Læknaneminn - 01.11.1969, Side 59

LÆKN ANEMINN
51
öðrum, geymt þær til endurskoð-
unar og samanburðar við endur-
tekna myndatöku.
Ókostir Ijósmyndunar með maga-
myndavél eru fyrst og fremst hin
blinda myndataka, sem gerir
árangur óvissan. Fyrir kemur, að
myndir eru ófullnægjandi, t.d.
vegna lélegrar útþenslu magans,
rangrar staðsetningar myndavél-
arinnar, of mikils magainnihalds,
blóðs eða slíms á linsu. Ókostur
er það líka, að óhjákvæmilega
verður nokkur töf á framköliun
filmunnar, svo að niðurstaða ligg-
ur ekki fyrir eins fljótt og við
magaspeglun.
Magaspegill með ljósmyndavél.
Nú hefur tekizt að sameina báð-
ar þessar aðferðir. Olympia fyrir-
tækinu tókst að sameina þessi tvö
tæki í eitt, og árið 1964 kom á
markaðinn frá þeim magamynda-
vél með magaspegli f Olympus GTF
eða GTF-A). Með síðari endurbót-
um hefur hér komið fram tæki, sem
um margt tekur fram eldri trefja-
glerstækjum: myndin er skýr, ljós-
magn gott, sjónhorn stórt og liður
á endanum gerir mögulegt að
sveigja tækið auðveldlega upp í
fundus. Mynd 3 sýnir hversu vel
hefur tekizt til um sameiningu
tækjanna. Þetta tæki er óhjá-
kvæmilega nokkru stærra en
magamyndavélin ein. Þvermál
slöngunnar er 10,2 mm og neðri
endinn er 12,7 mm í þvermál, stíf-
ur upp að liðnum (ca 8 cm.). Skoð-
un með þessu áhaldi verður þannig
ekki eins auðveld fyrir sjúklinginn
og skoðun með magamyndavél, en
þar á móti eru augljósir kostir að
geta séð hvert myndavélinni er
beint, að geta horft á hreyfanleik
magans, og geta fengið niðurstöðu
strax, þó að hún verði ekki endan-
leg fyrr en filmuskoðun lýkur.
Við samanburð á þessum tveim
tækjum, þar sem sami sjúklingur
var skoðaður með báðum, fékkst
oftar skýrari mynd með GTF-A en
með magamyndavél. Þróunin hefir
því víða um lönd orðið sú, að
Mynd 3. Magaspegill með ljósmyndavél. 1. Hetta. 2. Leifturpera. 3. Linsa
ljósmyndavélarinnar. 4a og b Linsa og prisma spegilsins. 5. Trefjaglersknippi.
6. Filmuhylki. 7. Filma. 8. Perufesting. 9. Pera. 10. Færitaug fyrir filmuna.