Úrval - 01.08.1963, Qupperneq 152
164
ur. Þú munt aldrei bregðast.“
Ted Werner leit inn i her-
bergið, en læddist út aftur, er
hann sá hvers kyns var. Dooley
var enn dapur í bragði, þegar
þeir ætluðu að fara að leggja af
stað í flugvél til Quang Ngai
næsta morgun samkvæmt skipun
Dooleys.
„Tom,“ sagði Ted, „starfs-
fólkið í Quang Ngan má alls
ekki sjá þig eins á þig kominn
og' þú varst í gærkvöldi. Það
myndi draga úr því allan kjark
og vinna beinlínis gegn tilgangi
þessarar ferðar þinnar. Annað
hvort verðurðu að leyna þessu
hugarástandi eða fara heim að
öðrum kosti.“
Tom tókst að brosa. „Hafðu
engar áhyggjur," sagði hann.
„Því er bara þannig farið, að
ég er nú svo langt leiddur, að
ég get alls ekki leynt slíku fyrir
nokkrum nánum kunningjum
svo sem þér og frú Ngai.“
Og Ted Werner varð vitni að
stórkostlegri breytingu á Dool-
ey næstu daga. Hann rak sig
áfram með næstum ofurmann-
legu viljaþreki, flaug til Quang
Ngri, þaðan til Phnom Penh og
Kratie. Hann ræddi ýmis vanda-
niál er snertu starfslið og birga-
flutninga, við lækna „Medico“,
átti viðræður við stjórnarem-
bættismenn og leitaðist við að
kippa ýmsu i lag, sem aflaga
ÚR VAL
fór vegna hinnar opinberu skrif
finnsku.
„Þetta var furðulegt afrek,“
segir Ted. „Mörgum mánuðum
síðar sagði dr. Carl Wiider-
mann, yfirlæknir sjúkrahússins
í Quang Ngai, mér, að Tom
hefði i rauninni sannfært hann
uin, að honum væri að batna.“
En samt hlaut svo að fara, að
hin ótrúlega starfsorka Dooleys
tæki að dvína. Nú tók hann inn
Demerol eða codeine með nokk-
urra stunda fresti, en samt
dugðu lyf þessi ekki lengur til
þess að deyfa hinar vaxandi
þjáningar.
Eftir að hafa átt fund með
heilbrigðismálaráðherra Cam-
bodiu í Phnom Penh, lieimsótti
Dooley þau John og Pat Mc
Carthy. „Ég opnaði fyrir honum,
og það lá við, að ég félli í
öngvit,“ segir Pat. „Fyrir utan
stóð Ted Werner og hélt Tom
uppi. Tom var náfölur.“
Þeir vinirnir kvöddust sama
dag á flugvellinum, því að Dool-
ey var ákveðinn í að halda ferð-
inni tafarlaust áfram til Bang-
kok.
Pat hafði farið á skrifstofu
flugvallarins til þess að koma
farangri Toms í gegnum toll-
skoðun og sýna vegabréf hans.
Þá kom i ljós, að vegabréfsárit-
un Toms liafði fallið úr gildi
daginn áður. „Eftirlitsmaðurinn