Landsfundur Sjálfstæðisflokksins - 01.12.1967, Blaðsíða 44

Landsfundur Sjálfstæðisflokksins - 01.12.1967, Blaðsíða 44
umbótum og urmið er að rækilegri endurskoðun alls fræðslukerfisins. Barnaskólamir, sem risið hafa upp víðs- vegar á seinni árum, sýna, að menn vilja mikið á sig leggja til að greiða götu æsku- lýðs til aukinnar menntunar. Framhaldsskól- um er einnig víða verið að koma upp og unnið er að því að endumýja hina gömlu, jafn- framt því, sem stórbætt hefur verið löggjöf um iðnskóla og sett hafa verið alveg ný fyrir- mæli um tæknimenntun. Menntaskóla í landinu er verið að byggja af miklum dugnaði og ákveðið hefur verið að stofna til nýrra, svo fljótt sem auðið verður, bæði á Vestfjörðum og austanlands. Kennaraliði Háskólans er f jölgað eftir fyrirfram gerðri áætlun og undir- búin er mjög mikil stækkun kennslurýmis hans. Styrkjum og lánum til stúdenta hefur verið komið í betra horf en áður. Vísindarannsóknir eru stöðugt auknar og sett hefur verið ítarleg löggjöf til að sam- ræma þær og auðvelda starf vísindamanna. íslendingar eiga nú færa vísindamenn í furðu mörgum greinum. Við getum í fæstum efnum keppt við aðra um vinnuskilyrði, svo sem full- komnar rannsóknarstofur eða hæð launa, sem afbragðsmenn eiga kost á erlendis. En því frekar ber okkur að meta þá, sem sækjast eftir að eyða ævi sinni hér við erfiðari aðstæð- ur heldur en þeir eiga völ á með miklu mann- fleiri og ríkari þjóðum. Hér eiga flestir vís- indamenn og sérfræðingar þess lítinn kost að beita eingöngu sérgáfum sínum, vegna þess að viðfangsefni hvers og eins hljóta að verða mjög margvísleg. Þessu una margir af því, að þeir kunna að meta sinn íslenzka arf og það jafnræði, sem hér ríkir manna á milli. Stofnun og útbreiðsla hins íslenzka sjón- varps er eitt af afrekum síðustu ára. Með öðrum þjóðum hefur tekið mörg ár að ná ámóta útbreiðslu þess og hér er þegar fengin af alkunnum ástæðum. Nú ætlast menn til, að unnt verði að sjá til þessa menningartækis um allt land innan mjög skamms tíma. Til þess skortir ekki vilja stjórnvaldanna, en vissar tækniforsendur þurfa að vera fyrir hendi. Með sjónvarpið er svipað og um einangrunina. Einangrunin er liðin, hvort sem mönnum líkar betur eða ver; sjónvarpið er komið — og hlaut að koma, hvort sem mönnum líkar betur eð ver. Við þvílíka framvindu tímanna fær enginn ráðið. Hitt er rétt, að sjónvarp einungis miðlar, það skapar ekki, og ekki er hægt að miðla því, sem ekki er til. Vegna sjónvarpsins verður því að leggja enn ríkari áherzlu en áður á að bæta skilyrði fyrir þeirri innlendri menningu, hljómlist, töluðu orði, myndlist og öðru slíku, sem menn fá notið fyrir milligöngu sjónvarps- ins. Hér er vissulega mikið verkefni, sem menn að vísu sjá að fyrir höndum er, en hafa ekki gert sér nægilega grein fyrir í einstökum at- riðum né heldur hvernig leysa skuli. í þessum efnum getur ríkið í rauninni aldrei haft neitt skipunarvald. Það getur í bezta lagi greitt fyrir því, að kraftar einstakling- anna fái að njóta sín. Stundum er undan því kvartað, að stjómmálamenn vilji ráða því, hvað listamenn geri og amist við þeim, sem séu sjálfum þeim óþægur ljár í þúfu. Auknir styrkir til listamanna og nýjar reglur um út- hlutun listamannalauna sýna hversu fjarlægt þetta er hinum raunverulega hugsunarhætti ráðandi manna nú. 1 þessu sem öðru er bezt að láta frjálsræðið vera sem mest. Keypt lof verður skjótlega að háði, alveg eins og skamm- ir og skætingur gera ekki leirburð að lista- verki. í allri okkar menningarleit megum við aldrei fjarlægjast þá sístreymandi lind mannvizku og snilldar, sem er að finna í okkar fomu bók- menntum. Þekking á þeim og frumsannindum kristinnar trúar verður um alla framtíð að móta uppeldi íslenzks æskulýðs. Án þessa tvenns væri íslenzk menning ekki til, og ef hún væri horfin, myndi þess skammt að bíða, að íslenzkt þjóðemi væri einnig úr sögunni. Þá megum við aldrei týna því aðalsmerki íslenzks uppeldis, að allir kynnist og taki þátt í starfi almennings. Bóklestur og skólaganga eru mikilsverð, en stofulærdómurinn einn hrekkur skammt .Iðjuleysi er uppspretta flestr- ar ógæfu, jafnt fyrir unga sem gamla. Sönn menning er ekki einungis mannbæt- andi, heldur ræður þekkingin nú á dögum úr- slitum um, hvort mönnum vegnar vel eða illa á veraldar vísu, komast af eða ekki. Svo oft er búið að segja á síðustu árum, að bókvitið verði í askana látið, gagnstætt orðum hins gamla málsháttar, að óþarfi er að fara um það fleiri orðum. Þau sannindi eiga ekki að- eins við um öflun verðmæta og framleiðslu, heldur og ráðstöfun þeirra og stjóm efna- hagsmála. I öllu þessu er það þekking og 42
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94

x

Landsfundur Sjálfstæðisflokksins

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Landsfundur Sjálfstæðisflokksins
https://timarit.is/publication/1780

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.