Veiðimaðurinn - 01.12.1951, Síða 12

55 mínútna veiði.
18, 17, 9, 5, 18 og 20 pund, allt hrygnur,
nema minnsti laxinn, og enginn leginn
til muna. Ævintýrinu var lokið.
Þetta voru síðustu laxarnir, sem ég
veiddi á sumrinu.
*
Kunningjar mínir sumir, sem vita um
þessa veiði, liafa látið orð falla við mig
á þá leið, að það sé ill meðferð á laxinum
og veiðimönnum ósæmileg, að þreyta
hann ekki betur en ég liafi gert áður en
honum sé landað. Það hljóti að vera að
ég hafi neytt afls til að landa lionum sem
fyrst.
Um það er ekki að ræða, að ég hafi
neytt afls til að landa honum, þess var
enginn kostur, enda hef ég aldrei þannig
að farið og til þess er mér of sárt um að
missa laxinn. Ég var með fína spinning
línu, sem þolir ekki mikið átak og var
auk þess farin að slitna. Stöngin var mjúk
Hardy-stöng, 9/, fet. Ég sætti lagi og
notaði fyrsta tækifæri, sem gafst, til að
landa hverjum laxi. í eina skiptið, sem
út af var brugðið, þegar minnsti laxinn
kom á, munaði minnstu, að illa færi.
Mér er það mætavel kunnugt, að sumir
hafa þann sið, að halda laxinum í ánni,
unz hann er orðinn svo þreyttur, að hann
bærir ekki á sér. Englendingur einn, sem
ég hef lieyrt talað um og veitt hefur lengi
í ám hér á landi, mun ganga einna lengst
í þessu efni. Hann er sagður hafa þann
sið, að pikka með fingrinum í hvern lax,
10
Vkwimacurinn