Landsfundur Sjálfstæðisflokksins - 01.12.1967, Blaðsíða 59

Unnið hefir verið að margvíslegum sér-
fræðilegum athugunum og rannsóknum iðnað-
inum til styrktar, ýmist á vegum iðnaðar-
málaráðuneytisins, Iðnaðarmálastofnunarinn-
ar, rannsóknarstofnana iðnaðarins eða ein-
stöku nefnda, sem skipaðar hafa verið til þess
að sinna þeim úrlausnarefnum. Yrði of langt
mál að rekja þau atriði nánar á þessum vett-
vangi.
Stórvirkjanir, rafvæðing og stóriðja.
Á síðasta landsfundi var í stjórnmálaálykt-
un mælt svo fyrir:
„Hafin verði virkjun stórfljóta landsins
með byggingu stórra raforkuvera, sem í senn
verði orkugjafi fjölþætts atvinnurekstrar og
sjái heimilum landsins fyrir nægri og ódýrri
raforku, og lögð verði áherzla á að ljúka sem
fyrst rafvæðingu landsins. Orkuver landsins
verði eign Islendinga, en til þess að virkja
megi í stórum stíl og undir lántökum verði
risið og styrkari stoðum verði rennt undir
atvinnulíf landsmanna, verði erlendu áhættu-
fjármagni veitt aðild að stóriðju, ef hag-
kvæmt þykir, samkvæmt mati hverju sinni og
landsmenn brestur fjárhagslegt bolmagn."
Þessi ályktunaratriði síðasta Landsfundar
hafa komið til framkvæmda. Á sl. ári, vorið
1966, var tekin ákvörðun um að nota heimild
landsvirkjunarlaga og ákveðið að hefjast
handa um Búrfellsvirkjun, en í sama mund
staðfesti Alþingi samning ríkisstjórnarinnar
við Sviss Aluminium um álbræðslu við
Straumsvík. Framkvæmdir við Búrfellsvirkj-
un hófust á sl. ári. Framkvæmdir eru einnig
hafnar vegna álbræðslunnar, og mun bygging
verksmiðjunnar sjálfrar hefjast að aflíðandi
sumri. Samhliða þessu mun hefjast bygging
stórskipahafnar við Straumsvík, sem einnig
var tengd samningagerðinni um álbræðsluna.
Eafvæðingunni hefir miðað það vel áfram, að
um 97% landsmanna hafa nú aðgang að raf-
orku. Allar þessar framkvæmdir eru stórvirki
og marka tímamót í atvinnusögu íslendinga.
Tæplega verður nokkur íslenzk ríkisstjórn,
sem stendur að framkvæmd slíkra mála, og
það allra í senn, sökuð um aðgerðarleysi eða
doða. En við þessar stórframkvæmdir má
reyndar enn bæta kísilgúrverksmiðjunni við
Mývatn, sem byggð verður á næsta sumri og
ráðgert er að hefji starfrækslu sína á þessu
ári. Framsóknarflokkurinn var öndverður í
þessum málum, eins og reyndar fleiri fram-
faramálum, þó var hann ekki heill í andstöð-
unni, því að sumum flokksmönnum blöskraði og
klufu sig frá, enda þótt fáir væru. Höfðu
margir haldið til hins síðasta, að svo öfug-
snúinn mundi þessi flokkur ekki reynast, þeg-
ar á reyndi. Um kommúnistana var öðru máli
að gegna. Það höfðu reyndar engir, hvorki
fyrr né síðar, búizt við neinu góðu úr þeirri
átt.
Ég get nú ekki tímans vegna dvalið lengur
við málefni iðnþróunar í landinu, en vænti
þess, að það, sem að er vikið, gefi næga yfir-
sýn yfir vilja og áfonn ríkisstjórnarinnar til
þess að veita þessari atvinnugrein brautar-
gengi til hagsmuna öllum almenningi í land-
inu.
DÓMSMÁL.
Á síðasta Landsfundi gerði ég fulltrúum
grein fyrir athugun, sem þá var nýlega hafin
á afgreiðslu og meðferð dómsmála í landinu,
bæði einkamála og opinberra mála, en það
hafði sætt allmikilli gagnrýni að meðferð
þeirra tæki of langan tín.a og verið gert að
umtals- og ályktunarefni á Alþingi.
Það kom hins vegar fljótt í ljós, er gera
átti sér grein fyrir úrbótum í þessu efni, að
fyrst varð að leita orsakanna. Á Alþingi í
haust lagði ég fram skýrslu um athugun á
meðferð dómsmála í landinu, sem tekur yfir
árin 1961-’65 að báðum meðtöldum, en þessi
skýrslugerð er sú fyrsta sinnar tegundar hér
að lútandi. Augljóst var af þeirri gagnasöfn-
un, sem fram hafði farið og skýrslugerð, að
í henni fólst verðmæt yfirsýn þessara mála,
sem hlaut að geta haft verulega þýðingu við
endurskoðun og umbætur, sem kynni að vera
talin þörf, á dómskipan og meðferð dómsmála.
Ég ákvað því á síðastliðnu hausti að skipa
sjö manna nefnd til þess að athuga breyting-
ar, sem gera mætti á dómskipuninni og til
bóta mætti teljast, og jafnframt að athuga og
gera tillögur um breytingar á löggjöf og
framkvæmd varðandi meðferð dómsmála í
landinu. Nefndin er þannig skipuð, að einn
fulltrúi skal tilnefndur frá hverjum eftirtal-
inna aðila: Hæstarétti, Lagadeild Háskólans,
Dómarafélagi íslands og Lögmannafélagi Is-
lands. Ennfremur eiga sæti í nefndinni yfir-
borgardómarinn í Reykjavík, yfirsakadómar-
inn í Reykjavík og einn fulltrúi úr hópi sýslu-