Úrval - 01.10.1944, Síða 31

Úrval - 01.10.1944, Síða 31
ER HÆGT AÐ VERJAST ÞREYTU ? 29 „Engin manneskja þjáist af ímyndaðri veiki,“ segir dr. Dubois. En það er sægur af fólki, sem við nákvæma rann- sókn reynist ekki haldið af nein- um vefjaveilum og gæti því fengið fullgild heilbrigðisvott- orð handa líftryggingarfélag- inu, en þjáist þó oft aíla ævi af kynlegustu truflunum á líffæra- starfseminni. Vegna ofnæmi verður það að búa við vanheilsu. Hér komum vér að kjama málsins. — Þeirri sönnu upp- runaiegu, einustu orsök lang- varandi þreytu: Sjúklegu til- finningalífi. Af öllum hinum margþættu ogflóknu tilfinningum mannsins er það einhver einstök, eða samband af fleirum, sem or- saka þreytuna. Ef vér stöndum andspænis óvini, hvort sem sá óvinur er maður, mannýgt naut eða yfir- vofandi gjaldþrot, þá eru við- brögð vor ætíð á sömu lund — líkamleg. Lokuðu kirtlarnir senda frá sér hormóna sína, hjartað slær örar, lifrin eykur við blóðsykurs- forða sinn, svitakirtlarnir örvast, blóðþrýstingurinn hækk- ar og starfsemi margra innri Iíffæra hægist, svo hægt sé að veita meiri orku til hins ytra vöðvakerfis — í stuttu máli sagt: líkaminn er búinn undir skjótar athafnir, bardaga eða flótta, nákvæmlega eins og líkami frummannsins var, þeg- ar Ijón kom í augsýn. Það er ekki svo mjög skap- brigði, sem vér þurfum að ótt- ast, heldur miklu fremur stöð- ugt nag óljósra tilfinninga. Leiði, áhyggjur, smávegis skelk- ur eða geigur á hverjum degi grafa undan siðferðisþrekinu og magna þreytu miklu fremur en stöku skapbrigði. Þótt þú verðir ærlega reiður einu sinni í mánuði, þá skalt þú ekki fá þér það til.En ef gremja ólgar í þér þrjá daga í viku, þá ert þú á vegi til glötunar. Vér mannverur erum svo úr garði gerðar, að vér eigum að geta þolað eitt reiðikast, einn beizkjudag, eina andvökunótt án þess að bíða tjón af. Vér höfum mikið þol, mikið viðnámsþrek og hæfileika til að rétta við eftir áföll. En vér stöndumst ekki langvarandi ásókn meinlegra tilfinninga. Það er ekkert stórfenglegt við þreytuna — fyrr en í lokahrun- inu. Hægt og lævíslega gref- ur hún undan kröftum vorum
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132

x

Úrval

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.