Náttúrufræðingurinn

Volume

Náttúrufræðingurinn - 2021, Page 58

Náttúrufræðingurinn - 2021, Page 58
Náttúrufræðingurinn 150 Ritrýnd grein / Peer reviewed nýlegar skráningar og er annað tilvikið, síðla sumars árið 2017, í senn forvitni- legt og skemmtilegt því finnandinn, Þórður Halldórsson, náði að festa á mynd lóuþræl (Calidris alpina) sem trítlaði um í annarri tjörninni og náði upp í sig skötuormi (7. mynd). Að því frátöldu eru engar beinar upplýsingar í okkar gögnum um að fuglar éti skötu- orm. Óbeinar upplýsingar eru þær einar að leifar af skötuormi fundust í mögum tveggja ungra hávellukolla sem ánetj- uðust í silungsnet í Gilsárvatni ytra á Fljótsheiði (1. viðauki).30 Leitni er í þá veru að fundarstaðirnir liggi lægra eftir því sem norðar og vestar dregur á landinu (8. og 9. mynd). Tölu- verður munur er einnig í útbreiðslu skötuorms eftir landshlutum (10. mynd, χ2 = 87,8, Ft. = 4, p<0,001). Hér ber þó að hafa í huga að söfnunarátak var ekki staðlað og fór ekki eins fram í öllum landshlutum. Liðlega þriðjungur fundarstaða (68%) er sinn hvorum megin heiða, þ.e. 33% tilvika á Norður- landi og 35% á Suðurlandi. Fágætastir eru skötuormar á Vesturlandi, 5% til- vika, þá á Vestfjörðum, 11% tilvika, og 16% tilvika á Austurlandi. Hæð fundarstaða yfir sjávarmáli er nokkuð frábrugðin milli lands- hluta (1. tafla, H = 56,974, Ft. = 4, p < 0,001) og í takti við leitnina sem kom fram við athugun lengdargráðu og breiddargráðu. Marktækur munur var á hæð fundarstaða í samanburði milli landshluta (KS = 0,372–0,846, p: <0,001–0,016) nema milli Vesturlands og Vestfjarða (KS= 0,349, p=0,289). Lægst er meðalhæðin á Vesturlandi, 357 m (104–480 m) og hæst á Austurlandi, 593 m (155–797 m). Lægsti fundarstaður skötuorms var í 7 m h.y.s., í Miklavatni í Aðaldal við Skjálfandaflóa árið 1996 (1. viðauki), en hæsti fundarstaður sem fyrr segir í Gæsavötnum á Norðaustur- landi í 913–915 m. Skötuormar og silungar Silungur kom fyrir í 74 stöðuvötnum og tveimur kvíslum (1. viðauki). Í 57 stöðu- vatnanna hafði silungur étið skötu- orm (77% tilvika), þar af í 23 grunnum vötnum (40%), 13 meðaldjúpum vötnum (23%) og 21 djúpu vatni (37%). Mikilvægi skötuorms í fæðu silunga kemur vel fram í gagnagrunni Yfir- litskönnunar á lífríki íslenskra vatna (2. viðauki). Af þeim 60 stöðuvötnum sem í var silungur fundust skötuormar í mögum þeirra í 15 vötnum (25% tilvika). Jafnan var tíðni silunga með skötuorma í maga í hverju vatni 2–25% og oftast voru 1−10 skötuormar í hverjum maga. Tvö vötn skera sig úr um skötuormaát silunga, Reyðarvatn á Hofsafrétti og Högnavatn á Þorskafjarðarheiði. Í Reyðarvatni höfðu allar 45 bleikjurnar í úrtakinu étið skötuorm, og voru flestar með 100–170 dýr í maganum, en sú sem át mest hafði gleypt 222 dýr (2. viðauki). Í Högnavatni höfðu 78% bleikjanna étið skötuorm og var fjöldi dýra í maga þeirra á bilinu 1–69. UMRÆÐA Hálendisdýr Þessi rannsókn staðfestir með skýrum hætti að skötuormurinn er fyrst og fremst hálendisdýr á Íslandi (yfir 90% í 200 m h.y.s., eða meira), og er algengastur í tjörnum og grunnum vötnum í um 400 m hæð yfir sjávar- máli eða meira. Dýrið hefur fundist í öllum landshlutum en í mismunandi mæli, mest á norðan- og sunnanverðu miðhálendinu en síst á Vesturlandi. Sér- staklega er áberandi fjarvera dýranna í fjallgarðinum á Snæfellsnesi. Þar eru tjarnir og vötn í 200−600 m h.y.s. sem dýrin virðast við fyrstu sýn geta þrifist í. Svipaða sögu er að segja á Reykjanes- skaga og Hengilssvæðinu þar sem skötu- ormur hefur ekki fundist svo við vitum til, þrátt fyrir að þar séu tjarnir og vötn í meira en 200 m hæð. Nokkrar áberandi þyrpingar má sjá í útbreiðslu skötuormsins á landsvísu, svo sem á Arnarvatnsheiði, Þorska- fjarðarheiði og Eyjabökkum, og enn fremur í Veiðivötnum og Þjórsárverum. Öll þessi landsvæði eiga það sameig- inlegt að liggja fremur hátt, í meira en 400 m h.y.s., og einkennast af ríku- legu votlendi með miklu af tjörnum og vötnum af þeirri gerð sem augljóslega hentar skötuormum. Sum svæðin, eins og Arnarvatnsheiði, Veiðivötn og Þjórs- árver, eiga það einnig sameiginlegt að vera tiltölulega vel rannsökuð því að þar hafa verið stundaðar vettvangsathug- anir og -kannanir af ýmsu tagi á alllöngu 5. mynd. Tíðni (%) fundarstaða skötuorms í tjörnum og stöðu- vötnum (n=232) eftir áætluðu meðaldýpi vatnanna (m). – Frequency of occurrence (%) of Arctic tadpole shrimp loca- tions in tarns and lakes (n=232) by estimated mean depth (m). 6. mynd. Tíðni (%) allra fundarstaða skötuorms (n=237) eftir hæð yfir sjávarmáli (m). – Frequency of occurrence (%) of Arctic tadpole shrimp locations (n=237) by altitude (m a.s.l.). < 1 m 1-3 m > 3-5m > 5 m 0-200 201-400 401-600 > 601 0 10 20 30 40 50 60 T ín ð n i ( % ) f u n d a / F re q . o f o cc u rr e n ce (% ) 0 10 20 30 40 50 60 T ín ð n i ( % ) f u n d a / F re q . o f o cc u rr e n ce (% ) Meðaldýpi vatna (m) / Mean depth (m) Hæð y.s. (m) / Height a.s.l. (m)

x

Náttúrufræðingurinn

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.