Heima er bezt - 01.08.2009, Side 65

Fátœkt sem vill skarta
Fátækt hefur lagt þig lágt
í lífsins flestum greinum,
fyrst þú aldrei missa mátt
miskunn handa neinum.
Óþarft angur
Þó í bili sortni sól
síst er þörf að kvarta,
meðan indælt áttu skjól
upp við móðurhjarta.
Ylur
Þegar ísinn þreytir kinn,
þig ég kýs að finna.
Alltaflýsir andiþinn
öðruvísi en hinna.
Tajl
Riddararnir þó komi á kreik
og keppnin verði snúin,
halda best í hörðum leik
hrókurinn ogfrúin.
Glópagull
Hljóta að þeytast margs á mis
menn sem leita auðsins,
og í sveita andlitis
aldrei neyta brauðsins.
Heimild: Eyjan svarta, Skákprent 1994.
Eftir að hafa hlustað á atómljóð í útvarpinu:
Hvað er það sem vantar í þessa ungu andans menn,
fyrst áhuginn er nógur til að skapa?
Getur það nú verið, þeir viti það ekki enn,
að vængjalaus fugl er dæmdur til að hrapa.
Hugleiðing um Gísla Olafsson er hann fékk hjartaáfall:
/ anda sé ég endurfund,
þá æviferð er liðin.
Pabbi sefur síðsta blund
sæll við lækjarniðinn.
Líf mitt er sem lygasaga
ég lijði eitt sinn gamla daga.
Saklaust barn með hvítan kraga,
kyssti mömmu góða nótt.
En pabbi hafði sagt mér sögur,
sungið Ijóð og kennt mér bögur.
Hann sagði að veröld vœri fögur,
en vondir menn er gerðu Ijótt.
Þá var hoppað grænar grundir,
gleðiríkar allar stundir,
en þessir Ijúfu leikjafundir
liðu bara alltof fljótt.
Margir berast mikið á og verja til þess miklu fé, eins
og þegar einbýlishús eru byggð upp á nokkur hundruð
fermetra gólfflöt.
Með titlum og ótal táknum
er tign vor og borgarastétt.
I bústnum húsabáknum
hún býr um sig - glöð og mett.
Megintilgangur samlífs karls og konu er að efna í nýja
kynslóð. Því lýsi ég á þessa leið:
Náð sér hefur hún í mann
og hann I konu eina,
og sem honum ala kann
úrvals fljóð og sveina.
En til að hemja fólsijölgun eiga Kínverjar sín ráð:
Fólki svo ei fjölgi meir,
fylkja kappar liði,
stúlkubörnum stúta þeir
strax I móðurkviði.
Að vera Ijós í veröld hér,
víst er talinn styrkur,
því hverjum geisla ætlað er
að yfirbuga myrkur.
Höfundur: Kr. Hreinsson, Kópavogi.
Og það er hollt fyrir borgarbúa að bregða sér út í sveit.
Erindið skýrir sig sjálft:
Það er bara besta val,
úr borginni að þjóta,
hlusta á fugla fagurt hjal,
en forðast þá að skjóta.
Margir leika það á ýmsan hátt að vera fjarverandi, til að
losna við að svara spurningum og vera ábyrgir:
Hann keypti sér frið, hann var ekki við,
og víst er það sterkur leikur,
en nú fœr hann frið og náðuga bið,
því nú er hann sagður veikur.
Dægurljóð
Eg held ég byrji á því að birta hér fallegt ljóð um land og
þjóð. Nú á dögum er ekki títt að ort sé um þessi efni, allt
er tekið að snúast um kalda vitsmuni, en tilfinningar látnar
Heima er bezt 353