Bændablaðið - 15.12.2022, Side 91

Bændablaðið - 15.12.2022, Side 91
91Bændablaðið | Fimmtudagur 15. desember 2022 Varahlu�r í Bobcat w w w .h er ad sp re nt .is NÝ AUSTFIRSK GLÆPASAGA MEÐ ALÞJÓÐLEGU ÍVAFI www.bokstafur.is Spennan vex frá uppha og spurningar vakna á hverri blaðsíðu. Á milli línanna má greina þjóðfélagsádeilu sem minnir á ýmislegt í samtímanum. – Er íslenskt smáþorp góður staður fyrir embættismenn sem þrá rólegheit??? Endurkynni þjóðar og bænda Það eru til atvinnu greinar hér á landi sem eru svo lokaðar að þú þarft að þekkja mjög mikilvægt fólk til að komast að. Að verða bóndi má alveg telja sem eina af þeim atvinnugreinum, því að til þess að komast að þeirri mjólkurfötu verður þú að þekkja MJÖG mikilvægt fólk; aðra bændur! Hér áður fyrr áttu þeir krakkar sem bjuggu í þéttbýli allir einhver ættmenni sem bjuggu í sveit. Þekkt var að þéttbýlin nánast tæmdust yfir sumarið því langflestir fóru til Siggu frænku eða ömmu og afa í fjósið yfir sumarið, tóku þátt í heyskap, sauðburði og allt það sem fylgdi. Núna eru krakkar að alast upp sem eiga enga ættingja til að fara til út á landi. Síðustu tvær eða þrjár kynslóðir hafa vaxið úr grasi án þess að sjá hvernig það er verkað í hey fyrir dýrin. Það er ekkert að því að vera malbiksmanneskja, sitt sýnist hverjum, en er það ekki þá okkar bændanna að sjá til þess að allir viti hvernig maturinn þeirra kemst á diskinn þeirra, sem allir eru aldeilis spenntir fyrir að skella einni mynd af á grammið? Við verðum víst að sætta okkur við það að mest af innlendu matarframleiðslunni verður til á landsbyggðinni … ekki höfuðborgarsvæðinu. EN! - Þéttbýli eru á víð og dreif um landsbyggðina, það er eitthvað meira til af miðbæjum heldur en bara 101 Reykjavík. Þegar vinnan var í gangi á bak við gerð Hvítbók um byggðamál - Drög að stefnumótandi byggðaáætlun til 15 ára og aðgerðaáætlun til fimm ára í maí 2021 voru Samtök ungra bænda beðin um að leggja til hugmyndir og segja meðal annars: „Með því að fjölga atvinnu- tækifærum í þéttbýlum utan höfuðborgarsvæðisins er á sama tíma verið að styrkja byggð í dreifbýli. Þar sem margs konar þjónustu er hægt að fá í gegnum netið er engin fyrirstaða fyrir því að færa fleiri störf út á land og þannig auka byggð landsins. Með því fæst einnig meiri hvati fyrir ungt fólk úr þéttbýli eða fjölskyldur til þess að flytja út á land.“ Þannig að vera malbiksmanneskja þýðir alls ekki að þú sért bara lattelepjandi trefill í hundrað og einum eins og einhvern tímann var komist að orði. En með því að flytja á Kópasker – sem er vissulega þéttbýli – ertu um leið að styrkja sveitina og gera Gísla á Uppsölum það kleift að sitja aðeins lengur á jörðinni sinni með þessar tvær kýr og tíu kindur. Það er reyndar þessi lenska að mála alla bændur sem einhvers konar Gísla, eða Magnús og Eyjólf – einyrkja með tóbakið lengst niður á höku og vitandi ekkert hvað snýr upp eða niður á fartölvu. Við erum alveg aðeins meira nýmóðins en það (þrátt fyrir að undirrituð sé svo gamaldags að nota orðið nýmóðins.) Spurning um að fara að auglýsa dalalífsviku einhvers staðar, hver tekur svoleiðis að sér? Fjósalykt! Æ LOVIT! – Ansans, ég er greinilega of gömul til að skrifa þessa grein þrátt fyrir að eiga að flokkast sem ungur bóndi. En er það ekki bara önnur birtingarmynd vandans, yngri bændur eru bara ekki til? Þegar heil starfsstétt er búin að vera fjársvelt svo lengi þá er næsta kynslóð sem hefur fylgst með foreldrum sínum jafnvel bugast út af fjárhagsáhyggjum og vinnu. Það er því ekki skrítið að næsta kynslóð sé ekki að hlaupa til að taka við. Skýrslan Ræktum Ísland!, sem var unnin fyrir þáverandi sjávarútvegs- og landbúnaðarráðherra, sem gaf upp mynd af landbúnaðarstefnu fyrir Ísland segir: „Hvarvetna er litið til kynslóða- skipta og nýliðunar við mótun landbúnaðarstefnu enda er hún ekki lífvænleg nema vel sé að þessum þáttum staðið og afkoma bænda tryggð.“ – Alltaf kemur þetta svo sem niður á það að það vantar meiri pening. Ég ætlaði samt að reyna að komast í gegnum þessi skrif án þess að nefna peningaleysi bændastéttarinnar. Nóg er af þeim jarðarfarasálmum og eru fleiri eflaust í skrifum þegar þessi grein er í prentun. Við skulum aðeins líta inn á við. Allar starfsstéttir eiga sínar skin og skúrir og þegar hugsað er til baka man maður yfirleitt það sem verst fer, en einnig það sem heppnast svo vel að maður fellir næstum tár. Þegar lamb sem gekk í gegnum erfiðan burð og er vart hugað líf kemst á fætur og endar með móður sinni uppi á fjalli þar sem það fær að hlaupa allt sumarið. Þegar kýr ber gullfallegum kálfi alveg sjálf. Þegar kindin sem þú ert búin að vera að hlaupa á eftir í 2 klukkutíma fer loksins rétta leið heim. Þegar litla folaldið þitt er allt í einu komið í úrslit inn á landsmót. Þegar akurinn sem þú rétt náðir að sá niður fyrir rigningu gefur af sér metuppskeru. Íslenskur landbúnaður er alveg jafn fjölbreyttur og bændurnir sem sinna honum enn þá fjölbreyttari. Flestir, ef ekki nær allir, geta talið upp alls konar sögur um búskapinn, hvort fór það illa eða vel og svo framvegis. Það er einfaldlega eitt af því að vera bóndi. Maður kannski fer að spyrja sig í kjölfarið; hvað þýðir það að vera bóndi? Þetta kann að vera flókin spurning en fyrir einhverjum getur svarið einfaldlega verið niðurnjörvað í litlu atburðina sem gerir það að vinna og lifa í landbúnaði og búskap svo frábært. Mitt svar er: Þegar þú ert búin að gefa öllum dýrum, innan sem utan húss, og þú situr inni í fjárhúsi og hlustar á kindurnar éta með sínum krúttlegu smjatthljóðum. Friðurinn sem fylgir er fyrir mér himneskur. Það er að vera bóndi fyrir mér – vitandi að allir eru saddir og sælir. Er ekki kominn tími til að allir opni huga sinn og reyni að sjá hvað það þýðir fyrir Jón, Gunnu, Gísla, Magnús og Eyjólf, að vera bóndi? Jafnvel fara að hugsa sitt eigið svar við þessari spurningu. Ef svarið er kannski: „Bændur eru fólk sem getur stjórnað sínum vinnutíma miklu betur en ég sem er fastur í 9-5 vinnu fyrir framan tölvu.“ Í kjölfarið fer það að hugsa að kannski væri ekki svo vitlaust að flytja úr þessari íbúðarblokk í ónefndum bæ og flytja á lítinn sveitabæ. Jafnvel taka nokkra áfanga um jarðrækt í Landbúnaðarháskólanum. Hvernig ætli sé best að komast að mjólkurfötunni? Þórunn Dís Þórunnardóttir, varaformaður Samtaka ungra bænda. Þórunn Dís Þórunnard. Ansans, ég er greinilega of gömul til að skrifa þessa grein þrátt fyrir að eiga að flokkast sem ungur bóndi.“ „Þegar þú ert búin að gefa öllum dýrum, innan sem utan húss, og þú situr inni í fjárhúsi og hlustar á kindurnar éta með sínum krúttlegu smjatthljóðum. Friðurinn sem fylgir er fyrir mér himneskur. Það er að vera bóndi fyrir mér – vitandi að allir eru saddir og sælir,“ segir Þórunn Dís m.a. í grein sinni. Mynd / ghp
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112

x

Bændablaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Bændablaðið
https://timarit.is/publication/906

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.