Landsfundur Sjálfstæðisflokksins - 01.12.1967, Blaðsíða 72

munu þeir nú eins og ávallt síðan núverandi
ríkisstjórn komst til valda fá það verð sem
um var samið. Vera má að enn tali einhverjir
um rang'a stefnu í landbúnaðarmálum, en við
Sjálfstæðismenn höfum ákveðna stefnu í þeim
málum og munum fylgja henni.
Aukin fjölbreytni í landbúnaðarframleiðslu.
Fjölbreytni í landbúnaðarframleiðslunni hef-
ur aukizt og varan hefur batnað mikið vegna
stöðugt aukinnar vöruvöndunar. Það hefur
stundum verið sagt að erlendar búvörur kæmu
inn í landið á ólöglegan hátt. Vonandi er það
orðum aukið. Það hefur verið talað um danska
osta, skinku og kjúklinga en ég vona að ekk-
ert af því sé sannleikanum samkvæmt. En það
bar við á sl. vetri að þekktir menn í þjóðfélag-
inu fengu á borð í þekktu veitingahúsi sér-
staklega góðan ost, skinku eins og hún er bezt
á dönsku veitingahúsi og kjúklinga og kalkún
eins og þeir eru beztir á dönsku veitingaborði.
Gestirnir litu hver á annan og voru hneyksl-
aðir. Þeir töldu víst að hér væri á boðstólum
nokkuð sem ekki væri vel fengið. Daginn eftir
fór fram athugun á því hvernig á þessu stæði.
Osturinn, ný tegund, var framleiddur í Mjólk-
urbúi Flóamanna og nýlega kominn á mark-
aðinn. Skinkan var úr Sláturfélagi Suðurlands,
tilbúin af bezta fagmanni. Kjúklingarnir og
kalkúninn voru úr alifuglabúi í Mosfells-
sveit. Síðan hafa bætzt við nýjar tegundir
osta frá Ostagerðinni í Hveragerði. Ástæða
er til að fagna þeirri breytingu, sem orðið hef-
ur á framleiðslunni. Það er einnig ástæða til
þess að fagna því að þær vörur sem á borð
voru bornar við áðurnefnt tækifæri voru fengn-
ar á löglegan hátt.
Stórbætt stofnlánaaðstaða.
Fjölbreytni í framleiðslu og aukin vöruvönd-
un kostar fjárfestingu og fjármagn fyrir þá,
sem framleiðsluna stunda.
Þess vegna er það, að í landbúnaðinum hef-
ur orðið mikil fjárfesting ekki síður en hjá
öðrum atvinnuvegum. Sú fjárfesting var
möguleg vegna dugnaðar og framtaks bænd-
anna og vegna þess að Stofnlánadeild land-
búnaðarins hefur verið efld og byggð upp á
rústum gömlu búnaðarsjóðanna, sem voru
gjaldþrota, þegar vinstri stjórnin skilaði af
sér. Stofnlánadeildin lánaði á sl. ári 154,1
millj. kr. til margs konar framkvæmda í land-
búnaðinum. Stofnlánadeildin eflist með ári
hverju þar sem henni hafa verið tryggðar
fastar tekjur.
Bændur leggja fram 1% af framleiðslu-
verðmætinu til þessarar þörfu stofnunar ár
hvert. Neytendur leggja næstum jafnháa upp-
hæð til Stofnlánadeildarinnar. Ríkissjóður
leggur deildinni einnig til verulega fjárhæð
árlega. Framsóknarmenn börðust á móti því
að lánasjóðir landbúnaðarins væru byggðir
upp með þessum hætti. Stofnað var til mála-
reksturs út af Stofnlánadeildargjaldinu. Ör-
uggt er að margir munu þegar tímar líða
bera kinnroða fyrir skammsýna afstöðu til
þessa máls. Bændur eiga mikið undir því að
búvöruverðið sé réttilega ákveðið ár hvert.
Oft hefur orðið samkomulag milli neytenda
og bænda um verðlagið. Fer vitanlega bezt á
því að það geti orðið. Þannig var það sl. haust
og einnig 1964, en haustið 1965 gaf ríkisstjórn-
in út bráðabirgðalög þar sem kveðið var á um
verðlagið að því sinni. Það skal viðurkennt, að
fulltrúar bænda og neytenda hafa viljað leita
að því, sem er rétt og sanngjarnt, og hefur oft-
ast verið ánægjulegt að ræða þessi mál við
þá aðila, sem með verðlagninguna hafa að gera.
Miklar lagfæringar hafa verið gerðar á tolla-
málum landbúnaðarins. Þegar Framsóknar-
menn höfðu með málin að gera varð að greiða
33% toll af búvélum en nú er tollurinn yfir-
leitt 10% af vélum, sem landbúnaðurinn notar.
Jarðræktarlögum hefur verið breytt og jarð-
ræktarframlag aukið. Einnig hafa framlög til
annarra framkvæmda, sem jarðræktarlögin ná
til, verið stór aukin. 1 krafti þessara laga hafa
framkvæmdir stóraukizt og hafa orðið langt
umfram það sem bjartsýnustu menn þorðu að
vona. Áreiðanlega er það hollt fyrir nútíð og
sérstaklega framtíðina að landið sé ræktað og
bætt. — Neytendur njóta þess einnig í bættri
framleiðslu, ef framleiðsluhæfni og samkeppn-
isaðstaða landbúnaðarins er gerð betri.
Stóraukin fjárframlög til landbúnaðar.
Á árinu 1965 var jarðræktarframlag á hvern
jarðabótamann á landinu um 20 þús. krónur.
Heildarfjárveiting ríkisins til helztu fram-
kvæmdamála landbúnaðarins er 1967 225
millj. króna, en var 1958 69 millj. kr. Talið
er að framkvæmdakostnaður hafi hækkað um
70—80% eða minna, ef tekið er tillit til af-
kastameiri véla, sem nú eru notaðar. Með fram-
70