Heima er bezt - 01.08.2009, Side 12

Kveikt í trjárusli.
fleiri langar gönguferðir síðar nreir, og mest langar mig
á Strandimar fögru.
Örlítið frá áhugamálunum mínum
Eftir grunnskólaleikferilinn, þar sem
hápunkturinn var að leika aðalhlutverkið
í Rauðhettu, starfaði ég í leikklúbbi
Skagastrandar í nokkur ár, sem sviðsmaður
og sminka. Þar var oft glatt á hjalla á
æfíngum og í leikferðum og ég var
meira að segja send á sminknámskeið
með æskuvinkonu minni, Önnu Sjöfn
Jónasdóttur.
Eg var líka í stjóm ungmennafélagsins
Fram á Skagaströnd í nokkur ár. Þar var
mjög gaman að starfa með góðu fólki.
Núna er ég búin að láta plata mig í eina
stjómarmennsku enn, sem gjaldkeri í
stjóm umsjónar - og rekstrarfélags Nýtrídofuð
Micksatersvegar, hér í Svíþjóð.
Ég tók ekki alls fyrir löngu áhugasviðspróf. Þar fékk
ég dálitla ró í beinin, því þar kom í Ijós að ég er eiginlega
í miðjunni á þessu greiningaprófi, það er að segja, ég
hef áhuga á öllu en engu einu. Ég get allt, - en er ekki
sérfræðingur í neinu. Það var mjög gott og athyglisvert að
sjá þessa niðurstöðu, vegna þess að ég hef verið haldin þeim
ranghugmyndum að ég væri svo óákveðin vegna þess að ég
fann mér ekkert „lífstíðarstarf eða lífstíðamám“, eða hafði
ekki mestan áhuga á einhverju einu. Nú veit ég betur hvað
hentar mér og hvað hentar mér ekki. Ég er meira gerandi,
en minna uppfínnandi eða hugsandi; get alveg hannað og
smíðað en finnst ágætt að aðrir sjái um uppfmninguna en
ég svo um verkið. Mér finnst þó mjög gaman þegar ég fæ
góða hugmynd, að hanna og smíða og gera upp hluti. Ég
prjóna og sauma og föndra allt sem lýtur að því að gera
heimilið mitt og umhverfið að fallegum, notalegum stað.
Síðastliðinn vetur fræsaði ég nafnið á húsinu okkar í tré,
Kolla í Portúgal 1998, með gullmolunum sínum.
og það tókst afar vel og ég get vel hugsað mér að
gera meira af því. Mér fínnst líka gaman að mála
keramik og gler og að leika mér í „Photoshop“,
ég gerði til dæmis ægifagra mynd af Húnaflóa
og ætla að hengja hana upp á vegg hjá mér. Svo
er ég að prófa að logsjóða núna, og búa til hluti
úr járni, og það fmnst mér mjög spennandi.
Ég smíðaði fyrsta „stykkið“ mitt þegar ég var
12 ára og það var feikna flókin spónaplötuhilla,
sem ég sagaði og skrúfaði saman og málaði, -
alein og sjálf.
Ég er áhugahestakona sem hefúr ekkert vit á hestum
og finnst það ekkert gera til! Mér fínnst afskaplega gott
og gaman að vera með og hjá hrossum. Afi minn, Arelíus
Sveinsson, hafði mikinn áhuga á hestum, en hann átti hross
og keppti á þeim. Ég gæti trúað að þaðan komi áhuginn
hjá mér, án þess að afi hafi haft bein áhrif á mig, enda var
ég bara sjö ára þegar hann féll frá. Líklega fór þetta að
ágerast með hestasögunum sem ég las, en ég las mikið
sem krakki, og þá urðu hestasögur eins og Gustur, Fagri-
Blakkur og fleiri góðar fyrir valinu. Þegar ég var bam vom
enn fjár- og stóðréttir á Skagaströnd, og þar var maður oft
að fylgjast með. Við bömin höfðum aðgang að hestum í
þorpinu og vil ég til dæmis nefna hann Grána gamla hans
Bjössa á Kárastöðum, en hann gekk á milli húsa með 2
- 3 börn á bakinu og var sá rólegasti hestur sem ég hef
kynnst. Við krakkamir skmppum líka stundum upp i Flóa
og spjölluðum við hrossin sem vom þar.
300 Heima erbezt