Heima er bezt


Heima er bezt - 01.11.2008, Blaðsíða 7

Heima er bezt - 01.11.2008, Blaðsíða 7
Smábátahöfnin í Mjóafirði í febrúar 2008. Mynd: Rannveig Þórhallsdóttir. lá leiðin niður í Austdal og síðan með sjó fram áleiðis í kaupstaðinn á Seyðisfirði. Merkt gönguleið er nú um Brekkugjá að Austdal. Skógaskarð er lítið eitt innar en Skógar í Mjóafirði og komið niður í kaupstaðinn rétt ofan við spítalann í Seyðisijarðarkaupstað. í Mjóafírði er fagurt sumar sem vetur. Á sumrin er fegurðin eins og best gerist í íslensku sjávarplássi. Náttúran litsterk, lækimir fossa niður úr háum fjallshlíðum, grasið fallega grænt og sjórinn sterkblár. Sóleyjarnar glitra gullnar í túninu. Sjávarilmurinn blandast gróðurangan og kyrrðin er róandi. Á sumrin er viðbúið að þokan komi siglandi óforvarandis og leggist yfir Qörðinn, magni upp öll náttúmhljóð og hylji vegfaranda sýn. Mikið er gott þegar henni léttir og sólin fer aftur að skína. Einstaklega gott berjaland er í firðinum á haustin og kræklingarækt og -sala Mjófirðinga er að skapa þeim sérstöðu, vonandi á landsvísu. Mjóaíjarðarhreppur var sjálfstætt sveitarfélag til 9. júní 2006 en sameinaðist þá Fjarðabyggð, ásamt Austurbyggð og Fáskrúðsfjarðarhreppi. Fyrir sameiningu var hreppurinn fámennasta sveitarfélag á íslandi með 42 íbúa, 1. desember 2005. í Mjóafirði hefur lífsbjörgin löngum verið tengd sjónum. Landshættir þar eru þó ekki hagstæðir til sjósóknar né landnytja, ströndin er sæbrött og lítið undirlendi, oft brimsamt hið ytra og langt á fískimið frá innri hluta byggðarinnar. Á miðri 19. öld jókst útflutningur á saltfiski, línuveiðar hófust og útgerð árabáta margfaldaðist. Bændur unnu lengi vel með handverkfærum að útgræðslu og sléttun túna. Norðmenn stunduðu síldveiðar 1880-1902 en stærsti vinnustaðurinn í Mjóafírði upp úr aldamótunum var hvalveiðistöðin á Asknesi, sem var meira að segja stór á heimsmælikvarða. í dag eru Mjófírðingar að byggja upp ferðaþjónustu sína yfir sumartímann og hafa síðustu misseri verið að tengja hana við sölu á gæðahráefni sem framleitt er á staðnum og gert tilraunir með lax- og kræklingaeldi. Hávetur í Mjóafírði er ægifagur, sannkallað vetrarríki. Einangrunin er mikil, varla fært nema sjóleiðina stóran hluta vetrar. Það er ekki fyrir neina aukvisa að lifa og hrærast í mjófirskum vetri. Yfir háveturinn klæðast flestir kraftgalla og ferðast um á snjósleða. Há fjöllin geta verið skaðvaldar og víða hætta á snjóflóðum. Aurskriður koma frekar á haustin. Maður getur ekki varist þeirri tilhugsun að þeir sem velja að dvelja hér allt árið sé fólk sem hlýtur að vera sátt við sjálft sig og aðra. Deilur geta varla þrifist í svona mikilli einangrun og hver og einn verður að harmónera við næsta mann. Nú á dögum eru íbúar Mjóaljarðar um þrjátíu manns, en á blómaskeiði hvalveiðistöðvar Ellefssens voru þeir yfir fjögur hundruð, auk starfsfólks þar á sumrin, sem allt var aðkomið. Hér skiptir hver einstaklingurinn máli og hefur mikil áhrif á samferðamenn sína og sá sem er trúr sinni heimabyggð er samfélaginu mikilvægur. Þegar komið er niður Mjóafjarðarheiði er fyrsti bærinn á vinstri hönd sumarbústaðurinn Friðheimur og aðeins lengra stendur Fjörður. I landi Hesteyrar eru tveir sumarbúastaðir og þrír í Brekkuþorpi. I þorpinu standa sumarbústaðir á Selhellu, Höfðabrekku og við Þinghólsveg. Frá Hesteyri í Brekkuþorp eru röskir tveir kílómetrar og er Hesteyri eini bærinn í Mjóafirði, fyrir utan foma bæinn Brekku í Brekkuþorpi, og Dalatanga f landi Dala, sem búið hefur verið á síðustu árin. Hesteyri Hesteyri er gamalt býli og var í eigu Skriðuklausturs árið 1508. Jörðin hefur nú verið í eigu sömu ættarinnar frá 1873. Nafn jarðarinnar hefur verið á reiki frá upphafí byggðar og hefur heitið samkvæmt gömlum skjölum bæði Heyseyri og Heseyri. Benedikt Sveinsson og Þorsteinn Erlingsson skráðu þjóðsögu sem útskýrir nafnið Hesteyri. Hún er á þessa leið: Kolableikseyri er syðramegin Mjóafjarðar, milli Askness og Reykja, og beint á móti er Hesteyri. Sagan segir að maður hafi komið ofan úr Fljótsdalshéraði með hestalest til að sækja skreið í Mjóafjörð. Hann hafði bleikan hest með sér og viðarkolapoka til klyfja. Þegar maðurinn var kominn að þar sem nú er nefnt Kolableikseyri stakk bleiki klárinn af, synti þvert yfir fjörðinn, um þúsund faðma, yfir að Hesteyri, en bæði ömefnin tengjast klárnum sundvissa. Heima er bezt 487

x

Heima er bezt

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heima er bezt
https://timarit.is/publication/380

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.