Íslenzk fyndni - 01.06.1957, Page 41

39
maðurinn upp á því að fá sér fótabað í tjöminni og
veður út í hana.
En þegar hann hefur staðið þar litla stund, kemur
hann æðandi í land með skelfingarsvip.
„Hvað gengur að þér, maður? Meiddirðu þig?“ spyr
þá félagi hans.
„Nei, en það snar-rennur af mér“, svaraði hinn.
9i-
jyjAÐUR NOKKUR var að fjargviðrast yfir því, hve
hættulegt það væri fyrir atvinnulíf landsmanna, ef
öllum, sem ynnu á Keflavíkurflugvelli, yrði sagt upp.
„Það gerir ekki svo mikið til“, varð þá öðrum að
orði, „því að stjórnin setur álíka marga í nefndir“.
92.
(^OGHILL, enski hestakaupmaðurinn, var vinsæll
maður og vel látinn.
Hann lærði dálítið í íslenzku, en tvinnaði blótsyrði
í hverja setningu.
Hann þekkti vel Áma Thorsteinsson landfógeta og
var vinur hans.
Einu sinni samdi Ámi um það við Coghill, að hann
seldi sér úr stóðinu reiðhest handa konu sinni.
Þegar nú landfógetinn kemur til að velja hestinn,
tekur Coghill honum með fögnuði og hrópar til manna
sinna:
„Piltar! Hér er landfógetinn kominn og vill fá góðan
hest handa helvítis kerlingunni sinni“.