Úrval - 01.08.1963, Qupperneq 35

ÞRÓUN KVIIiMYNDAIÐNAÐARINS . . .
■17
búa til aukafilmur og reynslusýna
fullunnu eintökin. Franskar kvik-
myndafilmuvinnustofur vinna
t. d. árlega úr 72 miltjón metrum
af teknum filmum.
ÞaS er því réttnefni, að kalla
kvikmyndagerð iðnað. Allra
hinna fjárhagslegu og tæknilegu
þátta stóriðnaðargreinar er hér
þörf, áður en jafnvel mjög stutt-
ar myndir eru fullunnar. Þess
vegna hefur annar þýðingarmik-
ill aðili í kvikmyndagerð, fram-
leiðandinn, ætíð vakandi auga á
gerð myndarinnar allt frá fyrsta
til siðasta augnabliks. Það er
hann, sem ákveður fjárhagsáætl-
un myndarinnar og sér um, að
eftir henni sé farið. Áætlun þessi
er byggð á áætluðum tekjum
myndarinnar.
Annars vegar er hin fullgerða
mynd. Hins vegar eru væntan-
legir áhorfendur, en þeir nema
nú um tólf þúsund milljónum
árlega um víða veröld, sem sækja
samtals um hundrað sjötíu og
fimm þúsund kvikmyndahús. Eru
hér aðeins taldar sýningar í
venjulegum kvikmyndahúsnm,
þar sem aðgangseyrir er seldur.
Annars myndu þessar tölur þre-
faldast eða fjórfaldast. Það er
þvi alls ekki auðvelt að spá fyrir
um, á hverju áhorfendur muni
hafa áhuga, hvað muni falla
þeim í geð. Þar að auki má segja,
að hver mynd hafi i rauninni
sinn vissa áhorfendahóp. Það er
ekki um að ræða margar myndir
eins og „Á hverfanda hveli“, sem
70 milljón manns sáu. Og samt
eru það heildartekjur venjulegr-
ar myndar, sem hafa áhrif á fjár-
liagsáætlun nýrrar myndar.
Ýmiss konar skipulag er á
veitingu fjármagns til kvikmynda-
framleiðslunnar í hinum ýmsu
löndum. Þetta vandamál er frem-
ur einfalt viðureignar, hvað
snertir kommúnisk ríiki og einnig
stærstu bandarísku félögin. Þar
eru tekjur nýrrar kvikmyndar
áætlaðar og fjárhagsáhættunni
dreift á nokkrar kvikmyndir.
Síðan er ákveðið visst fjármagn
til myndatökunnar, og það fjár-
magn er fyrir hendi, eftir þvi
sem þörf verður fyrir það.
í ikommúnisku ríkjunum starfa
kvikmyndafélögin líkt og stjórn-
arráðuneyti. Þau hafa visst fjár-
magn til framleiðslu fræðslu-
mynda og likra mynda. Þau panta
kvikmynd um visst efni, veita
hæfilegt fjármagn til tökunnar,
láta gera myndina og hafa yfir-
stjórn allrar tökunnar með hönd-
um, Ágóði er ekki áætlaður fyrir
hverja mynd sérstaklega heldur
á grundvelli samanlegðra tekna
innlendra og erlendra mynda,
sem sýndar eru í landinu. Oflun
fjármagns er óvissari, hvað
snertir stóru bandarísku félög-
in. Venjulega eru það einka-