Læknaneminn - 01.11.1969, Blaðsíða 81

LÆKNANEMINN
69
Að lokum er það hin gamla góða ráð-
legging eldri starfsbræðra minna til
læknanema: „Farið í stúdentaskipti.
Kynnizt viðhorfum starfsbræðra ykkar,
skoðið ykkur um. Ef þið hafið ekki tök
á því, verið þá liðlegir við erlendu stúd-
entana, er hér dveljast. Sýnið þeim
landið, talið við þá. Það verður báðum
aðilum til fróðleik og ánægju."
Eftirtaldir aðilar studdu stúdenta-
skiptin í sumar:
Flugfélag íslands h.f.,
Guðni Ólafsson h.f.,
Loftleiðir, h.f.,
Menntamálaráðuneytið,
Stefán Thorarensen h.f.,
Stúdentaskiptasjóður H. I.
Á síðustu dögum sumars 1969.
Ólafur H. Oddsson
Frá ráðningastjórum.
Þá er sumarið gengið þetta árið og
læknanemar hafa sem aðrir safnað i
sjóði sfna því, sem áhugi og tækifæri
hafa leyft. Þrátt fyrir síldarleysi og
rigningu, margumtalað, má segja, að
mikil gróska hafi verið í atvinnumálum
læknanema í III. hluta þetta sumarið.
Voru menn þó fremur svartsýnir á út-
litið í vor.
Á 5 mánaða tímabili (maí-sept.) hafa
III. hluta menn fengið um 45 heila mán-
uði sem kandidatstöður eða aðstoðar-
læknisstöður í Heykjavík. Vinna úti á
landi hefur líka verið góð og ekki feng-
izt menn I allar þær stöður, sem þar
hafa boðizt. Alls má gera ráð fyrir, að
læknastúdentar í III. hluta, sem eru 41
talsins, hafi yfir sumarmánuðina fimm
(maí-sept) unnið inn samtals um
3.000.000 kr. Sé þessari upphæð skipt í
41 hlut, kemur í hlut hvers III. hluta
stúdents um 73.000 kr. Getur þá hver
séð hvern hluta hann hefur fengið af
kökunni!
Langflestar stöðumar hafa farið í
gegnum ráðningarstjóra, en þó eru ör-
fáir, helzt þeir elztu i deildinni, sem
telja sig vist hafna upp yfir lög og
reglur Læknanemafélagsins.
Hingað til hefur ekki verið til nein
nákvæm skráning yfir vinnu lækna-
nema, og meðan svo er, er varla hægt
að úthluta stöðum af fullkominni sann-
girni. Er nú fullur hugur í mönnum, að
skrásett verði öll vinna, hvort heldur
launuð eða ólaunuð, allt frá því að þeir
koma upp I miðhluta þar til þeir út-
skrifast. Þá fyrst verður hægt að út-
hluta stöðunni af fullkominni sanngirni,
en sanngimi er í rauninni sá punktur-
inn, sem stefnt er að, þegar launuðum
stöðum er úthlutað.
Líklega verður þörfin fyrir nákvæma
skráningn enn meiri í framtíðinni, þeg-
ar fleiri verða um hverja launaða stöðu.
Þá mundi skráningin einnig gefa
skemmtilegt yfirlit yfir vinnu lækna-
nema, og svo statistiskar upplýsingar,
sem oft er gott að hafa við hendina.
Atvinnumöguleikar fyrir miðhluta-
stúdenta hafa verið miklu minni en fyr-
ir síðasta hluta stúdenta, en þó senni-
lega svipaðir og undanfarin ár. Mið-
hlutamenn hafa þá sérstöðu, að a. m. k.
helmingur af skyldum þeirra á spítöl-
um er launaður, en enginn kúrsus er
launaður í síðasta hluta. Hins vegar
hafa síðasta hluta menn nær eingöngu
setið að kandidatsstöðunum og þá um
leið unnið sina skylduvinnu.
Um útlitið í vetur er ekki gott að
segja. Líklega verður fremur lítið um
kandidatsstöður, en vinna úti á landi
virðist ætla að verða töluverð. Er von-
andi, að menn taki á sig rögg og stiki
út á landsbyggðina í smástund. Eftir 5
ára háskólanám hafa flestir gott af því.
Ólafur Ólafsson
Vísindin efla alla dáð, 1969.
Sem oft áður var farinn vísindaleið-
angur á vegum F.L. á haustmisseri
skólans. Hinn 7. nóv. s.l. lagði 94 manna
hópur af stað frá tröppum aðalbyggingar
H.I. til þess að brynna menntagyðjunni
úti um sveitir. — Fyrsti áfangi ferðar-
innar var Heilsuhælið í Hveragerði. Þar
tóku á móti okkur Björn L. Jónsson
læknir og Árni Ásbjarnarson forstjóri
hælisins. Vísuðu þeir okkur umsvifa-
laust til matsalar. Þar var snæddur há-
degisverður, nær eingöngu tilreiddur úr
plönturíkinu. Líkaði mönnum vel. Und-
ir borðum fræddi Bjöm okkur um eðli
og markmið náttúmlækningastefnunn-
ar. Eftir mat var gengið um hælið ttg
það skoðað. Að þeirri skoðun lokinni
var aftur gengið í matsal og þar þakk-
aðl varaform. F.L. fyrir okkur og Bjöm
svaraði fyrirspumum. Kom þar m.a.
fram, að hæli þetta er eitt hið stærsta
sinnar tegundar á Norðurlöndum. Einn-
ig að erfitt reyndist að fá lækna og sér-
hæft starfsfólk til hælisins. Að lokum
var gengið í gegnum eldhús hælisins,
kommylla þess skoðuð, út í bílana og
haldið í annan áfanga, Búrfellsvirkjun.
Þar hittum við fyrir Pál Ólafsson, verk-
fræðing, sem ásamt Jakob Jaköbssyni
sýndi okkur staðinn. Fyrst var aflstöðv-
arhúsið skoðað lauslega og síðan ekið