Veiðimaðurinn - 01.12.1951, Side 8

Bræðurnir: Þorvaldur, Björn og Jón
. með stóra laxinn.
hængur. Sá lax var ‘5(5 pund. Eigi varð
hann veginn sama dag og hann veiddist,
því í Stafholtsey var þá eigi vog, sem hann
varð veginn á. Fékk Jón lánaða vog á
Hvítárbakka og reyndist laxinn full 36
pund daginn eftir.
Engan mann hef ég þekkt, sem veiddi
eins marga laxa 30 pund og yfir, eins og
Jón. Sumarið 1929 veiddi hann til dæmis
tvær hrygnur við Svarthöfða. Var önnur
30 pund og hin 33 pund. Er mér 30 pd.
hrygnan sérstaklega minnisstæð, vegna
þess hve fiskurinn var fagur; og 33 pd.
hrygnan er stærsta hrygnan, sem ég hef
séð veidda á stöng. Mjög hef ég um það
hugann brotið, hvers vegna Jón veiddi
alla þessa stóru laxa. En ég ætla að
skýring ein, er enskur veiðimaður gaf
mér, sé rétta svarið: „Sumir menn veita
því athygli, sem öðrum er hulið. Mjög
stórir laxar taka flugu eða beitu oft á
þann veg, að það er eins og smásíli fikri
við færið. Þetta gerir gæfunluninn.“
Nú hef ég séð nokkrar þúsundir laxa,
sem bæði ég og aðrir hafa veitt. Ótrúlega
fáir af þeim hafa náð 30 pundum. Þess-
vegna álykta ég, að eigi séu mjög margir
svo stórir laxar á vatnasvæði Hvítár í
Borgarfirði. Aðeins þrjá laxa hef ég veitt
30 pund og þar yfir, alla við Svarthöfða.
Skömmu eftir 1930 veiddi ég 30 punda
hæng á flugú. Cirillio Yellow Grub. Sá
lax var erfiður viðfangs, en þó mjög
langt frá að vera sterkasti laxinn, sem
ég hef veitt.
Árið 1941 veiddi ég 33 punda hæng.
Þann dag man ég vel. Bergvatnsárnar
voru í miklum vexti, hæg vestan átt og
skúraveður; mjög bjart á milli skúra. —
Ég veiddi ekki með löngu færi og agnið
var Silver Wilkinson, — góð fluga, sem
ég hef þó sjaldan verið heppin með. —
Ég stóð á bakkanum fyrir ofan Svart-
höfða og sá þennan stóra lax elta fluguna
mína. Aðeins snerti hann hana, en ég
þóttist viss um að öngullinn hefði ekki
sært hann. Nú notaði ég það ráð, sem
hinn frægi hesta- og veiðimaður Bell
hafði fyrstur kennt okkur bræðrunum,
— ráð, sem jafnan hefur gefist mér vel.
Ég kastaði færinu upp á bakkann og
lagði stöngina niður í nákvæmlega sömu
sporum og ég stóð þegar laxinn elti. Fær-
ið var og jafnlangt. Svo röllti ég dálítið
frá ánni, náði í pípu mína og reykti hana
hægt og rólega. Þegar ég var búinn að
reykja pípuna var stundin komin. Aftur
elti laxinn og varla gat ég fundið að
hann snerti fluguna. Fór svo þrem sinn-
um. í fjórða skiptið frá því laxinn elti
fluguna fyrst, lækkaði ég stöngina meir
en ég hafði áður gert. Þá fann ég þennan
þunga, ákveðna kipp, sem allir veiðimenn
elska. Þessi stóri lax var ekki erfiður við-
6
Veiðimaðurinn