Úrval - 01.10.1944, Side 79

Úrval - 01.10.1944, Side 79
EINFELDNINGAR ERU EKKI HÆTTULEGIR 77 Næstir í flokki eru fávitar, þeir geta að vísu gætt sin fyrir hættum, sem á vegi þeirra verða, en eru með öllu ófærir um að annast sinn hag eða að vinna sér fyrir daglegu brauði, jafnvel undir annara stjórn. Vitsmunir þeirra eru ámóta og þriggja til sjö ára barna. Fábján- ar og fávitar eru fremur sjald- gæfir. Það má venjulega þekkja þá frá öðru fólki á útliti þeirra, og þeir eru í flestum menning- arlöndum snemma einangraðir í sérstökum stofnunum. Allur fjöldinn af hinu and- lega vanþroska fólki er fær um að sjá um sig og hafa ofan af fyrir sér, með einhverju eftir- liti, þótt ekki sé þetta fólk fært um að keppa við fullvita menn. Slíka menn mætti kalla fáráðlinga eða einfeldninga. Þeir komast aldrei á hærra andlegt þroskastig en átta til tólf ára barn. Án tillits til sálarlegs vanþroska þessa fólks, þá er það að útliti eins og fólk er flest. Við sjáum það svo að segja daglega án þess að veita því eft'rtekt. Það er ekkert í útliti þessara manna, göngu- lagi eða hegðun, sem vekur sér- staka athygli. Þeir tala um dag- inn og veginn eins og aðrir menn meðan samræðan verð- ur ekki allt of flókin. Af svona fólki eru eitthvað frá 2 til 5 milljónir hér í Bandaríkj- unum og hlutfallslega jafn- margir í öllum öðrum löndum; það kemst sæmilega áfram í lífinu á meðan lífsskilyrðin verða ekki allt of margbrotin. Þessir menn geta lært að lesa og dálítið að skrifa, þótt þeir komizt aldrei langt á mennta- brautinni. Þeir geta annast og unnið að einföldum, nytsömum störfum. Þeir ganga í hjóna- band og eignast afkvæmi. Megi þeir vera óáreittir, þá eru þeir venjulega meinlausir, hæglátir og löghlýðnir borgarar — oft og einatt eru þeir meira að segja löghlýðnari enaðrirmenn, vegna þess að þeir una venju- lega betur einföldum og óbrotn- um lifnaðarháttum en annað fólk. En þeir komast oft í krögg- ur. Af því að þeir eru ekki greindir þá eru þeir leiðitamir. Fái þeir í æsku sæmilegt upp- eldi og leiðsögn, og ef þeir seinna á lífsleiðinni þurfa ekki að glíma við ný og vandasöm viðfangsefni, þá er allt í lagi. En fái þeir ekki upp- eldi við sitt hæfi, og séu
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.