Sjómannablaðið Víkingur - 01.01.2011, Síða 8

8 – Sjómannablaðið Víkingur
lensibrunninum. Ventillinn var alveg stíflaður af önglum,
öngultaumum og beitu. Þegar ég var búinn að hreinsa ventilinn
og brunninn eins vel og ég gat setti ég ventilinn saman og
skrúfaði ristina yfir brunninn og tók fötuna með gumsinu í og
verkfærin með okkur upp úr lestinni. Við létum sjóinn hafa
innihaldið úr fötunni, fórum síðan með verkfærin niður í
vélarúm og settum dælinguna á. Nú var dælan fljót að tæma
sjóinn úr lestinni og þurfti ekki að hafa áhyggjur af lensingu
eftir það meðan ég var þarna um borð.
Ég fann að ég var búinn að ná mér eftir þá lífsreynslu sem ég
varð fyrir veturinn áður og fann aldrei fyrir sjóhræðslu. Svo
komu vertíðarlok og ég tók Esjuna til Reykjavíkur og þaðan fór
ég heim með Norðurleið sem gekk á milli Reykjavíkur og
Akureyrar. Áður en ég fór hitti ég Albert Guðmundsson, út-
gerðarstjórann. Ég átti nánast allt kaupið mitt inni og bað um
að fá það er ég færi en vildi ekki taka við því fyrr en á brottfar-
ardag og var það auðsótt. Albert bað mig að koma með sér inn
á skrifstofu. Þar bauð hann að mér að koma og vera hjá sér
næstu vertíð. Hann lagði hart að mér að taka boði sínu og
bauðst til að kosta mig á námskeið til að ná vélstjóraréttindum.
Ég sagði Albert að þessu góða boði hefði ég tekið með fögnuði
hefði ég ekki verið búinn að ákveða annað. Árið eftir samdi
Albert um smíði á tveimur línubátum í Noregi, hann var úti að
líta eftir smíðinni og varð bráðkvaddur ytra.
Fiskuðum oft vel
Í dag er staðurinn ekki svipur hjá sjón frá því sem áður var.
Seinna eftir að ég var dæmdur út af vinnumarkaði vegna aldurs
var ég búinn að koma mér upp báti sem var Sómi 800. Fór ég á
honum vestur á Tálknafjörð ásamt Hallgrími syni mínum og
gerði út þaðan í tvo mánuði. Upphaflega ætlaði ég að vera á
Patreksfirði og landa á markað þar, því þaðan var heldur styttra
á miðin en karlinn á markaðnum var svo sérvitur að hann tók
ekki hafnarvogina gilda en vigtaði allt upp á nýtt. Þetta var svo
mikill tvíverknaður og langur tími sem fór í löndunina að ég
gafst upp.
Á Tálknafirði hitti ég Gunnbjörn skipsfélaga minn frá fyrri
tíð, þá var hann að vinna á hafnarvoginni. Hann tók mér eins
og ég væri hans glataði sonur, bauð mér í mat og fór með mig
um plássið að sýna mér og keyrði alla leið til Bíldudals en
þangað hafði ég aldrei komið. Ekki var laust við að hann væri
að grobbast af því við félaga sína að hann þekkti sjötugan trillu-
karl sem væri á handfæraveiðum. Konan hans var sundlaugar-
vörður. Þar fengum við Hallgrímur að fara í sturtu þegar svo
bar við.
Við fiskuðum oft vel. Í dagbókina hef ég skrifað 16. júlí.
Ekkert um að vera um nóttina, byrjaði að taka kl. 6,30 og vor-
um við komnir með 800 kíló um hádegið. Landað um kveldið á
nýstofnaðan fiskmarkað á Tálknafirði sem borgaði betur en
frystihúsið. 2,215 kg.
Svo drifum við okkur heim um miðjan ágúst. Ég þorði ekki
að vera lengur þar sem orðið var það áliðið að búast mátti við
að veður færu versnandi. Við fengum svartaþoku á okkur á
leiðinni frá Horni að Skaga en blanka logn. Og heim á Sauð-
árkrók vorum við komnir um miðjan dag, síðan hef ég á
Tálknafjörð ekki komið.
Teg: K 2.21
110 bör max
360 ltr/klst
Teg: K 5.700
140 bör max
460 ltr/klst
Teg: K 6.300
150 bör max
550 ltr/klst
Teg: K 3.500
120 bör max
460 ltr/klst
Háþrýstidælur
Þegar gerðar eru hámarkskröfur
Teg: K 7.400
160 bör max
600 ltr/klst
Skeifan 3E-F · Sími 581-2333 · Fax 568-0215 · www.rafver.is
K Ä R C H E R S Ö L U M E N N
F A G M E N N S K A A L L A L E I Ð
Haustið 1934 var rithöfundurinn
Þórbergur Þórðarson dreginn fyrir
rétt vegna skrifa sinna um nas-
ista. Þetta var gert að beiðni þýs-
ka aðalkonsúlatsins á Íslandi og
samkvæmt fyrirmælum dóms-
málaráðherra. Er skemmst frá því
að segja að Þórbergur var sýkn-
aður fyrir aukarétti er komst að
þeirri niðurstöðu að rithöfund-
urinn hefði ekki beint spjótum
sínum að þýsku þjóðinni heldur
eingöngu deilt á þýska nasista-
flokkinn.
Fyrir hæstarétti var öllu snúið við og Þórbergur sakfelld-
ur fyrir að móðga erlenda menningarþjóð með því að full-
yrða (skal nú tekið orðrétt upp úr dómi hæstaréttar dag-
settum 31. október 1934 og þess getið að skilgreining
sadistans er hæstaréttar):
„ ... að hún hafi sadista (þ.e. mann, sem svalar kynferðis-
fýsn sinni með því að kvelja aðra menn og pynda) í formanns-
sæti stjórnar sinnar, og að hann og stjórn hans hafi skipulagt
og fyrirskipað hinar hryllilegustu kvalir og pyndingar á varn-
arlausum mönnum, er jafnvel sjálfan rannsóknarréttinn á
Spáni, sem illræmdastur er fyrir pyndingar sínar á varnar-
lausum mönnum, myndi hrylla við, ef hann mætti nú eftir nær
800 ár renna augum yfir þær.“
Var Þórbergi gert að greiða 200 króna sekt í ríkissjóð og
málsskostnað fyrir báðum dómsstigum, þar með talin laun
bæði verjanda og sækjanda fyrir hæstarétti, alls 240 krónur.
RITSNILLD HALLDÓRS OG ÞÓRBERGS
„Til dæmis hefir mikið af svonefndri ritsnilld Kiljans og Þórbergs
Þórðarsonar verið fólgin í brellum, sem vekja mönnum annaðhvort
skellihlátur eða ofsareiði, en hafa enga hagnýta þýðingu.“
Alþýðumaðurinn 28. desember 1937
Þórbergur og Hitler