Morgunblaðið - 02.07.2005, Blaðsíða 33

MORGUNBLAÐIÐ
LAUGARDAGUR 2. JÚLÍ 2005 33
RANNSÓKNIN Á BAUGI GROUP
Hvorki mér né Tryggva hafa verið kjmntar slík-
ar ásakanir, enda hafa engin slík brot verið
framin.
Athygli vekur að ríkissaksóknari í Luxem-
borg sá tilefni til að senda RLS sérstakt bréf,
dags. 3. ágúst 2004. Þar áréttar hann að upplýs-
ingar sem fengist hafi úr húsleitinni megi ein-
vörðungu nota í tengslum við rannsókn þeirra
brota sem sérstaklega voru tilgreind í beiðni um
aðstoð við húsleit, en ekki við rannsókn annarra
brota, sér í lagi ekki skattalagabrota. Sam-
kvæmt upplýsingum lögmanna í Luxemborg er
afar sjaldgæft að þarlend yfirvöld sjái ástæðu til
að senda slíkaáminningu. Eg tel að yfirvöld í
Luxemborg hafi með þessu lýst ákveðnu van-
trausti á starfshætti RLS.
(ii) Því hefur verið haldið iram af hálfu RLS
að ég hafi gerst sekur um fjárdrátt í tengslum
við viðskipti með 3,1 tnilljón hluti í Arcadia um
áramótin 2000-2001. Itarlega hefur verið gerð
grein fyrir þessu máli í bréfi Hreins Loftssonar
hrl., f.h. Baugs Group hf., dags. 28. maí 2004, til
RLS.
Kjami þess máls er sá að í fjármögn-
unarskyni voru umrædd bréf í Arcadia seld
Kaupthing Bank í Luxemborg í árslok 2000.
Var hugmyndin að þau skyldu höfð á vörslu-
reikningi félagsins hjá bankanum til tryggingar
en söluverðið ganga til uppgreiðslu skuldar hjá
íslandsbanka, og gekk það eftir. I ársbyrjun
2001 vaknaði önnur hugmynd, þ.e.a.s. að stofna
eignarhaldsfélag ásamt Kaupþingi, Islands-
banka og Gaumi og leggja hlutabréfaeign þess-
ara aðila inn í slíkt félag sem síðar fékk nafnið
A-Holding. Bréfin, sem seld höfðu verið Kaup-
thing Bank, voru keypt til baka, en þá hafði orð-
ið 212 milljóna króna hækkun á markaðsvirði
þessara hluta í Arcadia. Voru bréfin færð á því
markaðsvirði inn í A-Holding. Á hinn bóginn
var það ekki fyrr en við endanlega sölu hluta-
bréfanna haustið 2002 sem ábending kom frá
endurskoðendum félagsins um að réttara hefði
verið að bakfæra þessi viðskipti og var það þá
gert. Þess má geta að síðar á árinu 2001 fékk
Baugur lán hjá Kaupþingi. Hluti þess láns fór til
að greiða skuldina við Kaupthing Bank í Lux-
emborg sem legið hafði ótryggð inni á vörslu-
reikningnum þar sem hlutabréfin í Arcadia
höfðu verið lögð til A-Holding. Þetta er í hnot-
skum það sem gerðist. RLS virðist hins vegar
halda að þama hafi orðið til 212 milljóna króna
hagnaður (þ.e.a.s. gengismunur bréfanna í Ar-
cadia í árslok 2000 og febrúar 2001) sem hafi átt
að leyna. Fráleitt er að halda því fram að nokk-
ur auðgunarbrot hafi verið framin. Staðreyndin
er sú að hagnaðurinn kom allur fram þegai-
Baugur seldi bréf sín í Arcadia haustið 2002 eft-
ir að samningaviðræður um yfirtöku félagsins
höfðu runnið út í sandinn í kjölfar upphafs-
aðgerða RLS. Engir fjármunir höfðu farið út úr
félaginu eða af reikningum þess.
(iii) Meðal afleiddra rannsóknarefna RLS er
meintur fjárdráttur, að upphæð 95 milljónir
króna, sem greiddar vom félaginu FBÁ-
Holding S.A. í framhaldi af uppgjöri Baugs við
stolhhluthafa A-Holding S.A.
Hér er um að ræða gréiðslu til Gaums sem
var einn stofhhluthafa A-Holding sem var, eins
og áður segir, stofhað til fjárfestingar í Arcadia.
Aðrir stofnhluthafar voru Baugur, Kaupþing og
Islandsbanki. Samið var um að Baugur keypti
hina hluthafana út á ákveðnum tímapunkti og á
fyiirfram ákveðnu verði. Þegar gengi hluta-
bréfa Arcadia á hlutabréfamarkaði í Bretlandi
fór hækkandi og hóf Baugur viðræðui' við for-
stjóra Arcadia, Stuart Rose, um kaup á Top-
shop hluta félagsins. Til að koma þessu í fram-
kvæmd vildi Baugur freista þess að kaupa út
hluthafana í A-Holding fyrr og á verulega lægra
verði en þeir áttu rétt til samkvæmt samn-
ingum. Fékk ég fulla heimild hjá stjóm til að
ganga frá slíkum samningum, sbr. kynningu
sem lögð var fyrir stjómarfund sem haldinn var
í New York 4. maí 2001. Fengu bæði Kaupþing
og íslandsbanki sérstaka þóknun fyrir að falla
frá betri rétti sínum. Var þóknun Gaums hlut-
fallslega lægri en bankanna.Fékk Gaumur í
sinn hlut um 320 milljónum króna minna en
samið var um við stjóm Baugs 35 dögum áður.
Þegar ég var spurður um þennan lið rannsókn-
arinnar og spurði ég rannsóknarmenn hvort að
þætti það ekki skjóta skökku við að ég væri að
gefa Baugi 320 milljóna króna afslátt á 35 daga
gömlum samningi ef hugur minn stæði til þess
að taka sem mest fé af Baugi. Var fátt um svör
við þeirri spumingu. Þetta hef ég sýnt fram á og
hefur m.a. verið staðfest af bankastjórum bæði
Islandsbanka og KB-banka í yfirheyrslum hjá
RLS. Ritaði ég RLS bréf, dags. 21. september
2004, þar sem ég rakti málið. Þá Hggur fyrir að
ég hafði fullt umboð bæði stjórnar og hluthafa-
fundar til að ganga til samninga við hluthafa A-
Holding um að kaupa þá út úr félaginu. Því til
stuðnings liggur fyrir álit Jónatans Þórmunds-
sonar. Að auki var greint frá þóknunum í árs-
reikningi félagsins fyrir árið 2001, sbr. skýringu
14 með ársreikningnum. Nam heildarspamaður
fyrir félagið frá þeim samningi sem hafði verið
gerður 35 dögum áður rúmum 500 milljónum
króna. Þá var þetta atriði ítariega skýrt í áð-
umefndu bréfi félagsins, dags. 28. maí 2004.
(iv) Þá er mér gefið að sök að hafa stofnað
vörslureikning í Luxemborg og fært þangað
hlutabréf í Baugi án þess að gera grein fyrir því
í bókhaldi eða ársreikningum Baugs. I fyrstu
beindist rannsókn RLS að því að um fjárdrátt
væri að ræða.
Þegar gerð hafði verið grein fyrir hinu rétta
sem er að umrædd hlutabréf vom vegna samn-
ingsbundinna kaupréttarákvæða minna,
Tryggva Jónssonar og Oskars Magnússonar,
hefur rannsóknin lotið að því að ranglega hafi
verið gerð grein fyrir hlutabréfunum í bókhaldi
félagsins, m.a. í þvi skyni að komast undan
skattgreiðslum af kaupréttinum. Vai'ðandi
þetta atriði vísa ég til ítarlegra bréfa félagsins
til SRS sem RLS mun hafa fengið afhent.
Hið rétta er að samkvæmt skýmm ákvæðum
í ráðningarsamningum mínum, Tryggva Jóns-
sonai' og Óskars Magnússonar, sem voru gerðir
við stofnun Baugs,áttum við rétt á að kaupa
hlutabréf í félaginu á fyrirft'am ákveðnu kaup-
gengi. í samráði við sérfræðinga var stofhaður
vörslureikningur hjá Kaupthing í Luxemborg
þangað sem bréfin vom færð og þau ávöxtuð.
Samkvæmt ráðgjöf sérfræðinga bar hins vegar
ekki að greiða skatt af kaupréttinum fyrr en
hann hefði verið innleystur og verðmætin færð
til íslands.
Benda má á að á þessum tíma ríkti vemlegur
vafi um skattalega meðferð kaupréttar, sbr. t.d.
mál út af kaupréttarákvæðum starfsmanna rík-
isbankanna sem var fyrst leyst úr með dómi
Hæstaréttar í maí 2002. Þá era sérfræðingar
ekki á einu máli um hvemig beri að gera grein
fyrir slíkum reikningum í bókhaldi félaga eins
og glögglega má sjá af mismunandi afgreiðslu
SRS og RSK á meðferð eigin hlutabréfa félags-
ins. Komst SRS að þeirri niðurstöðu að tekju-
færa hefði mátt hagnað af sölu eigin hlutabréfa
félagsins en RSK var á annairi skoðun. Komst
SRS þannig að þeirri niðurstöðu að fram-
kvæmdin hefði verið í lagi. Þetta mál er nú til
úrskurðar hjá yfirskattanefnd. Því er ljóst að
ekki getur verið um stórkostlegt gáleysi að
ræða, hvað þá ásetning af minni hálfu eða ann-
arra til slíkra brota.
d) Meintur fjárdráttur í tengslum við Vöru-
veltuna hf. og Litla fasteignafélagið ehf.
Loks hef ég upp á síðkastið verið sakaður um
íjárdrátt og/eða umboðssvik í tengslum við við-
skipti með félagið Vöraveltuna hf. sem átti og
rak 10-11 verslanimar sem Baugur keypti í maí
1999.
Annars vegar lúta ásakanimar að því að ég
hafi verið búinn að kaupa Vömveltuna hf. og því
átt hana þegar Baugur keypti 10-11 en leynt því
fyrir öllum, þ. á m. stjóm félagsins. Hins vegar
hef ég verið sakaður um fjárdrátt með því að
hafa komið að því að stoftia sérstakt félag um
fasteignirverslana 10-11, Litla fasteignafélagið
ehf., sem selt var út úr Vömveltunni hf.
(i) Varðandi fyrra atriðið hefur margsinnis
komið fram í yfirheyrslum hjá RLS, svo og hjá
SRS sem hafði einnig málið til meðferðar, að ég
gerði samning við Eirík Sigurðsson og Helgu
Gísladóttur hinn 7. október 1998 um að finna
kaupanda að öllu hlutafé Vömveltunnar. Var
þetta eins konar rammasamningur sem fól í sér
að kaupandi og Seljandi væm tilbúnir að kaupa
og selja en eftir væri að tilgreina endanlegan
kaupanda. í kjölfarið vann ég að því að fá ís-
landsbanka inn í viðskiptin. Samkvæmt nýjum
kaupsamningi, dags. 10. nóvember 1998, sem
kom í stað samningsins frá 7. október, hafði ís-
landsbanki milligöngu um sölu á 75% hlutafjár í
Vöraveltunni en Helga Gísladóttir hélt eftir
25% eignarhlut. Seldi íslandsbanki hluti í Vöm-
veltunni Fjárfari ehf., Eignarhaldsfélagi Al-
þýðubankans (EFA) og fleiri aðilum.
Að baki þessum viðskiptum og í raun lykilfor-
senda þeirra var sá ásetningur minn, f.h. Baugs,
að tryggja að verslanir 10-11 færa í viðskipti hjá
Baugi-Aðfóngum sem rak vörahús Baugs. Rétt
áðui- hafði verið ráðist í mikla fjárfestingu í nýju
vörahúsi og var mikilvægt að auka nýtingu þess
til þess að fjárfestingin borgaði sig. Með til-
komu verslana 10-11 í viðskipti við Baug-
Aðföng jókst velta vörahússins um 18% án þess
að viðskiptin hefðu neinn teljandi aukakostnað í
fór með sér. Árétta verður að allir stærstu hlut-
hafar Baugs voru meðvitaðir um viðskiptin,
þ.e.a.s. Gaumur, Kaupþing, FBA og norska fé-
lagið Reitan Grappen, en Baugur var ekki enn
skráð í Verðbréfaþingi þegar þessi viðskipti
áttu sér stað.
Til að tryggja að viðskiptin kæmust á var tek-
ið lán hjá Baugi-Aðfóngum, að fjárhæð
200.000.000 kr., til að brúa bil þar til aðrir fjár-
festar fengjust að verkefninu. Lánið var end-
urgreitt skömmu síðar með vöxtum og þannig
hafði tekist að tryggja Baugi-Aðföngum áfram-
haldandi viðskipti við 10-11. Þannig tókst að
nýta betur fjárfestingu í nýju vörahúsi Aðfanga.
í janúar 1999 var EFA farið að ókyrrast
vegna eignarhlutar síns í Vöraveltunni hf. en
staðið hafði til að skrá félagið á hlutabréfamark-
að. Gerði EFA tilboð í hlutafé Helgu Gísladótt-
ur og Fjárfars í Vöruveltunni miðað við að
heildarverðmæti félagsins væri 1614 milljónir
króna. Til að halda Vöraveltunni hf. og þ.a.l.
verslunum 10-11 áfram í viðskiptum hjá Baugi
lagði ég áherslu á að ég fengi ráðrúm til að
kanna hvort Baugur gæti keypt félt gið. Þegar
Samkeppnisstofnun hafði gefið samþykki sitt
fyrir viðskiptunum samþykkti stjórn Baugs að
kaupa Vöruveltuna miðað við að heildar-
verðmæti félagsins væri 1479 milljónir ki'óna.
Vegna mismunarins á kaupverðínu sem Baugur
greiddi og því sem EFA var reiðubúið til að
greiða greiddi ég sjálfur Helgu Gísladóttur og
Eiríki Sigurðssyni þann mismun til þess að þau
yrðu jafnsett. Með kaupunum á 10-11 tókstað
fryggja góða stöðu Baugs á matvöramarkaði.
Nálgun SRS og RLS bendir til að þessi yf-
irvöld skilji ekki að í viðskiptum verður oft að
hafa hraðar hendur. Sem forstjóri Baugs hlaut
ég að hafa umboð til að gæta hagsmuna fyr-
irtækisins, annars vegar vegna nýs vörahúss
Baugs-Aðfanga og hins vegar vegna stöðu fyr-
irtækisins á markaðinum.Það sem kom málinu
af stað voru fregnir um að KE A búið að gera til-
boð í 10-11. Þama sköpuðust kringumstæður
sem fólu í sér tækifæri sem ég nýtti til hagsbóta
fyrir Baug. Embættismennimir virðast ekki
hafa skilning á ólíkum aðstæðum opinberra
stofnana og fyrirtælqa í samkeppnisumhverfi.
Eg hef lagt fram gögn sem staðfesta fram-
angreinda lýsingu og að ég persónulega ásamt
Gaumi hagnaðist ekki á þessum viðskipt-
um.Oðra nær. Gaumin- tók á sig veralegan
kostnað vegna viðskiptanna eins og sýnt hefur
verið fram á með gögnum.Ekki er nokkur leið
að halda því fram að þar sé um fjárdrátt að
ræða. RLS hefur ekki sinnt tilmælum mínum
um að skoða betur þau sjónarmið eða gögn sem
ég hef fært fram varðandi þetta mál, en því mið-
ur virðist það vera eins og rauður þráður í
vinnubrögðum RLS að skoða málið aðeins m.t.t.
sektar en ekki sýknu.
(ii) Varðandi Litla fasteignafélagið ehf. hefur
RLS haft til rannsóknar og beinlínis kynnt mál-
ið þannig fyrir vitnum að ég og/eða Gaumur hafi
auðgast með ólögmætum hætti á viðskiptum
með fasteignir Vöraveltunnar. Þetta er öld-
ungis fráleitt.
Staðreyndin er sú að fasteignir Vöravelt-
unnar hf., sem vora fjórar talsins og fjármagn-
aðar með óhagstæðum kaupleigusamningum,
vora seldar Litla fasteignafélaginu ehf. í versl-
unarrekstri er almennt viðurkennt að hag-
kvæmara sé að taka fasteignir út úr versl-
unarfélögum og hafa þau þannig sem minnst
skuldsett. Vora fasteignimar seldar Litla fast-
eignafélaginu á bókfærðu verði. Síðar var fast-
eignafélagið Stoðir hf. stofnað og vora umrædd-
ar fasteignir þá seldar áfram þangað. Þá var
kaupverð miðað við leiguverð í átta og hálft ár
sem era alveg sömu kjör og Stoðir buðu í við-
skiptum með sambærilegar eignir á sama tíma.
RLS hefur haldið því fram að Fasteigna-
félagið Stoðir hf. hafi keypt umræddar fast-
eignir á of háu verði. Þegar það hefur verið
hrakið hafa þeir beint rannsókninni að því að
upphaflegt kaupverð á fasteignunum, þ.e.a.s.
þegar Litla fasteignafélagið keypti eignimar af
Vöraveltunni, hafi verið of lágt! Þess má geta að
þessar sömu eignir eru nú metnar í bókum
Stoða á 573 milljónir króna. Að auki hafa Stoðir
fengið leigutekjur vegna þeirra frá árinu 1999.
Stoðir hafa þannig hagnast vel á þessum við-
skiptum.
e) Ferð RLS til Færeyja
í september 2002 fór RLS til Færeyja til að
leita að endurriti kreditreiknings sem hafði ver-
ið tekjufærður í bókhaldi Baugs í tengslum við
fyrirhuguð viðskipti með kaffi gegnum SMS,
dótturfélag Baugs í Færeyjum. Var reikning-
urinn gefinn út vegna fyrirfram greidds af-
sláttar. Ekkert varð af fyrirhuguðum innflucn-
ingi, m.a. vegna þess að innlendir heildsalar
komust á snoðir um innflutninginn og gátu
stöðvað hann hjá hinum erlenda framleiðanda.
Var reikningurinn því bakfærður.
Ástæða er til að nefna eftirfarandi í tengslum
við Færeyjaferð RLS. I fyrsta lagi var því sér-
staklega beint til SRS af hálfu RLS að skoða
hvort slíkir kreditreikningar væra rétt færðir
en SRS sá ekki ástæðu til að aðhafast nokkuð í
tengslum við umræddan kaffikreditreikning
fremur en framangreindan kreditreikning frá
Nordica. I öðra lagi verður að nefna að þegar
forsvarsmenn SMS vora yfirheyrðir í Fær-
eyjum fór það fram á íslensku og var fram-
kvæmt af íslenskum lögreglumönnum og áttu
Færeyingamir, sem yfirheyrðir vora, í erf-
iðleikum með að skilja spumingar, hvað þá það
sem eftir þeim var haft. Er þetta enn eitt dæmið
um óvönduð vinnubrögð RLS. Loks var um-
ræddur reikningur ekki hluti endanlegs upp-
gjörs vegna ársins 2001 og hafði því ekki áhrif á
verðmat á félaginu líkt og RLS virðist hafa ver-
ið að rannsaka. Kreditreikningur vegna Nor-
dica hafði heldur ekld slík áhrif þó að hann hafi
verið inni í uppgjörinu. Þar réðu önnur atriði
mestu. Einkum og sér í lagi giíðarleg dulin eign
fyrirtækisins í Arcadia sem sérstaklega var
vakin athygli á í ársreikningnum.Nánar er gerð
grein fyrir þessu á bls. 7 i bréfi mínu frá 5. mars
2004.
f) Mál í tengslum við Dalsmynni ehf.
Eitt afleiddra rannsóknarefna RLS var rann-
sókn á því hvort ég hafi komið mér undan samn-
ingsskuldbindingum gagnvart Eyjólfi Sveins-
syni og Dalsmynni ehf. og þannig auðgast með
ólögmætum hætti. Nánar er gerð grein fyrir
þessu máli í bréfi mínu frá 5. mars 2004 og vísa
ég til þess sem þar kemur fram. Þó vil ég árétta
að það mál, líkt og mál Jóns Geralds
Sullenbergers, snerist um einkaréttarlegan
ágreining og varðaði uppgjör í viðskiptum. Ekki
hefur verið ijallað um þetta mál um langt skeið
en ég hef heyrt að það hafi verið fellt niður eftir
„sáttargjörð“ aðila einkamálsins, sem gerð var í
skugga lögreglurannsóknar og neikvæðrar um-
fjöllunar í fjölmiðlum af málinu. Stundum er
sagt að merkin sýni verkin og athyglisvert er að
lögmaður Eyjólfs Sveinssonar í málinu var Jón
Steinar Gunnlaugsson.
3. Almennar athugasemdir
um rannsókn RLS
(a) Um tafír á rannsókn málsins
Eins og komið hefur fram hefur rannsókn
RLS nú staðið með hléum í nær þrjú ár. Ein-
kennandi er að rannsóknin virðist hafa verið
unnin í sprettum þar sem send era út bréf og
kölluð til vitni en svo leggst hún í dróma þess á
milli. Hefur þó jafnan verið látið í veðri vaka af
hálfu RLS að stöðugt hafi verið unnið að rann-
sókninni allan þennan tíma. Hið rétta er, að auk
langra hléa, er meginástæða þessara miklu tafa,
sem ekki hafa verið réttlættar, sú staðreynd að
RLS hefur sífellt víkkað út rannsókn sína í
ákafri leit að nýjum sakarefnum. Því hefur síð-
an verið lekið til ákveðinna fjölmiðla að um sé að
ræða „langstærstu auðgunarbrotarannsóknina
sem íslensk yfirvöld hafa staðið að“.
Vinnubrögð lögreglu í samstarfi við Deloitte
eru lýsandi fyrir rannsóknina í heild. Fyrst ber
þar að nefna nýjasta dæmið: I skýrslu Deloitte,
dags. 1. júní 2005, sem veijandi minn fékk af-
henta nýlega, kemur fram að RLS fór fram á
það við endurskoðunarskrifstofuna með bréfi,
dags. 1. september 2004, að skoðameðferð
reikninganna frá Nordica sem greint er frá hér
að framan. RLS hafði þegar aflað þessara
gagna, annars vegar frá Jóni Gerald og hins
vegar félaginu í húsleitinni 28. ágúst 2002, eða
tveimur áram áður en RLS fer fram á einfalda
athugun á reikningunum.
Þá hefur Deloitte haft til rannsóknar tiltekin
atriði í viðskiptareikningum mínum og Fjárfest-
ingarfélagsins Gaums sem getið er hér að fram-
an. Með bréfum, dagsettum 12. nóvember 2002,
fól RLS Deloitte að kanna bókhaldsfærslur á
viðskiptareikningi mínum og Fjáifestingar-
félagsins Gaums.Vora þeim sem málið varðaði
veittir skammir frestir í júlí 2004, á miðjum
sumarleyfistíma, til að gera athugasemdir og
andmæla skýrslu Deloitte sem hafði þá verið í
vinnslu í 18 mánuði. Nú hafa endanlegar
skýrslur loks borist, nálægt þremur áram eftir
að þeirra var óskað.
Á þeim tíma, sem rannsóknin hefur staðið yf-
ir, hef ég mætt í tugi yfirheyrslna hjá RLS. Þar
sem ég dvel langdvölum erlendis við störf mín
hefur verið leitast við að hafa yfirheyrslur þegar
ég er staddur hér á landi. Hcfur verið nokkuð
gott samstarf milli mín og starfsmanna efna-
hagsbrotadeildar um þetta fyrirkomulag. Ný-
verið hefur þó orðið breyting þar á og mér hót-
að handtöku kæmi ég ekki í yfirheyrslur á þeim
tímum sem RLS ákveður einhliða. Tafir á rann-
sókn málsins era ekki af mínum völdum. RLS
hafði tækifæri til að spyrja um öll þau atriði sem
eru nú til umfjöllunar þegar á fyrstu mánuðum
rannsóknarinnar. EkM er hægt að ætlast til að
sakbomingar þurfi að sæta því að sitja í eins
konai- opnu stofufangelsi um óákveðinn tíma
meðan RLS ákveður hvað skuli rannsaka næst.
Þá verður að gera athugasemd við að ítrekað
hefur RLS haft rangt eftir sakbomingum þegar
vitni hafa verið spurð. Oft hafa rannsóknar-
menn verið staðnir að því að hagræða texta,
sem hafðir hafa verið eftir vitnum og sakborn-
ingum, með það leiðarljósi að villa um fyrir þeim
sem verið var að yfirheyra. Lét ég bóka at-
hugasemd í yfirhejrslu í júní sl. þar sem ég stóð
starfsmann RLS að því að klippa til texta í
framburði Stefáns Hilmarssonar með því að
birta einungis fyrrihluta svars hans við ákveð-
inni spumingu.
(b) Um leka til fjölmiðla
Fréttir af rannsókn RLS hafa verið áberandi.
Svo virðist sem einhver eða einhverjir innan
embættis ríkislögreglustjórans sjái sér hag í því
að leka markvisst fréttum af rannsókn málsins.
Nú síðast, þegar ég mætti til yfirheyrslu hjá
RLS að morgni fóstudagsins 24. júní, biðu þar
fréttamenn og Ijósmjmdarar sem höfðu af því
fregnir að til stæði að jrfirheyra mig. Annað nýtt
dæmi um leka frá embætti RLS birtist í fréttum
af yfirheyrslum yfir Jóni Gerald Sullenberger
og Tryggva Jónssyni20. og 21. júní sl. Eg hef
fyrir því áreiðanlegar heimildir frá fréttastofu
RÚV að upplýsingar um yfirheyrslurnar hefðu
verið til umfjöllunar á fundi fréttamanna kl. 9 að
morgni mánudagsins 20. júní. Á sama fundi hafi
ennfremur verið rætt um að Jóhannes Jónsson
hefði greint RLS frá því að hann hygðist ekki
mæta til yfirheyrslu sem hann hefði verið boð-
aður til. Þetta vissu í raun ekki aðrir en hann
sjálfur, ég og starfsmenn RLS.
Þá veit ég að fjölmiðlar fengu tilkynningu um
það miðvikudaginn 28. ágúst 2002 að fyrirhugað
væri að ráðast í húsleit hjá Baugi þann dag,
enda vora þangað mættir fulltrúar allra helstu