Úrval - 01.06.1967, Page 16
14
ÚRVAL
ágæt skýring, en samt þykir mér
hún allt of skáldleg. Vitneskjan um
þetta kom frá miðstöðvarofninum.
Þaðan kom rödd þessa kvenmanns,
sem alltaf var að tala í síma ■—-
þetta var um hánótt nokkrum vik-
um fyrir jól — og konan var alltaf
að tala um undirbúning hátíðar-
innar við einhverja aðra konu, en
til hennar heyrði ég ekki neitt. Kon-
an talaði líka um einhvern banka,
inn í þann banka sagðist hún hafa
lagt peninga handa börnum sínum.
Svo fór hún að reka þau í háttinn,
og klukkan var orðin 2 að nóttu. En
þetta kemur víst ekki oft fyrir,
hugsaði ég. Hún hélt áfram að tala.
Mér fannst það lygilega hlægilegt
hve lengi hún gat verið að. Og ekki
var því að heilsa að þetta væri
neitt fróðlegt, heldur hið sama upp
aftur og aftur. Og svo var hún við
og við að kalla til barnanna að fara
nú að hátta. Ekki átti þetta sér
nokkurn stað, nema inni í höfðinu
á mér, þetta ólukkans bull. Það leið
mánuður svo að ég þorði ekki að
nálgast miðstöðvarofn, því þá fór
hann að tala, suðan í honum varð
að orðum, og var ýmist talað í
síma, eða þá að þulur fór að segja
frá knattspyrnukeppni milli ýmissa
landa í Evrópu og Suður-Ameríku.
Aldrei hef ég þurft að hlusta á svo