Bændablaðið - 27.04.2023, Side 28

28 Bændablaðið | Fimmtudagur 27. apríl 2023
LÍF&STARF
Hugmyndaríka hönnunarteymið
Flétta, þær Birta Rós Brynjólfs-
dóttir og Hrefna Sigurðardóttir,
auk textílhönnuðsins Ýr Jóhanns
dóttir, sem þekkt er undir nafninu
Ýrúrarí, munu opna pizzustað á
HönnunarMars dagana 3. - 7. maí .
Þeir sem til þekkja gætu furðað sig á
uppátækinu, en hingað til hafa þær ekki
verið þekktar fyrir að standa fyrir slíkri
iðju. Við nánari eftirgrennslan kom í
ljós að saman munu þessar lagskonur
Fléttu og Ýrúrarí þæfa pizzur úr
ullarafgöngum íslensks ullariðnaðs.
Í tilkynningu frá þeim kemur
fram að „Á Pítsustund með Fléttu
og Ýrúarí verður hægt að kaupa
ullarpizzur af matseðli.“ Rétt er að geta
þess að pizzurnar sem þæfðar eru á
staðnum verða í takmörkuðu upplagi.
Höfuðstöðvar þeirra í Kópavoginum
iða bókstaflega af lífi og eftirvæntingu
þessa dagana, enda nóg að gera við að
undirbúa pizzugerðina. Voru þær Birta
og Ýr teknar tali einn sólskinsdaginn
nýverið en því miður var Hrefna
heimavið að sinna veiku barni.
Áhugamenn um efnisbúta
Verkstæði þeirra gefur augaleið að
þarna er mikið unnið úr því sem m.a.
til fellur frá íslenskum iðnaði og segir
Birta að í raun hafi leiðir þeirra Hrefnu
og Ýrar legið saman í gegnum farveg
textílsins. Tekur sú síðastnefnda undir
og segir áhugavert hve mikið hægt sé
að vinna með afskurði eða afganga af
ýmsu tagi og skemmti þær sér við að
finna nýjar leiðir til endurvinnslu. Það
sé svo dýrmætt að geta séð hlutina í
nýju ljósi.
Saman ákváðu þær því að setjast
niður og forma verkefni þar sem þær
gætu unnið að endurvinnslu textíls á
Íslandi. Með þá hugsjón fengu þær
rannsóknarstyrk frá Hönnunarsjóði
og lögðu land undir fót - á Blönduós,
spenntar fyrir tilraunum með afskurði
frá íslenskum prjónaverksmiðjum,
vitandi af þæfingarvél sem þar er
staðsett. Í kjölfarið hófst sameiginlegt
þæfingarverkefni og prýða þessi fyrstu,
fallega samansettu verk, úr afklippum
prjónaverksmiðju Hvammstanga,
veggi verkstæðis þeirra. „Við fengum
alls konar ræmur og úr því þróaðist
svona fallegt tungumál, fallegar
hringlóttar prufur. Við ætlum að halda
verkefninu áfram og sjáum fyrir okkur
að setja saman gólfmottur til að byrja
með,“ segir Birta. Ýr bætir því við
að þær hafi orðið svo spenntar fyrir
vélinni að þær hafi ekki ráðið við sig
fyrr en þeim tókst að fjárfesta í einni
slíkri. „Þetta er líklegast þá önnur vélin
á landinu, ég veit ekki betur,“ segir
hún. „Það er svo margt hægt að gera
með svona vél,“ skýtur Birta inn í,
„möguleikarnir endalausir!“
Hugmyndavinna fyrir
Hönnunarmars
„Hún var svo skemmtileg hugmynda-
vinnan. Við vorum í smá galsa og
fannst upplagt, fyrst við vorum með
þessa hringlóttu prufur og
þæfingavélina, að sníða til
álegg sem hægt væri
að setja á prufurnar
áður en þær væru
settar inn í
vélina. Þetta eru
nefnilega sömu
handahreyfingar
og þegar pizzu-
bakarar eru
að setja pizzur
inn í ofninn og
lengjurnar verða að
sömu mjúku línunum
og við þekkjum á pizzum,“
segir Birta.
„Eiginlega var það til þess að við
ákváðum að fjárfesta í þæfingarvélinni
- til þess að geta bakað pizzur á
HönnunarMars. Við urðum svo
spenntar fyrir hugmyndinni að slíkum
viðburði,“ segir Ýr hlægjandi.
„Þetta var svo geggjað,“ heldur
Birta áfram „enda til viðbótar hægt
að nýta tækifærið og kynna fólki vélina
á HönnunarMars.“Þær höfðu velt því
fyrir sér hvað hægt væri að gera til þess
að vekja áhuga fólks á endurvinnslu,
þá helst eitthvað sem að hægt væri
að taka þátt í - og pizzugerð var því
óvitlaus hugmynd þegar allt kom til
alls. „Pizza er auðvitað eitthvað sem
allir geta tengt við og þarna tekið þátt
í ferlinu með því að velja álegg. Fólk
getur keypt hjá okkur pizzulistaverk af
matseðli, eða bara valið hvaða álegg
hverjum og einum þykir best.“
Ýr bendir á að auk áherslu á
endurvinnsluna kynnist fólk því að ull
fellur til á ýmsum framleiðslustigum
og mismunandi hvernig hægt er að
vinna með hana. Þetta séu verðmæti
sem hægt er að gera ýmislegt með.
Þessa dagana forvinna þær því
pizzubotna og álegg, en mikið úrval
litskrúðugra áleggstegunda er í boði.
Ananas, beikon, egg, ólífur og basilika
eru meðal þess sem hægt er að velja
og þar sem um þurrþæfingu er
að ræða geta viðskiptavinir
verslað óhindrað – enda
ekki um rennblautar
sneiðar að ræða. Ýr
vill taka fram að
auk áleggsins sé
hægt að fá það
sem þær kalla „
extra toppings“,
þá hvítlauk eða
chili, en einnig
geti áhugasamir
hreinlega fengið
kusk....
Pizzugerðarmenn framtíðar
Jafnframt þessari skemmtilegu vinnslu,
settu þær, í samstarfi við grafískan
hönnuð, saman bæði matseðil og
merki staðarins, auk stuttermabola og
derhúfa sem þær áætla að klæðast sem
pizzugerðarmenn.
„Það var svo áhugavert“, segir Birta
„að hluti þess sem við rannsökuðum í
pizzaferlinu okkar, var saga pizzunnar.
Þar komumst við að því að upphaflega
var hún búin til, til þess að nýta afganga
sem settir voru ofan á hringlóttan botn.
Nákvæmlega eins og við erum að gera;
nýtum afganga á hringlóttu botnana
okkar. Þannig - þetta gæti ekki verið
fullkomnara. Svo er þæfing ótrúlega
góð leið til endurvinnslu og við
hlökkum til að kynna verkin okkar – já
og vélina.“ Pizzustað þeirra stallna má
heimsækja á dögum HönnunarMars,
nánar tiltekið á Laugavegi 32,
í Gallerí Port. / SP
Textílhönnun:
Má bjóða þér pizzu?
Slökkviliðsminjasafn Íslands í
Reykjanesbæ varðveitir sögu
slökkviliðsmanna á Íslandi, allt frá
því fyrstu slökkviliðsmennirnir
voru skipaðir í sínar stöður, til
dagsins í dag.
Nú hefur sveitarfélagið ekki
endurnýjað leigusamning um
húsnæðið, sem upphaflega var
undirritaður til þriggja ára í febrúar
árið 2013. Húsakosturinn er til
sölu og stefnir í lokun safnsins á
vormánuðum.
Helstu driffjaðrirnar á bak við
safnið eru slökkviliðsmennirnir
Sigurður Lárus Fossberg Sigurðsson
og Ingvar Georgsson. Þeir segja í
samtali við Bændablaðið að ef safninu
verði lokað munu safngripirnir sem
þar eru varðveittir eiga í hættu á að
skemmast eða glatast. Munirnir eru
flestir í eigu aðila héðan og þaðan
af landinu sem oft hafa ekki kost
á að varðveita hlutina við bestu
aðstæður. Samningaviðræður eru í
gangi við Reykjanesbæ, en Sigurður
og Ingvar eru ekki mjög bjartsýnir
á framhaldið.
Markmið safnsins er að halda á
lofti sögu slökkviliða á Íslandi og
var það opnað vorið 2013 í tilefni
af hundrað ára afmæli slökkviliðsins
í Keflavík. Kveikjan að opnun
safnsins var sú að Sigurður og
Ingvar sáu fyrir rúmum áratug að
gamall búnaður frá slökkviliðum
lá undir skemmdum. Oft eru tæki
geymd utandyra eða í geymslum
sem halda illa vatni og vindum.
Í húsnæðinu, sem er nálægt
1.500 fermetrum, er meðal annars
að finna tuttugu slökkviliðsbíla,
nokkrar vél- og handdælur ásamt
öðrum minni búnaði sem slökkvilið
hafa notað í gegnum tíðina. Þar má
nefna verkfæri, hjálma, fatnað,
klippur, reykköfunartæki og
ýmislegt fleira. Verði safninu ekki
lokað eru áform uppi um að koma
stærsta slökkviliðsbíl heims fyrir í
sýningarrýminu, en hann þjónaði
áður á Keflavíkurflugvelli.
Samkvæmt Ingvari og Sigurði
er Slökkviliðsminjasafn Íslands
með sérstöðu á heimsvísu, en
hvergi annars staðar finnist safn
sem geri grein fyrir slökkviliðum
heillar þjóðar. Erlendis séu þetta
yfirleitt álmur innan borgar- eða
héraðssögusafna. Safnið er opið á
sunnudögum frá 13 til 17, en eftir
pöntun þess á milli. / ÁL
Stefnir í lokun
Slökkviliðssafn Íslands gæti lokað endanlega í vor. Mynd /ÁL
Bændablaðið kemur næst út
11. maí
Egg & beikon eru vinsælt álegg á pizzur, sérstaklega þæfðar.
Hönnuðurnir og tilvonandi pizzugerðarmennirnir Birta, Hrefna og Ýr.
Þæfingarvélin góða.