Úrval - 01.12.1974, Síða 82

Úrval - 01.12.1974, Síða 82
80 ÚRVAL Nýjasta verk James A. Micheners, sem gefið var út síðast- liðið haust, er skáldsaga um Yillta vestrið. Höfundur notar sama stil og í verkum sínum „Hawaii“ og „Uppsprettunni“ og lýsir þróuninni í vesturhluta Bandaríkjanna, allt frá fyrsta tímaljili jarðsögunnar til nútímans. IJann gerir það á þann hátt að hregða upp áhrifamiklum svipmyndum, sem tengjast liver annarri og mynda þannig eina tieild. Þessi frásagnarstíll Iians hefur náð miklum vinsældum meðal lesenda. í bólc sinni segir hann frá dýrunum, sem bjuggu á sléttunum mildu og i fjöllunum í vestri, og mönnunum, sem komu seinna á vettvang og námu þar land, hæði þeim hvítu og rauðu. Hér er að vísu um skáldverk að ræða, en samt byggist verkið á mjög ýtar- legum rannsóknum. IJalti-Bjór átti Iieima á sléttunum rniklu, þegar þær voru enn ónumin viðátta, þar sem frelsið ríkti óskorað á síðasta dýrðar- tímabili Indiánamenningarinnar. Lif hans og ættfólks hans og einnig óvina þeirra er órjúfanlegur þáttur í sögu meginlands- ins, samrunninn ásjónu þess að eilífu, ekki aðeins hvað snertir fjölmörg staðanöfn meðfram hraðbrautum nútímans, heldur einnig livað snertir minnisstæðar erfðavenjur göfugs kynstofns. ólkið okkar“, eins og íjíl—~ líK Það kallaði sig, var há- -r-i )þ vaxið og grannt fólk af •);< 1X vþ Indíánakyni. Það til- (ÍjhT^yrj (l) heyrði Indíánaflokki, /isSkvKH*.-sem SVQ eidgamiar erfðavenjur, að þær virtust vera þáttur í uppruna hans aftur í óra- forneskju. Þetta fólk trúði á „Manninn uppi“ og setti traust sitt á „Flötu pípu“, þegar það háði bardaga. Það var pípa með flötum hliðum. Hennar gætti ætíð sérstak- ur varðmaður, og var hún í álíka hávegum höfð og Sáttmálsörk ísra- elsmanna. „Flata pípa“ var geysi- lega mikilvæg, vegna þess að „Fólk- ið okkar“ var umkringt óvinum og hefði verið gersigrað fyrir löngu, ef hennar hefði ekki notið við. Árið 1756 hafðist hópur af „Fólk- inu okkar“ við á sléttunum milli Nyrðri-Platteár og Syðri-Platteár, en bjó við mikið öryggisleysi. Yfir því höfðu lengi vofað ýmsar hætt- ur, eða allt frá þeim tíma, er elstu
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132

x

Úrval

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.