja má að hann sé einkennisdýr vatna á hálendinu. Þetta er í fyrsta skipti svo vitað sé að skötuormur er myndaður á heimaslóð og í náttúrulegu umhverfi sínu hér á landi í þeim tilgangi að búa til fræðsluefni. Ferðasöguna prýða nokkrar af myndunum sem teknar voru í leiðangrinum. SKÖTUORMURINN Skötuormur (Lepidurus arcticus) er krabbadýr af ættbálki barðskjöldunga (Notostraca) og langstærsti hrygg- leysingi í ferskvatni á Íslandi (1. mynd, rammagrein).1 Hann er eini barð- skjöldungurinn sem lifir hérlendis, en að minnsta kosti 14 aðrar tegundir eru þekktar um heim allan og skiptast þær í tvær ættkvíslir, Lepidurus og Triops.2 Barðskjöldungar eru oft kallaðir lifandi steingervingar því útlit þeirra hefur lítið breyst síðastliðnar 200–250 milljónir ára, eða frá því á trías-tímabilinu.3–5 Þetta sýna steingervingar sem fundist hafa í jarðlögum frá þessum tíma og eru sláandi líkir núlifandi dýrum. Heimkynni skötuorms eru á norður- slóðum, allt í kringum Norðurpólinn.6–8 Á kaldtempruðum svæðum, svo sem í Skandinavíu og á Íslandi, lifir hann nær eingöngu til fjalla. Skötuormur er ein af fáum arktískum tegundum hér á landi.9 Líklegt er að hlýnandi veðurfar hafi neikvæð áhrif á útbreiðslu og lífs- sögu skötuorms og er því mikilvægt að vernda búsvæði hans eins og kostur er. Tegundin er á válista í Finnlandi og Sví- þjóð en ekki talin í útrýmingarhættu í Noregi. Verndarstaðan hefur ekki verið metin hér á landi.10–12 Skötuormar lifa í vötnum og tjörnum um land allt, einkum á hálendinu.13,14 Þá er helst að sjá í grunnum tjörnum, en einnig í djúpum og meðaldjúpum stöðuvötnum þar sem þeir finnast sjaldan lifandi heldur koma fram sem fæða í silungamögum. Skötuormar halda sig jafnan við botninn, líða áfram eða synda í sprettum og eru kyrrir þess á milli. Einnig eiga þeir það til að synda upp í vatnsbolinn og hringsnúast síðan til botns aftur. Þeir hafast aðallega við á mjúkum og lífríkum leðjubotni, en þríf- ast einnig á hörðum, lífsnauðum sand- botni. Skötuormar eru rándýr og tæki- færissinnar sem éta allt sem að kjafti kemur, bæði lifandi og dautt, svo sem þörunga, vatnaflær og rykmýslirfur.15,16 Þeir eru jafnframt eftirsótt fæða silungs og vatnafugla. 8,15,17, Lífssaga og vistfræði skötuorms er ekki vel þekkt, hvorki hér á landi né í öðrum heimkynnum hans, en allt bendir til að hann sé einær og einungis eggin lifi veturinn af.14,15 Eftir að ísa leysir á vorin klekjast örsmáar lirfur úr eggjunum, vaxa hratt og taka fljótt á sig mynd fullorðna dýrsins.18 Skötu- ormurinn heldur áfram að vaxa með endurteknum hamskiptum allt sumarið og fram á haust. Svo virðist sem líkams- stærð, ekki árstími, ráði því hvenær hann verður kynþroska, og hefst eggja- framleiðsla þegar skjöldurinn er orðinn um 7 mm langur, sem yfirleitt er um og upp úr miðju sumri.19,20 Þegar varp hefst verpir skötuormurinn viðstöðulaust á hverjum degi, allt frá tveimur til ellefu eggjum og verpir hvert dýr að meðaltali 18 eggjum.21 Dýrið losar eggin úr eggja- sekkjum og festir á mosa eða steina þar sem þau hvíla yfir veturinn og klekjast næsta vor þegar hlýna tekur. Æxlunarmáti skötuorms er ekki þekktur til hlítar. Hann er ýmist talinn fjölga sér með sjálfsfrjóvgun eða kynæxlun. Langflest dýr eru tvíkynja, karldýr þekkjast en eru sjaldséð.6,7,22 Nýlegar rannsóknir á Svalbarða benda til að fæð karldýra stafi af því að kven- dýrin éti þau hreinlega, enda eru karl- dýrin iðulega minni.23 Íslenskar rannsóknir á skötuormi eru ekki margar og er höfundum aðeins kunnugt um tvær. Annars vegar kannaði Árni Einarsson líffræðingur fæðu skötu- orms með því að skoða magainnihald nokkurra dýra úr Mývatni, Ljótapolli og tjörnum á Vesturöræfum.15 Hins vegar fór viðameiri rannsókn á vistfræði, fæðu- og varpatferli skötuorms fram í Veiðivötnum 1994–1996.14 Að henni
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84

x

Náttúrufræðingurinn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.