Veiðimaðurinn - 01.12.1955, Blaðsíða 6

ÞORARINN SVEINSSON:
VetrArbvíði.
MÉR er það minnisstætt, að o£t heyrði
ég í uppvexti mínum í'ullorðna fólkið
tala um, að þessi eða liinn liefði vetrar-
kvíða. Mér var alls ekki ljóst þá, hvað
meint var með þessu.
Þegar timar liðu, skildi ég þetta í raun
og sannleika. Vetrarkvíðinn lagðist þá
að mér og þjakaði mig, svo að mér fannst
ég vart myndi geta hugsað til þess að
ég hefði þrek til að standast veðraham
og erfiði það, sem vetrinum fylgdí.
Nú er svo komið — þegar aldurinn
er farinn að segja til sín — að því meiri
sem vetrarkvíðinn er, þeim mun verri
hefur veturinn reynzt mér,og er þetta
fyrir mig eins konar veðurspá um langt
tímabil. Já, hver hefur ekki sína trii
eða hjátrú?
Ég verð að segja, að síðustu ár ævi
minnar hef ég fundið gott ráð við vetr-
arkvíða. Það er að vísu engin vísinda-
ekki fljótari að líða nœstu þrír mánuð-
urnir á undanl
]á, árshringnum er að Ijúka, ný hring-
ferð senn að hefjast. Hátið Ijóssins fer
i hönd og myrkur skammdegisins víkur
fyrir vermandi geislum hœkkandi sólar.
Aður en við vitum er aftur komið vor
lax i ár, sumar og heiðríkir hamingju-
dagar.
Gleðileg jól!
Ritstj.
Greinarhöf. og Erlingur hjá tjöldum þeirra Stc-
mundar og Erlings, við Núpabreiðu.
Ljósm.: Sæm. Stefánsson.
leg mixtúra eða undralyf, heldur aðeins
hin eðlilegasta og einfaldasta aðferð, til
þess að halda jafnvægi sínu í réttu horfi.
Ráðið er sem sé það, að endurlifa það
bjartasta og skemmtilegasta frá sumr-
inu. Draga fram úr hugarfylgsnum ín-
um það skemmtilegasta, ræða um það
við einhvern skemmtilegan félaga sinn
og taka þátt í hans áhugamálum á sama
hátt. Þetta hefur orðið mér að góðu liði
og svo hefur fleirum fundist.
En livað skyldi nti verða helzta hugðar-
efnið til slíkra umræðna? Því verður ekki
vandsvarað hjá mér. Það skenuntilegasta
hefur að jafnaði skeð við laxveiðar eða
4
Veiðimaburins