Goðasteinn - 01.09.1968, Qupperneq 47

afleiðingarnar af öllu þessu misferli, sem er stór hópur óhamingju-
samra karla og kvenna, er ekki finnur lífi sínu eðlilegan farveg.
En það sem miður fer, er sem betur fer ekki reglan, heldur und-
antekningarnar, þótt þær kunni stundum að sýnast helzt til marg-
ar. Hið gagnstæða, það sem stefnir í jákvæða átt til framfara og
þroska, mun góðu heilli mega sín miklu meira í þjóðlífinu. Um það
ber t. d. mótið hér í Galtalækjarskógi og önnur hliðstæð starfsemi
glöggan og gleðilegan vitnisburð. Hér er verið að byggja, hér er
verið að rækta, hér er verið að fcgra. Er óskandi að slík starfsemi
í félags- og skemmtanalífi þjóðarinnar verði ekki til lengdar ein-
angruð fyrirbæri, aðeins viðhöfð á örfáum stöðum, er standa líkt
og vinjar á auðnum þeirra eyðingarafla, sem leikið hafa og leika
enn lausum hala með þjóð vorri. Þar þurfa heimili og skólar, fé-
lagssamtök og fjölmiðiunartæki að leggjast á eitt til hjálpar.
En þegar rætt er um, hvort þjóð vor sé svo hamingjusöm sem
skyldi, þá skal litið fram hjá ýmsum sjúklegum einkennum eins og
óreglu og öðru slíku, en athugað lítillega lífsviðhorf og afstaða
fólks til umhverfis síns almennt. Hið gífurlega uppbyggingarstarf í
landinu undanfarna áratugi krafðist ótrúlega mikillar bjarsýni og
trúar á landið og málstaðinn. Og þetta mikla skapandi starf gaf
þjóðinni hamingju og lífsfyllingu, sem gagntekur hana enn. Dugn-
aður fólksins ásamt hinni bjartsýnu trú á landið varð sér heldur
ekki til skammar, því að hér reis á hálfri öld menningarsamfélag
mótað af framförum og tækni nýrra tíma.
En það er svo bágt að standa í stað, og mönnunum munar, sagði
listaskáldið góða forðum, og orð þess geta átt við í dag eins og
fyrir meira en hundrað árum. Hin síðustu ár hefur nokkuð borið
á því, að bjartsýnin og trúin á réttmæti málstaðarins væri að víkja
fyrir bölsýni, vantrú á landið og einhvers konar uppgjafarviðhorfi.
Til eru menn á meðal okkar, er sí og æ klifa á því, að land okkar
sé erfitt, hrjóstrugt, fátækt, kalt og bert. Þeir telja að það liggi á
á mörkum hins byggilega heims og verður margrætt um, að atvinnu-
lífið sé fábreytt og ótryggt.
Til þess að bæta nokkuð úr þessum vandkvæðum, koma um-
ræddir bölsýnismenn helzt auga á þá leið, að fá útlenda auðjöfra
ti! að stofna hér ný atvinnufyrirtæki, er tekið geti syni okkar og
Goðasteinn
45