Úrval - 01.08.1963, Side 29

SLUNGNASTI FUGL HEIMSINS
41
fljúga i stórum hópum, rólega,
án fyrirhafnar, láta loftstraum-
ana bera sig, og safnast síSan
þúsundum saman á einhverjum
útvöldum stað og sofa þar um
nóttina. í dögun fljúga þær
síðan í allar áttir á um 50 milna
breiðu svæði til þess að afla
sér ætis.
Það var ekki stór hópur, sem
kom að húsinu okkar þennan
morgun til þess að lokka Chic-
ago burt. Þei|ar við stóðum
þarn við gluggann, heyrðist ó-
rólegt muldur koma ofan úr
trjánum umhverfis húsið.
Vængjum var blakað. Skyndi-
iega hóí'u þær sig allar til flugs.
Þær flugu yfir húsið, en Chic-
ago varð eftir . . . aleinn.
Hann stóð þarna á grein og
blakaði til vængjunum. Gin lians
var opið, og á andlitinu virtist
hvíla angistarsvipur óákveðn-
innar. Skyndilega heyrði ég
kveða við „Ahhhh huck“, kall
gömlu krákumóðurinnar, móður
Chicago, hátt uppi yfir húsinu,
og Chicago hóf sig tafarlaust
til flugs. Hann flaug yl'ir þakið,
liorfði beint fram fyrir sig, um
leið og hann iét loks undan
þörfinni til þess að fljúga burt
með hinum, skipta um bústað.
Ég hljóp út að glugga á fram-
liliðinni og hallaði mér út. Chic-
ago liélt áfram að fljúga bcint
áfram, ívö vængjaslög á sek-
úndu, iíkt og' kráku er siður,
til þess að ofþreyta sig ekki.
Skyndilega skildi ég allt saman.
Ég hafði haft nógu lengi saman
við krákur að sælda til þess
að skilja nú mál þeirra, undir-
ferli þeirra, skarpskyggni þeirra
og gáfur.
Ég sagði þvi við John: „Þeffa’
fyrsta garg hennar ofan úr
hreiðrinu til ungans, þegar hann
lá í lófa mér, var ekki merki
um hryggð. Ónei! Mamman
sagði bara við son sinn: Farðu
inn á beimili þeirra, éttu allt
sem þú getur í þig látið, lærðú
ailt, sem þú getur af þeim lært.
Við sækjum þig svo í október.
Og þú kennir okkur svo allt um
venjur þessa hjartkæra óvinar
okkar, svo að við getum séð
við lionum og haldið áfram að
Iifa.“
Skynsemi: Kona, sem álítur sig skynsama, krefst sömu rétt-
inda og karlmennirnir. Kona, sem er skynsöm, gætir þess að
gera það ekki. Edwige Feuillére.