Úrval - 01.10.1945, Blaðsíða 82

ÚRVALi
«0
fyrsta skipti á ævinni, og beindi
því ætíð allri athygli sinni að
því. Hann kunni vel að notfæra
sér allt, sem gat hafið hann yfir
hið lága, hversdagslega, bæði í
beinni og afleiddri merkingu. Ef
torfgarður var á vegi hans,
klifraði hann óðar upp á hann
og naut þeirrar dýrðar að sjá
hið venjulega umhverfi úr f jög-
urra feta hæð. I félagsskap við
hann uppgötvaði ég hina eilífu,
dásamlegu framvindu lífsins.
Öll viðleitni hans hafði eitthvert
takmark, sem hvorki átti nafn
né hægt var að staðsetja, enda
náði hann því aldrei. Hann
hafði eðlislæga vitneskju um,
eða uppgötvaði mjög snemma,
að það er sælla að leita en finna,
að ferðin er skemmtilegri og
fróðlegri en ákvörðunarstaður-
inn. (Ég lærði þetta að nokkru
leyti af honum, og það hefir
komið mér að notun á lífsleið-
inni). Hann hafði óskaplegar
áhyggjur við að stríða og ótal
djöfla að draga, en hann hafði
líka trúna, trú, sem nærð var af
hinum jarðneska heimi, frem-
ur en hinum andlega og yfir-
náttúrulega. Hjá dálitlu stöðu-
vatni, rétt fyrir aftan vatns-
borðið, var stór, mosavaxinn
steinn. Steinninn var kirkju-
stúkan hans, og guðsþjónust-
unni lauk aldrei.
Hann hafði aldrei neinar
föggur að bera, og gat því
breytt um stefnu og hraða eftir
hentugleikum, notfært sér hvert
tækifæri sem bauðst, til nýrra
athuganna og uppgötvana, lag-
að sig að nýjum kringumstæð-
um og tekið þátt í því sem gerð-
ist, af hjartans lyst. Hann varði
gríðarmiklum tíma í að sitja
dreymandi á vegarbrúnum,
bryggjusporðum, öldubrjótum,
timburhlöðum, aurhlífum og
húsatröppum. IJm leið tileink-
aði hann sér, hálf-óafvitandi,
hagnýta lífsspeki og handbrögð
verkamanna, sjómanna og iðn-
aðarmanna, ásamt orðbragði
þeirra og kímnissögum. Stund-
um þrammaði hann marga kíló-
metra til að sjá eitthvert nýtt
mannvirki.
Ég minnist þessa strákanga
með ástúð, og blygðast mín ekk-
ert, þó ég klæði hann ef til vill
hugsjónahjúpi. Sjálfur var
hann hugsjónamaður fram í
fingurgóma. Hann gat orðið
ákaflega raunamæddur og sorg-
bitinn. Skap hans var háðara
veðrinu en skap nokkur annars,
sem ég hefi kynnzt. Áttaskipti
eða skapbrigðaskipti gerbreyttu